ทดลองอ่าน กระบี่เทพสังหาร ตอนที่ 1

เจ้าเทาชี้มือชี้ไม้วุ่นวาย สุดท้ายชี้ไปยังทิศทางสุดลานหินอ่อน จางเสี่ยวฝานหันไปมองซ่งต้าเหรินเป็นเชิงถาม ปรากฏว่าฝ่ายหลังรีบมองซ้ายมองขวาแล้วลดเสียงตอบด้วยสีหน้ากระอักกระอ่วนแกมขบขัน“เป็นทางไปห้องครัวและห้องอาหารของท่านเจ้าสำนักกับศิษย์ในสังกัด”ทุกคนแม้จะหัวเราะออกมาแต่ก็ส่ายหน้าระอาใจ ซ่งต้าเหรินขยับตัวออกเดินนำ“พวกเราก็ไปพักผ่อนกันเถอะ สำหรับศิษย์น้องหญิงข้าจัดให้เจ้านอนร่วมกับศิษย์สังกัดดอยไผ่น้อย เจ้าไม่มีปัญหาใดกระมัง”เถียนหลิงเอ๋อร์ส่ายหน้าตอบทันควัน“ดีสิ ข้าจะได้มีเวลาคุยกับศิษย์พี่เหวินหมิ่น และจะช่วยคุยแทนศิษย์พี่ใหญ่สักหลายประโยค”มีเสียงหัวเราะฮิฮะ ซ่งต้าเหรินหน้าแดงฉาน แสร้งทำเป็นไม่ได้ยินเดินนำลิ่วออกหน้า แต่เสียงโห่กระเซ้ายังตามหลังไม่เลิกรา จางเสี่ยวฝานที่เดินรั้งท้ายกลับไม่ร่วมผสมโรง หันไปถลึงตาใส่เจ้าเทา“เจ้าวานรจอมตะกละ ต่อไปหากเจ้ากล้าแอบไปขโมยของอีก คอยดูว่าข้าจะลงโทษเจ้าอย่างไรบ้าง”เจ้าเทาร้อง ‘เจี๊ยกๆ’ แล้วแยกเขี้ยวยิ้มกว้าง ไม่รู้ว่ามันฟังไม่เข้าใจหรือไม่คิดจะใส่ใจในคำขู่กันแน่จางเสี่ยวฝานอบรมมันอีกหลายประโยคก่อนจะเร่งฝีเท้า ไม่กี่ก้าวก็นึกขึ้นได้หันกลับไปตะโกน“ยังไม่รีบตามมาอีก เจ้าสุนัขจอมตะกละ รู้จักแต่กินเท่านั้น!”เจ้าเหลืองที่ยังนอนแทะกระดูกอย่างเมามันช้อนตามอง พอเห็นทุกคนออกเดินแล้วก็ลุกขึ้นยืนอย่างอิดออด ปากคาบกระดูกที่แทะไปได้เพียงครึ่งวิ่งตามมาอย่างไม่ค่อยเต็มใจนัก ภายในวิหารหยกวิสุทธิ์ผู้นำทั้งเจ็ดสังกัดกำลังประชุมเครียด ยามนี้สายตาของทุกคนต่างจ้องไปที่นักพรตเต้าเสวียนนักพรตเทียนอวิ๋นแห่ง ‘ดอยคลุมอรุณ’ ถามเป็นคนแรก“ศิษย์พี่เจ้าสำนัก มีสาเหตุอันใดที่ทำให้ผู้วิเศษแสดงความพิโรธออกมา”นักพรตเต้าเสวียนถอนใจเฮือก เน้นเสียงตอบช้าๆ“ข้าดูอย่างละเอียดแล้ว ผู้วิเศษไม่มีสิ่งใดผิดปกติ”“อ้าว”ผู้นำทุกคนอุทานอย่างแปลกใจ