ทดลองอ่าน สยบฟ้าพิชิตปฐพี เล่มที่ 29 ตอนที่ 1

ที่ราบเซี่ยงหวั่นคือทุ่งเลี้ยงสัตว์ที่มีหญ้าและน้ำอย่างอุดมสมบูรณ์ อยู่ทางทิศเหนือของต้าถัง

บัดนี้กลายเป็นสนามรบที่ดุเดือดไปแล้ว

ทหารม้าเผ่าจินจั้งกับทหารม้าของกองกำลังปราบแดนเหนือเข้าตะลุมบอนห้ำหั่นกันที่นี่ติดต่อกันสามวันสามคืนเพื่อแย่งชิงชัยภูมิสำคัญรอบๆ ทุ่งเลี้ยงสัตว์ ทหารม้าเผ่าจินจั้งที่เป็นต่อเรื่องจำนวนคน หลังจากสูญเสียอย่างใหญ่หลวง ในที่สุดก็สามารถบีบทหารของต้าถังให้กระจุกอยู่บริเวณเนินเขาไม่กี่ลูกทางทิศเหนือได้สำเร็จ และกำลังจะเข้าโจมตีครั้งสุดท้าย

ม้าศึกชนกันทำให้เกิดเสียงทุ้มทึบที่น่ากลัว การเสียดสีระหว่างดาบโค้งและดาบตรงทำให้เกิดเสียงที่แสบแก้วหู เสียงตะโกนเข่นฆ่าและเสียงกลองศึกแผ่วเบาลงมาก เพราะทั้งสองฝ่ายต่างเหนื่อยล้าอย่างสุดขีด

การขี่ม้าเข้าสู้รบเปลี่ยนเป็นการเดินเท้าเข้าสู้รบแล้ว ทหารต้าถังเกือบพันนายที่เหลือเป็นกลุ่มสุดท้ายใช้พลังชีวิตเฮือกสุดท้ายต้านการบุกจู่โจมของทหารม้าเผ่าจินจั้งทั้งที่เห็นอยู่ตรงหน้าว่าใกล้จะต้านไม่อยู่แล้ว

นายทหารต้าถังผู้หนึ่งและผู้ใต้บังคับบัญชาอีกสิบกว่านายถูกทหารเผ่าจินจั้งล้อม

นายทหารผู้นี้ค่อนข้างเตี้ย ไม่เหมือนทหารต้าถังทั่วไปที่กำยำล่ำสัน แต่ในช่วงเวลาคับขันเช่นนี้มันกลับระเบิดพลังต่อสู้ที่เหนือจินตนาการออกมา ฟันศัตรูร่วงไปสามคนติดต่อกัน

ดาบโค้งหลายเล่มแหวกอากาศมา นายทหารร่างเตี้ยยกดาบขึ้นต้าน ถูกกดจนต้องคุกเข่าลงข้างหนึ่งค้ำยันอย่างสุดแรง มันได้ยินเสียงร้องด้วยความเจ็บปวดดังมาจากรอบเนินเขา ปรายตามองไปเห็นสหายมากมายพ่ายแพ้ล้มลง เห็นชาวหมานพวกนั้นฟันศพสหายอย่างโหดเหี้ยม

ต้านไม่อยู่แล้วจริงๆ หรือ ไม่อาจต้านจนถึงตอนที่ทหารม้ากองกำลังหลักมาช่วยจริงๆ หรือ…มันคิด แต่ใบหน้าที่ขาวซีดและทระนงองอาจของมันกลับไม่ปรากฏความสิ้นหวัง

มันไม่คิดว่าตนควรสิ้นหวัง

เพราะมันไม่ยอมแพ้

กองกำลังกลุ่มหนึ่งกำลังเร่งเดินทางบนที่ราบทางชายแดนตะวันออก

พวกมันคือทหารม้าค่ายเซียวฉี พวกมันออกจากฉางอันไปสู้รบยังชายแดนตะวันออก ยามนี้ต้องรีบกลับฉางอัน ทหารม้าและม้าพาหนะเหนื่อยล้าจนเกินพรรณนา แต่ไม่มีผู้ใดร้องขอให้พักผ่อนเพราะพวกมันแน่ใจแล้วว่าหลงชิ่งกับทหารม้าดินแดนแห่งทุ่งหญ้าสองพันนายนั่นจะไปที่ใด

หลงชิ่งกำลังไปฉางอัน นี่หมายความว่ากองทัพร่วมที่บุกโค่นต้าถังแน่ใจว่าฉางอันจะถูกตีแตกได้

ใบหน้าของเฉาเสี่ยวซู่ซูบเซียว ดำคล้ำ และอิดโรย ลมหนาวพัดปะทะใบหน้ามัน

มันและทหารม้าของมันไล่ตามช้าไปหลายวัน น่าจะตามไม่ทันแล้ว หรือต่อให้ตามทันแล้วจะทำอย่างไรได้ แต่มันยังคงขอให้ผู้ใต้บังคับบัญชารีบมุ่งหน้าสู่ฉางอันต่อไป

เพราะมันไม่ยอมแพ้