‘ปริศนาแห่งต้าถัง’ นิยายสืบสวนแบบฉบับจีนโบราณ

หากจะพูดถึงนิยายแปลจีนแนวสืบสวนแล้ว ก็คงนับได้ว่า นิยายชุด ‘ปริศนาแห่งต้าถัง’ น่าจะเป็นหนึ่งในนั้นที่สมควรถูกหยิบยกขึ้นมาพูดถึง

ในฐานะที่เป็นนิยายแปลจีนแนวนี้ที่ใช้ยุคสมัยราชวงศ์ถังมาเป็นฉากเบื้องหลังในการเล่าเรื่องราวที่เกี่ยวข้องกับความลับในราชสำนัก และที่สำคัญ ข้อมูลหลายๆ ส่วนในนิยายอ้างอิงมาจากคนจริง วัตถุจริง และเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นจริงในกาลก่อน

นิยายชุดนี้เล่าเรื่องของ ‘เผยเสวียนจิ้ง’ หญิงสาวใบหน้ารูปไข่ดูงดงาม ผู้มีความสามารถในการสังเกต เก่งในการวิเคราะห์เชื่อมโยง จนได้สมญานักสืบหญิงเทวดา

‘ปริศนาแห่งต้าถัง’ มีทั้งหมด 4 ภาคด้วยกัน ซึ่งสำนักพิมพ์เอ็นเธอร์บุ๊คส์ทยอยพิมพ์ฉบับแปลไทยออกจำหน่ายมาถึงแพ็กคู่ลำดับที่สามแล้ว เราจึงจะขอไล่เรียงถึงสิ่งที่เป็นจุดเด่นที่น่าสนใจของแต่ละภาค

‘อารัมภกถาหลันถิง’ นั้นมีอยู่จริงในประวัติศาสตร์จีน เป็นบทกวีที่ปราชญ์ชื่อดังอย่าง หวังซีจือ แต่งไว้ในงานชุมนุมไหลจอกสุราที่ศาลาหลันถิง ประกอบด้วยอักษร 324 ตัว ที่ถึงจะมีการใช้คำซ้ำ หากแต่กลับมีลักษณะการเขียนแปรเปลี่ยนไม่เหมือนกันเลยแม้แต่ตัวเดียว อีกทั้งยังยอดเยี่ยมงดงามยิ่งนัก

ขอกล่าวเพิ่มเติมถึงภาพปัก ‘เสวียนจี’ สักหน่อย แม่ทัพโต้วเทาแห่งเฉียนฉินได้พบสตรีเชี่ยวชาญขับร้องร่ายรำและรับไว้เป็นภรรยาน้อย ลุ่มหลงเอาใจ ซูฮุ่ยเอกภรรยาจึงนำบทกลอนแปดร้อยสี่สิบตัวอักษรมาจัดเรียงอย่างพิสดาร ไม่ว่าอ่านเรียง อ่านย้อน อ่านแนวตั้ง แนวขวาง แนวตัดประสานทิศทางใด ล้วนอ่านเป็นบทกลอนได้ นางใช้ด้ายห้าสีปักบนผ้าแพรไหมเพื่อผูกใจสามี

พูดถึง ‘เพลงโศกนิรันดร์’ มันเป็นบทกวีชื่อดังที่เล่าเรื่องราวความรักอันเศร้าสร้อยเจ็บปวดของหลี่หลงจีกับหยางอวี้หวน หรือที่ผู้คนรู้จักในนามจักรพรรดิเสวียนจงและแม่นางหยางกุ้ยเฟยนั่นเอง