ทดลองอ่าน กระบี่เทพสังหาร ตอนที่ 1

บทที่ 2 ปริศนา

หลวงจีนชราไม่ตอบ เพียงใช้สายตาเพ่งพินิจเด็กทั้งสอง ก่อนจะมองไปทางหลินจิงอวี่อีกหลายแวบอย่างอดใจไม่ได้ ลอบชมเชยในใจว่า

’เป็นเด็กที่มีส่วนสัดล้ำเลิศในการฝึกวิชา แต่ทว่าอารมณ์รุนแรงเหลือเกิน’

คราวนี้จางเสี่ยวฝานสะอึกออกไปหนึ่งก้าว ถามซ้ำว่า

“นี่ ท่านเป็นใคร ทำไมพวกเราถึงไม่เคยพบเห็นมาก่อน”

หมู่บ้านวัดหญ้าคาอยู่ใกล้สำนักเมฆาเขียวจึงพลอยนับถือลัทธิเต๋าไปด้วย น้อยครั้งนักที่จะเห็นศิษย์ตถาคต นี่คือเหตุผลที่จางเสี่ยวฝานถามเช่นนี้

หลวงจีนชรามองหน้าเด็กชาย ยิ้มบางๆ พลางย้อนถามว่า

“ประสกน้อย เหตุการณ์เมื่อตะกี้อาจถึงขั้นตายได้ หากเจ้ายอมแพ้ก็หมดเรื่อง ไยต้องดื้อรั้น ถ้าอาตมาไม่สอดมือช่วย เกรงว่าเจ้าต้องสังเวยชีวิตทิ้งไปเปล่าๆ แล้ว!”

จางเสี่ยวฝานสะอึกอึ้ง รู้สึกว่าคำพูดของหลวงจีนชรามีเหตุผล เพียงแต่เมื่อถูกถามอย่างกะทันหัน หาเหตุผลมาหักล้างมิได้จึงยืนตะลึงตะไลอยู่กับที่

หลินจิงอวี่ถลึงตาใส่หลวงจีนชรา ดึงมือจางเสี่ยวฝานพลางกล่าวชวน

“เสี่ยวฝาน หลวงจีนเฒ่ารูปนี้ท่าทางแปลกพิลึก อย่าไปสนใจเลย”

ว่าแล้วก็ฉุดลากสหายออกไป เด็กคนอื่นๆ รีบเดินตาม เห็นได้ชัดว่าติดสอยห้อยตามหลินจิงอวี่จนเคยชิน

วิกาลดึกสงัด

ฟ้าคำรนคำราม พายุโหมกระหน่ำ เมฆฝนดำทะมึนพลิกตัวอยู่บนขอบฟ้า

พายุฝนกำลังจะมา สภาพอากาศรอบด้านเปลี่ยนเป็นดุดันน่ากลัวไปทั้งแถบ

ภายในวัดร้าง หลวงจีนชรากำลังนั่งทำสมาธิ เมื่อเหลือบตาขึ้นก็เห็นเขาเมฆาเขียวที่อยู่ห่างออกไปกลายเป็นแถบสีเทาสลัว รอบตัวเงียบสงัดวังเวง เสียงลมหวีดหวิวดังก้องอยู่ด้านนอก

จะต้องเป็นฝนห่าใหญ่เป็นแน่แท้!