ทดลองอ่าน กระบี่เทพสังหาร ตอนที่ 1

ซางเจิ้งเหลียงยิ้มเฉยๆ เถียนปู้อี้ก็ไม่คิดจะซักถาม เถียนหลิงเอ๋อร์เดินกลับเข้ากลุ่ม เพียงพริบตาก็ถูกศิษย์พี่ที่ดีใจจนเสียสติห้อมล้อมไว้ ต่างคนต่างแค้นใจที่ไม่สามารถทำให้นางสำลักคำชมตาย เห็นเถียนหลิงเอ๋อร์หน้าบานเป็นจานเชิง จางเสี่ยวฝานก็ดีใจแทน พอเถียนปู้อี้และซูหรูเดินเข้ามาสมทบ นางก็โผเข้าซบอกมารดาพลางเขย่าแขนถามอย่างออดอ้อน“ท่านแม่ ลูกเก่งมากใช่หรือไม่”ซูหรูค้อน แต่ยังอดชมเชยมิได้“ทำได้ดีมาก”เถียนปู้อี้ก็ยิ้มไม่หุบ ตบศีรษะลูกน้อยอย่างพอใจ ได้บุตรสาวเป็นคนคว้าชัยประเดิมทำให้มันพอจะเชิดหน้ากับเจ้าสังกัดคนอื่นๆ ได้ แต่แล้วมันก็ชักสีหน้าขึ้นทันใด หันไปกำชับศิษย์คนอื่นๆ“ต่อไปเป็นรอบของพวกเจ้าแล้ว ดูจากหลิงเอ๋อร์เป็นตัวอย่าง ศิษย์สังกัดอื่นมิได้ฝีมือสูงส่งจนเอาชนะไม่ได้ พวกเจ้าต้องพยายามให้ดี”ศิษย์ทุกคนรับคำโดยพร้อมเพรียง“ขอรับท่านอาจารย์”จางเสี่ยวฝานก็ขานรับพร้อมกับคนอื่น แถมยังส่งเสียงดังเป็นพิเศษ รอบต่อไปมีศิษย์ดอยไผ่ใหญ่ขึ้นประลองถึงสามคน ดังนั้นเถียนปู้อี้กับซูหรูจึงต้องแยกย้ายกันไปดู ซูหรูก่อนจะไปยังสั่งกำชับจางเสี่ยวฝานให้ตั้งใจศึกษาจากการประลองของคนอื่นจางเสี่ยวฝานเหลียวหาเถียนหลิงเอ๋อร์เพื่อจะได้ตามไปยืนให้กำลังใจศิษย์พี่ที่ขึ้นประลองด้วยกัน แต่นางกำลังเดินลิ่วๆ ไปหาฉีเฮ่าที่ยืนยิ้มรออยู่หัวใจมันวูบดิ่งสู่ความมืด ยืนซึมเซาอยู่กับที่ขณะมองสองหนุ่มสาวหัวร่อต่อกระซิกกันราวกับในโลกนี้มีเพียงพวกมันสองคนเท่านั้น เลือดที่แล่นพล่านร้อนระอุด้วยความยินดียามนี้เย็นเยือกจับขั้วหัวใจ ความเศร้าสลดน้อยเนื้อต่ำใจโถมถั่งขึ้นท่วมท้นหัวใจอันร้าวราน