ทดลองอ่าน กระบี่เทพสังหาร ตอนที่ 1

ยามนี้มีศิษย์ยกเก้าอี้มาให้ผู้นำทั้งสองรวมทั้งซูหรู เถียนหลิงเอ๋อร์บอกว่า“ท่านพ่อ ท่านแม่ ลูกจะขึ้นเวทีแล้ว”เถียนปู้อี้มองบุตรสาว“เจ้าไปเถอะ”ซูหรูกำชับว่า“ระวังตัวให้ดี”เถียนหลิงเอ๋อร์เงยหน้ามองเวทีแล้วยิ้มเฉิดฉัน ท่าทางเชื่อมั่นในตนเอง“พวกท่านรอข่าวดีจากลูกเถอะ”พลางยกมือซ้ายออกคำสั่ง ‘ขึ้น!’ โดยที่ใบหน้ายังยิ้มพรายปรากฏแสงสีแดงส้มวูบวาบ ‘แพรแดงอำพัน’ ที่พันอยู่รอบเอวเลื่อนไหลไปรองใต้ฝ่าเท้า ยกร่างเถียนหลิงเอ๋อร์ขึ้นเวทีราวกับนางเซียนฝีมือนี้ย่อมเหนือล้ำกว่าท่ากระโดดขึ้นเวทีราวกับวานรของเซินเทียนโต่วมากมาย ยิ่งไปกว่านั้นด้วยรูปโฉมงามสะคราญปานบุปผา ศิษย์ที่รอชมการประลองส่วนใหญ่ก็เป็นบุรุษ พริบตาจึงบังเกิดเสียงตบมือกึกก้อง ดังจนคนที่มุงอยู่เวทีอื่นหันมามองเป็นตาเดียวซูหรูกล่าวต่อสามีอย่างยิ้มแย้ม“ดูท่าหลิงเอ๋อร์จะก้าวหน้าไปอีกขั้นแล้ว”เถียนปู้อี้ยิ้มน้อยๆ แม้จะไม่พูด แต่แววตาบ่งบอกชัดถึงความปลาบปลื้มยินดีเถียนหลิงเอ๋อร์ร่อนลงห่างจากเซินเทียนโต่วประมาณหนึ่งจั้ง ประคองมือคารวะตามมารยาท“ขอศิษย์พี่เซินช่วยชี้แนะด้วย”เซินเทียนโต่วเห็นเถียนหลิงเอ๋อร์ขึ้นเวทีด้วย ‘แพรแดงอำพัน’ เวทอาวุธชื่อดังของอาจารย์อาซูหรูซึ่งอาจารย์กำชับให้คอยระวัง มันตื่นตัวทันที มิกล้าชะล่าใจ ประคองมือคารวะตอบ“มิกล้า ยังต้องขอให้ศิษย์น้องเถียนยั้งมือไว้ไมตรีด้วย”กล่าวจบก็ถอยหลังไปหนึ่งก้าว เสกกระบี่วิเศษยาวสามเชียะเปล่งรัศมีสีน้ำตาลออกมาเล่มหนึ่งซูหรูขมวดคิ้ว กระซิบกับเถียนปู้อี้“กระบี่เล่มนี้เป็นเวทอาวุธธาตุดินเหมือนกับ ‘แพรแดงอำพัน’ ของหลิงเอ๋อร์ คราวนี้ต้องดูแล้วว่าพลังฌานของใครเข้มแข็งกว่ากัน”