ทดลองอ่านนิยายสยบฟ้า พิชิตปฐพี เล่ม 12 ตอนที่ 1

เหยียนเซ่อเห็นสีหน้าอีกฝ่ายก็กล่าวอย่างภาคภูมิใจ

“ศิษย์ข้าคนนี้ไม่ธรรมดาเลย แค่ตากฝนก็สามารถเข้าถึงมรรคาแห่งยันต์ วันหน้าด่านฌานจะต้องไปไกลกว่าข้าแน่นอน เรื่องอื่นๆ ข้าไม่คิดจะถกเถียงกับตาแก่น่าเบื่ออย่างเจ้า เพราะแค่เรื่องหาคนรับช่วงต่อได้ก็ทำให้ข้าเหนือกว่าเจ้าหลายขุมแล้ว”

เว่ยกวงหมิงยิ้มพลางปรายตามองซังซังที่ยืนเงียบอยู่ข้างกาย กล่าวเสียงเบาว่า

“เจ้ามีข้าก็มี อีกทั้งนางก็ไม่เลวเช่นกัน ข้าคิดว่าต่อไปนางจะต้องไม่ด้อยไปกว่าศิษย์ของเจ้าอย่างแน่นอน”

น้ำเสียงของมันราบเรียบ แต่กลับแฝงไว้ด้วยความมั่นใจไม่ยอมอ่อนข้อให้ เพราะในสายตาของเว่ยกวงหมิง ซังซังก็คือของขวัญที่เฮ่าเทียนประทานให้ คือโอกาสอันยิ่งใหญ่ที่สุดในชีวิตมัน ต่อให้เหยียนเซ่อโชคดีหาผู้สืบทอดมรรคาแห่งยันต์ได้ ก็ไม่มีทางเอามาวิจารณ์เปรียบเทียบกับศิษย์รักของมัน

เหยียนเซ่อตะลึงลานไป เหตุไฉนจึงมีเรื่องบังเอิญถึงเพียงนี้ สหายมันจ้าวบัลลังก์แสงสว่างก็สามารถหาผู้สืบทอดได้ก่อนตาย ทว่าพอมองตามสายตา พบว่าผู้สืบทอดที่อีกฝ่ายหมายถึงคือซังซัง สีหน้าก็พลันแปรเปลี่ยน ในความแตกตื่นงงงวยเริ่มบังเกิดความรู้สึกว่าเรื่องนี้ช่างน่าหัวร่อสิ้นดี

“ศิษย์ของเจ้าก็คือ…นางหนูน้อยหน้าดำคนนี้น่ะรึ”

เว่ยกวงหมิงถลึงตาใส่มัน รีบกล่าวด้วยสีหน้าเคร่งขรึม

“ถูกต้อง แต่นางไม่ดำ”

“ฮ่าๆๆ!”

เหยียนเซ่อมือหนึ่งชี้หน้าซังซัง อีกมือกุมท้องหัวร่องอหาย มันกล่าวไปหัวเราะไปว่า

“ฮ่าๆๆ เจ้ารู้หรือไม่ ศิษย์ที่เจ้าภูมิใจจนหน้าบานขนาดนี้…ก็คือสาวใช้ของศิษย์ข้า”

เว่ยกวงหมิงรู้สึกงุนงง ขมวดคิ้วถามขึ้นว่า

“เอ๊ะ คนผู้นั้นมิใช่ศิษย์ของจอมปราชญ์หรอกรึ”

เหยียนเซ่อยักคิ้วกล่าวอย่างกระหยิ่มยิ้มย่อง

“ข้าฉวยโอกาสตอนจอมปราชญ์ไม่อยู่ แย่งตำแหน่งอาจารย์มา”

เว่ยกวงหมิงพยักหน้ารับรู้

“ที่แท้เป็นเช่นนี้ คิดไม่ถึงว่าพ่อหนุ่มน้อยจะโชคดีถึงเพียงนี้…แต่ซังซังเป็นสาวใช้ของมันแล้วเป็นไร ต่อไปพอนางเข้าใจวิชาเทพที่ข้าถ่ายทอดให้อย่างทะลุปรุโปร่ง ต่อให้ไม่ไปอาศรมเทพสืบทอดตำแหน่งข้า ก็จะต้องกลายเป็นบุคคลที่โดดเด่นที่สุดในบรรดาผู้ฝึกฌานรุ่นเยาว์ของนิกายเฮ่าเทียน สุดที่ศิษย์ของเจ้าจะเทียบได้”

เหยียนเซ่อแค่นหัวร่อ กล่าวเย้ยมาว่า

“ไม่ต้องพูดถึงเรื่องที่ว่าศิษย์ของข้าคือว่าที่ราชครูคนต่อไปของต้าถัง และภายภาคหน้า ภายใต้การสอนสั่งของจอมปราชญ์ มันจะมีความสำเร็จถึงขั้นใด เอาแค่ความสัมพันธ์ระหว่างมันทั้งสอง ต่อให้ต่อไปนางหนูซังซังได้เป็นจ้าวบัลลังก์แสงสว่าง แต่พอพบหน้าลูกศิษย์ข้าก็ยังต้องปูเตียงพับผ้าห่มให้ หรืออาจถึงขั้นนอนอุ่นเตียงให้ด้วยก็ได้”

เว่ยกวงหมิงถามอย่างหมั่นไส้เต็มทน

“เจ้าภูมิใจมากอย่างนั้นสิ”

เหยียนเซ่อถ่มน้ำลายออกมาคำหนึ่ง กล่าวอย่างสะใจ

“อย่างน้อยข้าก็สามารถข่มเจ้าได้เรื่องหนึ่ง จะไม่ให้ภูมิใจได้อย่างไรเล่า”