ทดลองอ่าน กระบี่เทพสังหาร ตอนที่ 1

จางเสี่ยวฝานมองศิษย์พี่แย่งอ่างล้างหน้ากันนัวเนียก็รู้สึกรำคาญใจ จึงลุกขึ้นเดินออกจากห้อง เสียงซ่งต้าเหรินตะโกนถามตามหลังมา“ศิษย์น้องเล็ก ล้างหน้าแล้วหรือ”จางเสี่ยวฝานหันไปตอบ“ล้างแล้วศิษย์พี่ใหญ่”ซ่งต้าเหรินพยักหน้าหงึกๆ“จะออกไปเดินเล่นก็ไปเถอะ แต่ถึงเวลาจะต้องไปกินข้าวเช้าที่โรงอาหารนะ จำเอาไว้”“ทราบแล้วศิษย์พี่”จางเสี่ยวฝานหันหลังเดินจากมา เจ้าเทาส่งเสียง ‘เจี๊ยกๆ’ แล้ววิ่งตามมาโดดขึ้นนั่งประจำที่บนไหล่ เจ้าเหลืองก็ลุกขึ้นบิดขี้เกียจแกว่งหางดิกๆ วิ่งเหยาะๆ ตามมาอีกตัว แล้วทั้งสามก็เดินไปตามระเบียง ทั้งซ้ายขวาเห็นแต่ศิษย์ร่วมสำนักวิ่งกันให้พล่านคล้ายเพิ่งจะตื่นนอน มันเดินไปเรื่อยๆ จนถึงทะเลเมฆโดยไม่รู้ตัวฟ้าเพิ่งจะสาง มีเพียงศิษย์สำนักเมฆาเขียวไม่กี่คนเท่านั้นที่ตื่นแต่เช้าออกมาเดินเล่น สายลมเย็นฉ่ำพัดต้องหน้า ให้ความรู้สึกหนาวยะเยือกยะเยือกเย็นเหมือนเช่นเมื่อคืน!จางเสี่ยวฝานหัวใจเจ็บแปลบ ปีนี้มันอายุสิบหกเพิ่งจะเริ่มมีความรัก ห้าปีที่ได้อยู่ร่วมกับเถียนหลิงเอ๋อร์ทั้งเช้าเย็น ความงามและความมีชีวิตชีวาของศิษย์พี่คนนี้ได้สลักลึกลงในหัวใจมันจนยากที่จะลบ เมื่อคืนเห็นนางนัดพบกับฉีเฮ่าเสมือนได้เผชิญหน้ากับเรื่องสะเทือนใจสะเทือนขวัญอย่างกะทันหัน จิตใจจึงสับสนอลหม่าน ซึมกะทือราวกับสูญเสียจิตวิญญาณ เดินเปะปะไปข้างหน้าอย่างไร้จุดหมาย“เอ๊ะ!”เสียงคนอุทานขึ้นข้างๆ จางเสี่ยวฝานสะดุ้งโหยง ตื่นจากความคิดหมกมุ่นก็เห็นศิษย์สำนักเมฆาเขียวคนหนึ่งยืนอยู่เบื้องหน้าห่างไปไม่กี่ก้าว เป็นชายหนุ่มเค้าหน้าคมคายสวมเสื้อตัวยาวอายุประมาณยี่สิบ ในมือถือพัดเดินลายด้วยทอง วาดภาพทิวทัศน์งดงาม ยามนี้มันชะโงกเข้ามาเสียใกล้ สองตาเบิกกว้างเป็นประกายเต็มเปี่ยมไปด้วยความตื่นเต้น แต่สิ่งที่มันมองมิใช่จางเสี่ยวฝาน หากแต่เป็นเจ้าเทาที่เกาะอยู่บนไหล่