ทดลองอ่านนิยายสยบฟ้า พิชิตปฐพี เล่ม 12 ตอนที่ 2

เวลาค่อยๆ ผ่านไป ท้องฟ้าเต็มไปด้วยดวงดาว หลี่ชิงซานเดินเนิบนาบเข้ามาคารวะคนทั้งสอง จากนั้นยืนมองประตูที่ปิดสนิทของร้านเหล่าปี่ไจอย่างเงียบกริบเช่นกัน

นอกร้านมีบุคคลสำคัญๆ มายืนเฝ้าคุมเชิงมากมาย แต่ซังซังกลับไม่รู้เรื่องรู้ราว นางพยายามจะหลับแต่ก็ไม่หลับ เอาแต่คิดว่าหากนอนหลับไปก็คงจะดี จะได้ไม่รู้ไม่เสียใจอย่างที่กำลังเป็นอยู่ ทั้งไม่อยากคิดว่าหากนายน้อยรู้ว่าฆาตกรที่สังหารคนในบ้านตายหมด บัดนี้กลับอยู่ในร้านใกล้แค่เอื้อม มันจะรู้สึกเสียใจและลำบากใจสักเพียงใด

ซังซังคิดไปคิดมาจนเข้าภวังค์ครึ่งหลับครึ่งตื่น ไม่นานก็ฝันว่าได้เห็นบิดามารดาผู้ให้กำเนิด

ซังซังไม่รู้ว่าบิดามารดาของตัวเองเป็นใคร นางอยากรู้และโหยหาความรักของบิดามารดาเป็นอย่างยิ่ง หนิงเชวียถึงอย่างไรก็อายุมากกว่านางเพียงแค่สี่ปี ยากที่จะทดแทนความอบอุ่นของผู้ให้กำเนิดได้อย่างสมบูรณ์

จนกระทั่งวันหนึ่ง นางก็ได้พบกับชายชราผู้ที่อกเสื้อเลอะก๋วยเตี๋ยวเปรี้ยวเผ็ดเต็มไปหมด นางรู้สึกสนิทชิดเชื้อด้วยเป็นอย่างยิ่ง นี่คือความรู้สึกที่เป็นไปตามธรรมชาติ นางสามารถมองเห็นสายตาที่เต็มไปด้วยความรักความห่วงใยอย่างไม่มีเหตุผลและปราศจากเงื่อนไขไม่ต่างไปจากสายตาของหนิงเชวีย ดังนั้นนางจึงมีความรู้สึกเหมือนว่าได้พบกับบิดาแท้ๆ และเริ่มเรียกอีกฝ่ายว่าอาจารย์

ตอนซังซังสะดุ้งตื่น สองแก้มนางเปียกชื้นไปด้วยน้ำตา

สุดท้ายค่ำคืนอันเงียบสงบก็ผ่านไป แสงตะเกียงขนาดเท่าเมล็ดถั่วไหววูบแล้วหรี่ดับลงช้าๆ ในขณะที่แสงอรุณนอกประตูค่อยๆ แรงกล้าขึ้นมา

เหยียนเซ่อถอนใจกล่าวว่า

“พวกมันไม่อาจเคลื่อนกำลังทหารม้าเสวียนฉีเกราะดำมาเล่นงานเจ้า เพราะถ้าคนอย่างพวกเราลงมือกันขึ้นมา ผู้ที่ต้องรับเคราะห์กรรมก็คือชาวบ้านตาดำๆ ดังนั้นสถานการณ์จะดีหรือร้ายก็ขึ้นอยู่กับความรู้ผิดชอบชั่วดีของพวกเราแล้ว”

เว่ยกวงหมิงนิ่งเงียบ มันรู้ดีว่าเมื่อถูกพบตัว ต้าถังต้องทุ่มกำลังจับตัวมันไว้ให้ได้ แม้มันจะเป็นต้าเสินกวนหน่วยแสงสว่างผู้มีด่านฌานลึกล้ำ แต่ถ้าไม่มีเมืองฉางอันกับชาวเมืองเป็นเสมือนเกราะคอยคุ้มกันอยู่ ป่านนี้มันคงต้องตกอยู่ในสภาพจนตรอกไปแล้ว

“ปีนั้นเจ้าบอกว่าตอนอยู่ในอารามเก่าโทรมที่แคว้นซ่ง เจ้าเคยเล่นพนันมาก่อน”

เหยียนเซ่อมองตาอีกฝ่ายก่อนเสนอว่า

“พนันอีกครั้งเถอะ เอาความเป็นตายมาเป็นเดิมพัน หากเจ้าชนะ ก็สามารถอยู่ค้นหาเงาดำที่ว่าต่อไปได้ แต่ถ้าเจ้าแพ้ ก็ทิ้งชีวิตไว้ที่นี่ ถือว่ายุติเรื่องทั้งหมดที่เคยเกิดขึ้นในอดีต ให้ดวงวิญญาณนับพันที่ต้องตายอย่างไร้ความผิดได้รับการปลอบโยนบ้าง”

เว่ยกวงหมิงยังคงนิ่งเงียบอยู่เช่นเดิม

เหยียนเซ่อเห็นดังนั้นก็เอ่ยขึ้นมาในที่สุด

“เพื่อศิษย์ของเจ้า รับพนันข้าเถอะ”

เว่ยกวงหมิงครุ่นคิดอยู่ชั่วอึดใจ ก่อนลุกขึ้นกล่าวว่า

“เลื่อมใส คุ้มค่า มีเหตุผล”