3 ยอดเชฟตัวจริงเสียงจริงที่ควรรู้จัก! : ยอดเชฟเทพนักปรุง

สวัสดีมิตรรักนักอ่านทั้งหลายของเฮีย ได้กินอะไรกันมาหรือยังเอ่ย ส่วนเฮียกินแล้วแหละ แต่พอมี ‘ยอดเชฟเทพนักปรุง’นิยายแปลเกาหลีสุดรักอยู่ใกล้ตัวก็เหมือนถูกคนชวนกินยิกๆ ตลอดเวลาเพราะทั้งหน้าปกและเนื้อหานี่อุดมไปด้วยอาหาร อาหาร และอาหาร พูดถึงเรื่อง ‘ยอดเชฟเทพนักปรุง’ตอนนี้คงมีคนได้หยิบจับลูบคลำ ‘ยอดเชฟเทพนักปรุง’เล่มที่ 5กันแล้ว เส้นทางของยอดเชฟอย่างพวกมินจุนยังคงมีเรื่องราวมากมายเข้ามาให้จัดการและเดินหน้าต่อไป เห็นอย่างนั้นเฮียเลยอยากมาแนะนำเหล่ายอดเชฟที่มีตัวตนอยู่จริงๆ บ้าง รับรองว่าน่าสนใจและคูลสุดๆ จนนำไปเขียนนิยายทำอาหารเลย

กอร์ดอน เจมส์ แรมซีย์ จูเนียร์

“I am what I am. A fighter.”

“ฉันเป็นตัวเอง เป็นนักสู้”

นี่คือคำพูดของกอร์ดอน เจมส์ แรมซีย์ จูเนียร์ หรือที่อาจรู้จักในชื่อ กอร์ดอน แรมซีย์ เชฟชาวสกอตแลนด์ ซึ่งเป็นที่รู้จักจากรายการทำอาหารอย่างHell’s Kitchenที่เขาจะสบถและดุด่าเชฟที่มาแข่งด้วยคำพูดร้ายๆ อยู่เสมอ และดูเหมือนะจไม่ใช่แค่รายการนี้ แต่เป้นทุกรายการที่เขาไปเยี่ยมเยือน จนกลายเป็นคาร์แร็กเตอร์ที่ผู้คนจดจำได้ ถึงจะดูปากร้ายแต่ตัวจริงนอกห้องครัวเขาไม่ได้ร้ายอย่างที่เห็นหรอกนะ ส่วนฝีมือนั้นบอกเลยว่าของแท้แน่นอน การันตีด้วยการมีร้านอาหารสังกัดจำนวนมาก และได้รับดาวมิชลินรวมกันมากกว่าสิบดวง!

ส่วนชีวิตของเขานั้นนำไปเขียนนิยายได้เลย เพราะชีวิตครอบครัวของกอร์ดอน แรมซีย์ไม่ได้ดีนัก มีพ่อที่ติดเหล้า และพี่น้องที่ยุ่งเกี่ยวกับยาเสพติดจนเขาเลือกที่จะออกจากบ้าน ในช่วงวัยนั้นกอร์ดอน แรมซีย์ ก็ไม่ได้มีความคิดที่จะทำอาหารอยู่เลย เพราะเขาอยากเป็นนักฟุตบอล แต่ด้วยอาการบาดเจ็บเรื้อรังทำให้เขาต้องทิ้งความฝันนั้น ก่อนจะหัดมาสนใจด้านอาหารจริงๆ และไปเรียน มีโอกาสฝึกฝนกับเชฟมิชลินสตาร์ และคว้าโอกาสบนเส้นทางยอดเชฟไว้ได้ จนกลายเป็นกอร์ดอน แรมซีย์ที่เรารู้จักกันในตอนนี้!

ยามาตะ โนะ โอโรจิ

“I fell in love with my work and I gave my life to it.”

“ฉันตกหลุมรักงานของฉันและทุ่มเททุกอย่างในชีวิตเพื่อมัน”

และนี่คือ จิโร โอโนะ เจ้าของร้านซูชิSukibayashi Jiroที่หากอยากกินต้องจองคิวยาวนาน ไม่ใช่แค่ไม่กี่วันหรือเป็นเดือน แต่อาจถึงหลายเดือน! (อ่านนิยายรอได้เป็นเรื่องๆ เลย) แม้ตอนนี้จิโร โอนะ จะแก่ชรามากแล้ว แต่สมัยที่ยังมีเรี่ยวแรงอยู่ สิ่งต่างๆ ที่เกี่ยวข้องกับการทำซูชิจิโรจะเป็นคนจัดการเองทั้งหมด ตั้งแต่การเลือกวัตถุดิบในตลาดปลา การเลือกข้าว การหุง ไปจนถึงการปั้นและเสิร์ฟ รวมถึงยังคอยหาวิธีพัฒนาซูชิอยู่ตลอดเวลาทุกลมหายใจ และถึงจะมีคนเรียกร้องแต่เขาก็ไม่เคยขยายสาขา ยังคงประจำอยู่ที่ร้านเล็กๆ ที่รองรับคนได้แค่สิบคน เพราะจิโร โอโนะ ไม่ได้สนเงินทอง เขาเป็นเชฟซูชิ จึงสนใจแค่การหาปลาที่ดีสุดเพื่อทำซูชิที่ดีที่สุดเท่านั้น!

เท่บาดใจอย่างกับหลุดมากจากนิยายสักเรื่อง นี่แหละคือสุดยอดเชฟซูชิคนหนึ่งของโลกที่ยากจะหาใครทัดเทียมได้ เรื่องราวของเขาเคยถูกนำไปทำเป็นสารคดีในชื่อ Jiro dream of sushiมาแล้วด้วย!

พงษ์ธวัช เฉลิมกิตติชัย

“ผมเป็นเชฟ หัวใจผมอยู่ในครัว”

มาที่ยอดเชฟชาวไทยกันบ้าง พงษ์ธวัช เฉลิมกิตติชัย หรือ ‘เชฟเอียน’ เชฟกระทะเหล็กประเทศไทย!นี่ก็อีกคนหนึ่งที่มีชีวิตราวกับนิยาย กว่าจะเก่งกาจและมีชื่อเสียงได้ระดับนี้ รู้หรือไม่ว่าสมัยเด็กๆ เชฟเอียนเกลียดการทำอาหารมาก เพราะที่บ้านเป็นร้านขายข้าวแกง เขาจึงต้องขลุกอยู่กับมันตลอดเวลา กระทั่งมีโอกาสได้ไปเรียนที่ต่างประเทศก็ยังคงไม่พ้นต้องทำงานร้านอาหาร แต่แล้ววันหนึ่งเขาก็ได้รับโอกาสให้เข้าครัว และได้เรียนทำอาหารฟรี เส้นทางยอดเชฟจึงเปิดขึ้นนับแต่นั้น หลังจากฝึกฝนเก็บประสบการณ์ไปทั่ว ท้ายสุดเขาก็กลับมาเริ่มงานที่ประเทศไทยด้วยเงินเดือนไม่ถึงหมื่น

และด้วยการแข่งขันInternational Cooking Competitionที่ทำให้เขามีโอกาสแสดงฝีมือจนไต่เต้าไปถึงตำแหน่งExecutive Chefจนได้ ก่อนลาออกมาทำร้านอาหารของตัวเองจนมีชื่อเสียง เรียกได้ว่าเป็นเส้นทางยอดเชฟที่ราวกับนิยายคล้ายกับมินจุนมากๆ เลย

            ถ้าใครงงว่าคล้ายอย่างไร แสดงว่ายังไม่เคยอ่าน ‘ยอดเชฟเทพนักปรุง’ล่ะซีอย่าพลาดเชียวนะ เฮียบอกเลยทั้งฮา ทั้งหิวในเรื่องเดียวกัน!