ทดลองอ่านนิยายปิดประตูตาย

“ยอดไปเลย” รูฟัสอุทานพลางจ้องอย่างหลงใหลไปยังจุดเล็กๆ หลายร้อยจุดซึ่งกินพื้นที่ส่วนใหญ่ของภาพ

“ภาพนี้ชื่อหิ่งห้อยครับ” แจ็คบอกพลางบิดห่วงโลหะคลายลวดรอบจุกคอร์กขวดแชมเปญ

“ผมไม่เคยเห็นอะไรแบบนี้เลย”

“เกรซวาดน่ะ” ไดแอนบอกเขา “ไม่น่าเชื่อใช่ไหมล่ะคะ”

“คุณน่าจะได้เห็นภาพอื่นๆ ของเธอนะครับ” แจ็คค่อยๆ เปิดจุกคอร์ก ทำให้เกิดเสียงเบาๆ “สุดยอดมากเลยแหละ”

รูฟัสมองไปรอบห้องอย่างสนใจแล้วถามว่า “ภาพพวกนั้นอยู่ในนี้เหรอครับ”

“ไม่เชิงครับ เราใช้มันประดับตามห้องต่างๆ ในบ้าน”

“เก็บไว้ให้แจ็คดูคนเดียวล่ะสิ” อดัมหยอก

“เกรซด้วยต่างหาก ใช่มั้ย ที่รัก” แจ็คยิ้มให้ฉัน “สำหรับเราสองคนเท่านั้น”

“ใช่เลยค่ะ” ฉันตอบรับ แล้วหันหน้าไปทางอื่น

พวกเราเข้าไปนั่งที่โซฟากับเอสเธอร์ ไดแอนร้องออกมาอย่างพึงพอใจเมื่อแจ็ครินแชมเปญใส่แก้วทรงสูง เธอมองมาที่ฉัน

“ตอนนี้รู้สึกดีขึ้นไหม” เธอถามฉันและหันไปอธิบายกับเอสเธอร์ต่อ “เมื่อวานเกรซไม่สบายเลยมากินมื้อเที่ยงกับฉันไม่ได้น่ะ”

“แค่ไมเกรนเองค่ะ” ฉันแย้ง

“โชคร้ายที่เกรซเป็นบ่อย” แจ็คมองมาทางฉันด้วยท่าทีเห็นอกเห็นใจ “แต่อย่างน้อยก็ไม่เคยนานนัก ขอบคุณสวรรค์”

“สองครั้งแล้วนะที่เธอเบี้ยวนัดฉัน” ไดแอนว่า

“ฉันขอโทษ”

“เอาเถอะ อย่างน้อยคราวนี้เธอก็ไม่ลืม” ไดแอนยังเย้า “ทำไมเราไม่เจอกันศุกร์หน้าเพื่อชดเชยล่ะ เธอจะว่างใช่ไหมเกรซ คงไม่ใช่นึกขึ้นได้ว่ามีนัดหมอฟันในนาทีสุดท้ายหรอกนะ”

“ไม่หรอก แล้วก็หวังว่าไมเกรนจะไม่กำเริบด้วย”

ไดแอนหันไปหาเอสเธอร์ “คุณอยากมาด้วยไหมคะ น่าจะเป็นร้านอาหารสักแห่งในตัวเมือง เพราะฉันทำงานอยู่แถวนั้น”

“ขอบคุณค่ะ น่าสนใจมากเลย” เอสเธอร์ชำเลืองมองฉัน คงเพื่อยืนยันว่าฉันจะไม่ว่าอะไรหากเธอจะขอร่วมด้วย ขณะที่ฉันยิ้มตอบ ความรู้สึกผิดอย่างร้ายกาจก็เข้าเกาะกุม เพราะฉันรู้ดีว่าตัวเองคงไม่ได้ไป

แจ็คส่งเสียงเรียกทุกคนให้หันมา เขาชูแก้วแชมเปญกล่าวต้อนรับเอสเธอร์กับรูฟัสที่ย้ายมาอยู่หมู่บ้านนี้ ฉันยกแก้วขึ้นตามแล้วจิบแชมเปญ ฟองเต้นระริกภายในปาก ฉันรู้สึกถึงความสุขที่วาบขึ้นมา จึงพยายามจะคว้ามันเอาไว้ แต่มันก็สลายไปอย่างรวดเร็วพอๆ กับตอนที่เกิดขึ้น

ฉันมองไปยังแจ็คซึ่งกำลังพูดคุยอย่างออกรสกับรูฟัส เขากับอดัมเจอรูฟัสที่สโมสรกอล์ฟเมื่อสองสัปดาห์ก่อน และชวนไปออกรอบด้วยกัน แจ็คพบว่ารูฟัสเป็นนักกอล์ฟที่ยอดเยี่ยมแต่ยังไม่เก่งพอจะเอาชนะเขาได้ จากนั้นเขาก็ได้เชื้อเชิญรูฟัสและเอสเธอร์มากินมื้อค่ำ เมื่อได้เห็นพวกเขาอยู่ด้วยกันก็รู้ชัดว่าแจ็คกำลังพยายามทำให้รูฟัสประทับใจซึ่งหมายความว่าฉันเองก็ต้องชนะใจเอสเธอร์ให้ได้ด้วย ทว่ามันไม่ได้ง่ายขนาดนั้น ในขณะที่ไดแอนเพียงชมเชยง่ายๆ ก็พอ แต่เอสเธอร์กลับดูเข้าใจยากกว่า