ช่วงเวลานั้นมันได้แต่กัดฟันแน่นเหมือนเวลาย้อนกลับไปเมื่อห้าปีก่อน ช่วงเวลานั้น ช่วงเวลาที่มันสูญเสียทุกสิ่งทุกอย่าง นอกจากหลินจิงอวี่ที่อยู่เคียงข้าง โลกทั้งโลกล้วนเปลี่ยนไปไม่เหมือนเดิมแต่คืนนี้ เวลานี้ มีเมันเพียงคนเดียวที่เผชิญหน้ากับการสูญเสียเสียง ‘ฮึ่มมมม’ ดังขึ้นเบาๆ จากด้านหลัง เหมือนเสียงสัตว์ป่าพ่นลมออกทางจมูก จางเสี่ยวฝานสะดุ้งตื่นจากภวังค์ พอหันไปมองก็ต้องตกใจจนหลั่งเหงื่อเย็นเฉียบปรากฏว่าเจ้าสัตว์ดึกดำบรรพ์ตัวมหึมาที่ทุกคนเรียกหาอย่างเคารพว่า ‘ผู้วิเศษ’ ถึงกับย่องมายืนอยู่ด้านหลังเงียบๆ โดยที่มันไม่รู้สึกตัว อีกทั้งยังก้มหัวเข้ามาจนชิด ดวงตาคู่ยักษ์แทบจะติดกับตัวมันอยู่แล้ว ไม่เข้าใจจริงๆ ว่ามันตัวใหญ่มหึมา แต่ทำไมถึงเคลื่อนไหวได้อย่างเงียบกริบขนาดนี้ หรืออาจจะเป็นเพราะจางเสี่ยวฝานจิตใจตายด้าน จึงขาดการระมัดระวังตัวแต่วินาทีที่รู้ หัวใจมันก็แทบกระดอนออกจากปาก ตาเบิกกว้างมองร่างใหญ่โตราวภูเขาย่อมๆ และเขี้ยวแหลมในปากที่อ้ากว้างราวอ่างโลหิตสะท้อนแสงจันทร์เป็นประกายน่าสยอง มันถอยกรูดไปหลายก้าว เท้าสะดุดก้อนหินหงายหลังล้มลงตอนมันออกมาสวมเสื้อผ้ายังไม่เรียบร้อย พอตะเกียกตะกายจะลุกขึ้น อะไรอย่างหนึ่งก็หล่นตุ้บจากตัวกลิ้งไปบนพื้นหนึ่งคนหนึ่งสัตว์ก้มลงมองพร้อมกัน ปรากฏว่าเจ้าสิ่งที่กลิ้งหลุนๆ ไปหยุดอยู่ข้างสระก็คือ ‘กระบองเขี่ยไฟ’ สีดำนั่นเองในดวงตาคู่เบ้อเริ่มของกิเลนน้ำสะท้อนภาพใบหน้าซีดขาวของจางเสี่ยวฝานกับ ‘กระบองเขี่ยไฟ’ ที่ตกอยู่บนพื้น จางเสี่ยวฝานรู้สึกลำคอแห้งผาก เหงื่อเย็นๆ ไหลซึม ในใจร้องตะโกนว่า‘วิ่ง วิ่ง รีบวิ่งหนี!’โชคร้ายที่ไม่ว่าใจจะบอกอย่างไร สองเท้ากลับไม่ยอมรับคำสั่ง กิเลนน้ำมีท่าทางเคลือบแคลงสงสัย มันมองจางเสี่ยวฝานเพียงสองแวบ ส่วนใหญ่ความสนใจจะไปรวมอยู่ที่กระบองสีดำท่อนนั้น เจ้าสัตว์ยักษ์ดึกดำบรรพ์เอาแต่จ้องตาไม่กะพริบ ดูแล้วดูอีกแต่ดูยังไงก็ไม่เห็นสิ่งผิดปกติ ผ่านไปครู่หนึ่งมันก็ทำท่าลังเลเล็กน้อยก่อนจะยื่นอุ้งเท้าออกไปเขี่ยเบาๆจางเสี่ยวฝานได้แต่นั่งตัวแข็งดูเหตุการณ์ แม้ว่าความจริงจะกลัวแทบตาย แต่ขณะเดียวกันก็บังเกิดความสงสัยระคนอยากรู้ ใจคิดว่า ‘ผู้วิเศษ’ อายุมากจนเลอะเลือนหรือไร หรือไม่ก็เหมือนเจ้าเหลืองของดอยไผ่ใหญ่ที่ไม่ค่อยจะสำรวม ยังมีความคิดซุกซนเหมือนเด็ก จึงรู้สึกว่ากระบองเขี่ยไฟท่อนนี้น่าสนใจเห็นกิเลนน้ำแตะถูกตัวกระบองก็หดอุ้งเท้ากลับ ท่าทางเหมือนหวาดระแวงอย่างหนัก เจ้ากระบองปริศนาถูกแตะก็กลิ้งไปสองสามรอบแล้วก็หยุดนิ่งอยู่กับที่อีกครั้ง
