• Connect with us

    Enter Books

    ทดลองอ่าน

    ทดลองอ่าน รหัสลับหลันถิงซวี่ ตอนที่ 6

    ที่ทำให้คนต้องทอดถอนใจก็คือเพื่อรวมแผ่นดินต้าถังของสกุลหลี่ให้กลับมาเป็นหนึ่ง แม้แต่องค์หญิงจยาเฉิงก็ยังต้องอุทิศชีวิตตน

    เผยเสวียนจิ้งถามหวังอี้ “เช่นนั้นท่านติดตามท่านอากลับฉางอันมาได้เช่นไร”

    หวังอี้บอกเผยเสวียนจิ้ง ตนเองเดิมเป็นทหารองครักษ์ติดตามองค์หญิงจยาเฉิงไปเว่ยป๋อ ตลอดระยะเวลาหลายปีที่อยู่ที่นั่น หวังอี้จงรักภักดีมิเสื่อมคลาย รับฟังเพียงบัญชาขององค์หญิงจยาเฉิงเท่านั้น หลังองค์หญิงสิ้นพระชนม์ เถียนจี้อันก็ตระบัดสัตย์ต่อคำสัญญาที่ให้ไว้กับองค์หญิง ทุกสิ่งทุกอย่างที่เขาทำล้วนทำให้หวังอี้นึกเดียดฉันท์ ดังนั้นเมื่อเถียนจี้อันสิ้นชีวิตลงกะทันหัน หวังอี้จึงนึกยินดีเป็นที่สุด ส่วนปัญหาเรื่องที่ว่าแล้วผู้ใดจะขึ้นมารับตำแหน่งผู้ครองหัวเมืองชายแดนต่อนั้น หวังอี้เลือกที่จะสนับสนุนเถียนไหวเจี้ยน พระนัดดาที่องค์หญิงจยาเฉิงทรงเอ็นดูเป็นที่สุดในยามยังทรงมีพระชนม์ชีพอยู่ จนกลายเป็นศัตรูคนสำคัญของกลุ่มที่สนับสนุนเถียนซิง ในสายตาของหวังอี้แล้ว การที่เถียนซิงถึงกับลงมือกลั่นแกล้งหญิงม่ายกับเด็กกำพร้าน่าสงสาร สังหารหยวนซื่อ ควบคุมกักขังเถียนไหวเจี้ยน เพื่อให้ได้ขึ้นเป็นเจ้าเมืองนั้นมิใช่การกระทำของสุภาพชน และด้วยเหตุนี้ คืนหนึ่งขณะฟ้ามืดไร้แสงจันทร์สายลมโหมกระหน่ำ เขาจึงได้แอบลอบเข้าไปในจวนผู้ครองหัวเมืองชายแดน หมายลอบสังหารเถียนซิง แต่กลับล้มเหลว หนำซ้ำยังถูกโยนเข้าคุกนักโทษประหารอีก

    บังเอิญที่ในเวลานั้นเผยตู้เดินทางมาเป็นทูตที่เว่ยป๋อพอดี พอรู้เรื่องของหวังอี้ เขาก็ไปทูลขอตัวหวังอี้กับเถียนซิง ตอนแรกไม่ว่าจะพูดเช่นไรเถียนซิงก็ไม่ยอมตกลงรับปาก เพราะการลอบสังหารขุนนางชั้นผู้ใหญ่นั้นเดิมก็มีโทษสถานหนักอยู่แล้ว หนำซ้ำเถียนซิงคิดว่าตนเองเพิ่งครอบครองอำนาจได้ไม่นานจำต้องเชือดไก่ให้ลิงดูเพื่อแสดงบารมีอีก แต่เผยตู้กลับพูดเตือนสติเขา ‘เรื่องที่ท่านพูดนั้นหามีอันใดเกี่ยวข้องกับข้าไม่ ข้ารู้เพียงแต่ว่าเถียนไหวเจี้ยนนับแต่เล็กก็สนิทกับหวังอี้เป็นที่สุด การส่งตัวเถียนไหวเจี้ยนไปยังฉางอันเพื่อแสดงความจริงใจต่อองค์จักรพรรดิของเว่ยป๋อในครั้งนี้ หวังอี้นับเป็นคนที่เหมาะสมที่สุด ในเวลาเดียวกัน โลงบรรจุพระศพขององค์หญิงจยาเฉิงก็ต้องส่งกลับฉางอันเพื่อนำไปฝังยังสุสานหลวงด้วยเช่นกัน ดังนั้นไม่ว่าจะด้วยเพราะศักดิ์ศรีหรือเหตุผลคนที่ต้องทำหน้าที่คุ้มกันอย่างไรก็ต้องเป็นหวังอี้’

    เผยตู้บอกเถียนซิงให้รู้เป็นนัยๆ ว่าหากคิดจะแสดงความจงรักภักดีต่อราชสำนัก การปล่อยหวังอี้ถือเป็นวิธีการที่ดีที่สุด สุดท้ายเถียนซิงก็ถูกเผยตู้กล่อมจนอยู่หมัด

    เล่ามาถึงตรงนี้ หวังอี้ก็ทอดถอนใจพูด “หากมิใช่นายท่านยามนั้นพูดขอความเมตตาให้หวังอี้แล้วล่ะก็ ข้าก็คงกลายเป็นผีใต้คมดาบของเถียนซิงอยู่ที่เว่ยป๋อนานแล้ว ไหนเลยจะรอดกลับมาถึงฉางอัน หนำซ้ำยังมีชีวิตอยู่จนได้เห็น…” จู่ๆ เขาก็นิ่งเงียบไป ใบหน้าเผยให้เห็นความรู้สึกซับซ้อนระคนปนเปทั้งทุกข์สุขอันเกิดจากเรื่องราวที่ทับถมอยู่ในใจเนิ่นนาน

    เผยเสวียนจิ้งพูด “วันนี้หากมิใช่ท่านพูดเรื่องราวเหล่านี้เองกับปาก เสวียนจิ้งก็คงไม่มีทางรู้ได้ว่าท่านอามีขุนนางซื่อสัตย์กล้าหาญผู้มีคุณูปการใหญ่หลวงต่อแผ่นดินต้าถังเช่นนี้อยู่ข้างกาย”

    “คุณหนูชมเกินไปแล้ว” หวังอี้พูด “คนเช่นนายท่านต่างหากถึงจะเป็นขุนนางผู้มีคุณูปการใหญ่หลวงต่อแผ่นดินต้าถัง หวังอี้ก็แค่คนสามัญธรรมดาคนหนึ่งเท่านั้น รู้ก็แต่เพียงจงรักภักดีต่อผู้เป็นนาย นายท่านไม่เพียงเป็นนายของหวังอี้ แต่นายท่านยังช่วยชีวิตหวังอี้อีกด้วย บุญคุณของนายท่าน หวังอี้แม้ตายก็มิอาจตอบแทนได้หมดสิ้น”

    อีกครั้งแล้วที่เขาเอ่ยถ้อยวาจาที่กลั่นออกมาจากใจเช่นนี้ เผยเสวียนจิ้งรู้สึกตกตะลึงมากกว่าครั้งก่อน ในใจของหวังอี้ต้องมีเรื่องลำบากใจยากจะเอื้อนเอ่ยเก็บงำซ่อนอยู่เป็นแน่ หนำซ้ำยังพัวพันถึงความปลอดภัยของท่านอาอีกด้วย นางรู้สึกได้ว่าหวังอี้ไว้ใจนางเป็นพิเศษ อีกทั้งยังคอยเตือนนางอยู่ตลอดเวลา เขาเหมือนมีข่าวสารสำคัญยิ่งยวดบางอย่างต้องการบอกกับนาง

    Comments

    comments

    Continue Reading

    More in ทดลองอ่าน

    นิยายยอดนิยม

    Facebook