ทดลองอ่าน รหัสลับเสวียนจีถู บทที่ 1

บุรุษรูปงามไร้เปรียบปานผู้เคยได้รับยกย่องว่าเทียบเทียมเทพยดา กลายเป็นเศษเนื้อเลือดท่วมอุจาดตาสองกองไปเสียแล้ว

ซั่งกวนหว่านเอ๋อร์ทรุดร่างลงหน้าพระแท่น ความลนลาน โศกสลด กระทั่งความสิ้นหวังเฉกเช่นกระต่ายตายจิ้งจอกอาลัย* ของนางล้วนชัดเจนปานนั้น

ส่วนองค์รัชทายาทหลี่เสี่ยนถูกหวังถงเจี่ยวผู้เป็นบุตรเขยกึ่งผลักกึ่งประคองเข้ามา มองดูแล้วอ่อนล้ายิ่งกว่าหว่านเอ๋อร์ เมื่อจักรพรรดินีถามด้วยเสียงทรงอำนาจ “เป็นผู้ใดคิดกบฏ” ขึ้นนั้น รัชทายาทผู้นี้ก็ตกใจจนใบหน้าคล้ำเขียว พูดไม่ออกแม้กระทั่งหนึ่งคำ

อัครเสนาบดีจางเจี่ยนจือทูลตอบ “จางอี้จือ จางชางจงก่อกบฏ พวกกระหม่อมรับบัญชาองค์รัชทายาทให้สังหาร นำทหารเข้าวัง โทษสมควรตายหมื่นครั้ง!”

อู่เจ๋อเทียนกลับมองยังองค์รัชทายาท “ลูกเสี่ยน ที่แท้เป็นเจ้า?”

หลี่เสี่ยนละล่ำละลัก “ลูก…กระหม่อม…ไม่ใช่…เป็นพวกเขา…”

ในครรลองพระเนตรของอู่เจ๋อเทียนมีเพียงแววดูแคลน ทรงส่ายพระพักตร์ สุรเสียงราบเรียบ “ในเมื่อคนถ่อยตายไปแล้ว เจ้าก็กลับวังตะวันออกไปเถอะ”

“รับด้วยเกล้า” หลี่เสี่ยนก้าวเท้าจะเดินออกไป

ขุนนางทั้งปวงตื่นตกใจ กระทั่งซั่งกวนหว่านเอ๋อร์ก็ใจหายวาบ ฝ่ามือกำผ้าเช็ดหน้าแพรไหมที่กำลังปักโดยไม่รู้ตัว

หวนเยี่ยนฟั่นผู้ช่วยเสนาบดียุติธรรมขวางหลี่เสี่ยนเอาไว้ ตะโกนขึ้น “องค์รัชทายาทกลับไม่ได้! ในอดีตนั้น จักรพรรดิองค์ก่อนทรงมอบราชบุตรไว้แก่ฝ่าบาท บัดนี้รัชทายาทเติบใหญ่แล้ว พำนักวังตะวันออกนานปี เจตนาฟ้าจิตใจประชาล้วนมุ่งหวังให้อำนาจและราชบัลลังก์คืนสู่ตระกูลหลี่โดยเร็ว พวกข้ามิลืมเลือนพระมหากรุณาธิคุณแห่งองค์ไท่จง รับบัญชารัชทายาทสังหารขุนนางถ่อย จึงหวังให้ฝ่าบาทมอบราชบัลลังก์แก่รัชทายาท เพื่อคล้อยตามประสงค์ของฟ้าแลอาณาประชาราษฎร์!”

ขุนนางทั้งปวงพร้อมใจกันคุกเข่าลง “ขอฝ่าบาทมอบราชบัลลังก์แก่องค์รัชทายาท!”

อู่เจ๋อเทียนกวาดสายพระเนตรมองคนทั้งปวง ชี้เชื่องช้าไปยังหนึ่งในนั้น “หลี่จั้น เจ้าก็เข้าร่วมสังหารอี้จือกับชางจงหรือ เราดีต่อพวกเจ้าสองพ่อลูกไม่น้อย คิดไม่ถึงว่าจะมีวันนี้” หลี่จั้นละอายไร้วาจา จากนั้นจักรพรรดินีจึงหันไปทางชุยเสวียนเหว่ยผู้ช่วยฝ่ายเลขาธิการในองค์รัชทายาท “คนเหล่านั้นล้วนได้อัครเสนาบดีคอยสนับสนุน มีเพียงเจ้าที่เป็นเราส่งเสริมมาเองกับมือ แต่เจ้าถึงกับรวมหัวด้วย”

ชุยเสวียนเหว่ยแข็งใจตอบว่า “กระหม่อมก็กำลังตอบแทนพระมหากรุณาธิคุณของฝ่าบาท!”

ซั่งกวนหว่านเอ๋อร์จิตใจหวาดหวั่นขณะฟังคำโต้ตอบเหล่านี้ ทันใดนั้นนางเข้าใจแล้ว วันนี้การก่อกบฏที่วางแผนมาเนิ่นนานครั้งนี้จะไม่อาจหยุดยั้งการเข่นฆ่าอันน่าอนาถของราชสำนัก ทว่าตรงกันข้าม สิ่งที่รอคอยอยู่เบื้องหน้าคนทั้งหมดนี้จะเป็นชะตากรรมสลดร้ายอันยากคะเนยิ่งกว่า

เหงื่อเย็นเยียบชุ่มโชกทั่วร่างนาง หรือว่าการคิดมีชีวิตสืบต่อจะยากเย็นเกินไปจริงๆ?

สุดท้ายแล้วอู่เจ๋อเทียนจึงเอนพระวรกายอย่างเชื่องช้า ค่อยๆ หลับพระเนตรลง

ซั่งกวนหว่านเอ๋อร์พยักหน้าให้คนเหล่านี้ด้วยกิริยาอย่างที่ยากจะสังเกตเห็น องค์รัชทายาทหลี่เสี่ยนผู้สติกระเจิงขวัญบินไปแต่แรกแล้วซวนเซออกไปภายใต้การประคองของหวังถงเจี่ยว

ในตำหนักฉางเซิงคืนกลับสู่ความเงียบสงัด

* กระต่ายตายจิ้งจอกอาลัย เป็นสำนวน หมายถึงเมื่อคนที่เคยเห็นหน้ากันตายไป อีกฝ่ายย่อมรู้สึกเศร้าเสียใจ