ความงามแห่งฉางอัน ฉบับฉางอันสิบสองชั่วยาม

#นิยายอิงประวัติศาสตร์ #ต้าถัง #ฉางอัน

นิยายที่บรรยายถึงเมืองหลวงฉางอันได้ละเอียดที่สุด

เฮียว่าคนที่เป็นคอนิยายจีนทั้งหลายคงไม่มีใครไม่รู้จักชื่อฉางอันแล้วล่ะมั้ง เพราะสถานที่แห่งนี้ได้เป็นฉากหลังให้กับนิยายและซีรี่ส์มากมายมาช้านาน เป็นเมืองหลวงที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในประวัติศาสตร์จีน แต่เฮียก็ขอโม้อีกครั้งว่าถ้าพูดถึงฉางอันแล้วล่ะก็ ไม่มีนิยายเรื่องไหนจะบรรยายถึงมหานครหลวงแห่งนี้ได้ละเอียดเท่ากับ ‘ฉางอันสิบสองชั่วยาม’นิยายอิงประวัติศาสตร์ที่อัดแน่นไปด้วยฉากแอ็กชั่นและการสืบสวนไล่ล่าที่ตระการตาที่สุดแห่งยุคเรื่องนี้อีกแล้ว

เปิดตู้เสื้อผ้าสาวๆ เสื้อเกาะอกกับกระโปรงเอวสูง

นอกจากการไล่ล่าสุดมันส์และเรื่องราวที่พลิกกลับไปกลับมาจนทำเอาคนอ่านเหมือนถูกลูบหัวแรงๆ หลายหน ในนิยายอิงประวัติศาสตร์เรื่องนี้ยังมีเรื่องสวยๆ งามๆ อยู่อีกมากมาย ใช่แล้ว เฮียกำลังจะพูดถึงสาวๆ ในเรื่องนั่นเอง แต่ก่อนอื่นเราไปแอบส่องตู้เสื้อผ้าของพวกนางๆ ทั้งหลายกันหน่อยดีกว่า ว่าสมัยต้าถังนั้นสาวๆ เขามีแฟชั่นแบบไหนกัน มาเริ่มกันที่เสื้อเลย สาวๆ ยุคถังจะใส่เสื้อตัวสั้น ตรงคอและปลายแขนเสื้อปักเป็นลวดลาย หรือไม่ก็เป็นเสื้อเกาะอกไปเลย ส่วนตัวกระโปรงนั้นเป็นทรงเอวสูงหรือไม่ก็รัดอกไปเลย ตัวกระโปรงเป็นได้ทั้งแบบจีบรอบหรือทรงตรงธรรมดาๆ ปลายกระโปรงบานกว้าง สาวๆ ในวังนี่มีแบบที่ชายกระโปรงยาวลากพื้นเลยก็มี นอกจากนี้ยังนิยมหาผ้าแพรผ้าไหมมาคล้องคอ ปลายผ้าพันเข้ากับต้นแขนทิ้งชายยาวลงมา เพิ่มความพลิ้วไหวเข้าไปอีก หรือถ้าไม่ชอบผ้าพันคอก็เลือกเป็นเสื้อคลุมผ้าโปร่งที่แขนเสื้อค่อนข้างกว้าง ก็ดูหรูหราไปอีกแบบ

แม่ค้าขายเครื่องสำอาง คุณหนูลูกนายพล

ในซีรี่ส์ฉางอันสิบสองชั่วยามก็ได้ทำให้ความงามในประวัติศาสตร์กลับมาปรากฏสู่สายตาผู้ชมได้อีกครั้ง ต้องยอมรับเลยว่าโปรดักชั่นเค้าเฉียบจริงๆ อย่าง ‘เหวินหรั่น’ เจ้าของร้านเครื่องหอมซึ่งถูกลากไปลากมาจากฟางนั้นไปฟางนี้ก็แต่งกายด้วยเสื้อผ้าสไตล์ที่เฮียกล่าวมา แต่เพราะเป็นชาวบ้านก็เลยจะไม่ได้กรุยกรายเท่าไหร่ ขณะที่ ‘หวังอวิ้นซิ่ว’คุณหนูแห่งจวนแม่ทัพจะมีเครื่องประดับทั้งบนผมและบนตัวเพิ่มมา ในหนังสือมีฉากที่แม่นางขับรถเทียมอูฐเที่ยวเมืองฉางอัน การแต่งกายก็จะปรับเปลี่ยนเป็นทะมัดทะแมงขึ้น สวมรองเท้าทรงสูงกับเสื้อคลุมกันลม ไฮแฟชั่นที่แท้ทรู

หยางอวี้หวน หรือหยางกุ้ยเฟย นางงามแห่งวังหลวง

อีกหนึ่งความงามที่ไม่พูดถึงคงไม่ได้ ก็คือ ‘หยางอวี้หวน’หรือ ‘หยางกุ้ยเฟย’ ในตำนานคนนั้นที่ไปปรากฏตัวในนิยายอิงประวัติศาสตร์เรื่องต่างๆ ถ้าตามช่วงเวลาในเรื่องหยางอวี้หวนยังถือพรต (แต่ในนาม) อยู่ แต่พอได้เลื่อนเป็นกุ้ยเฟย เมื่อนั้นแหละแม่ ระเบิดความงามที่แทบทำเอาต้าถังต้องล่มเมือง แน่นอนล่ะว่าเสื้อผ้าต้องอลังการงานสร้างโอกูตูร์ยิ่งกว่าคุณหนูหวัง แต่แฟชั่นในวังยังประกวดประชันกันเรื่องทรงผมด้วย ต้องยิ่งใหญ่อลังการที่สุดชนิดว่าเครื่องหัวน่าจะหลายกิโล ใบหน้านิยมทาให้ขาว แก้มแดงปากแดง ส่วนคิ้วนี่นานาจิตตัง บางนางชอบให้หนาๆ เป็นปื้นๆ บางนางก็วาดให้โค้งเรียว และยังมีแฟชั่นวาดกลีบดอกไม้แดงบนหว่างคิ้วด้วย ซึ่งเรียกว่า ‘ฮวาเตี้ยน’

สาวงามเลือดผสม กล้าหาญ ปัญญาไว

ฉางอันเป็นเมืองที่ใหญ่มากๆ ใหญ่แบบไม่ลืมหูลืมตา และต้าถังในยุคสมัยตามท้องเรื่องก็เจริญรุ่งเรืองสุดๆ ผู้คนในฉางอันจึงมาจากเผ่าต่างๆ มีหลายเชื้อสาย ส่วนใหญ่ทำการค้าขายปะปนกันไป บางส่วนก็ทำงานกับชาวถัง อย่าง ‘ถานฉี’ ที่เฮียกำลังจะพูดถึงนี้ก็เป็นสาวใช้ส่วนตัวของ ‘หลี่ปี้’ผู้บัญชาการจิ้งอันซือ แม่นางถานฉีมีรูปร่างค่อนข้างสูง จมูกโด่ง เวลาพูดมีสำเนียงต่างชาติ เพราะเป็นลูกผสมระหว่างชาวฮั่นกับชาวหู (ใช้เรียกชาวเผ่าในดินแดนทุ่งหญ้า รวมถึงชาวตะวันตกจากดินแดนนอกด่าน) ถานฉีในฉบับซีรี่ส์มีการแต่งกายต่างจากสาวๆ ชาวฮั่นตรงที่จะมิดชิดกว่า สไตล์เสื้อผ้าของสาวๆ ชาวหูจะเป็นชุดกระโปรงติดกันค่อนข้างหลวม เสื้อคอปกปักลาย คาดสายรัดเอว ส่วนทรงผมก็จะเกล้าสูงเป็นมวย ปักปิ่นหรือติดเครื่องประดับผมตามแต่ฐานะ

เป็นอย่างไร เฮียสวมบทบาทเป็นแฟชั่นนิสต้า พอไปได้มั้ย เอาเป็นว่าทุกคนคงจะได้เปิดหูเปิดตากับความงดงามในแบบฉบับต้าถังเวอร์ชั่นสาวๆ แล้ว แต่ยังมีความงดงามอีกหลายรูปแบบในนิยายอิงประวัติศาสตร์เรื่องฉางอันสิบสองชั่วยามนี้ ทั้งความงดงามของบ้านเมืองสิ่งปลูกสร้าง ความงดงามของประเพณีวัฒนธรรม รวมทั้งของความงดงามของชีวิตมนุษย์ปุถุชน ซึ่งผู้เขียน Ma Bo Yong (หม่าป๋อยง) ถ่ายทอดออกมาได้ดีมากๆ อยากให้ทุกคนได้อ่านกัน อ่านแล้วชอบก็ฝากบอกต่อเพื่อนๆ ด้วยนะ เฮียจะขอบพระคุณเป็นอย่างสูง