ทดลองอ่านนิยายสยบฟ้า พิชิตปฐพี เล่ม 1

“ดูเหมือนเจ้าจะลืมฐานะของตัวเองไปแล้ว จำไว้ให้ดีว่าตอนนี้เจ้ายังมิใช่ศิษย์ของสถานศึกษา แต่เป็นทหารของต้าถัง ทหารของต้าถังจะต้องเชื่อฟังคำสั่งผู้บังคับบัญชา! ผู้สูงศักดิ์จะชอบขี้หน้าหรือไม่มิใช่เรื่องที่เจ้าต้องเอามากังวลใส่ใจ! ส่วนเจ้าจะชอบอีกฝ่ายหรือไม่ยิ่งไม่มีใครสน! ที่เจ้าต้องทำคือรับคำสั่งของข้า จากนั้นปฏิบัติตามให้สำเร็จลุล่วง!”

หนิงเชวียไม่ตอบ ก้มหน้ามองต้นหญ้าต้นหนึ่งที่งอกเงยอย่างดื้อรั้นบนดินเลนระหว่างเท้าทั้งสองข้าง คล้ายจะใช้ความเงียบมาประท้วง

หม่าซื่อเซียงไม่รู้จะทำอย่างไรดี ต้องถามอย่างอ่อนใจ

“ตกลงเจ้าจะก่อกวนอันใดกันแน่ ทำไมถึงไม่ยอมตามคนเหล่านั้นกลับไปเมืองหลวง”

หนิงเชวียเงยหน้าตอบด้วยสีหน้าเคร่งขรึม

“ข้าเห็นขบวนรถม้าแล้ว พวกนั้นถูกโจมตีระหว่างอยู่ในดินแดนแห่งทุ่งหญ้า ตอนนี้ที่นั่นกำลังอยู่ในช่วงต้นวสันต์ เมื่อปีก่อนฉานอวี๋* ของเผ่าจินจั้งเสียชีวิต หญิงรับใช้ของผู้สูงศักดิ์คนนั้นผิวคล้ำอยู่บ้าง ดังนั้น…ข้าไม่กล้าติดตามขบวนของคนเหล่านั้นไปฉางอัน”

ขบวนรถม้าถูกโจมตี ดินแดนแห่งทุ่งหญ้าอยู่ในช่วงต้นวสันต์ ฉานอวี๋ตายแล้ว หญิงรับใช้ผิวคล้ำ คำพูดเหล่านี้ดูเผินๆ ไม่เกี่ยวข้องกัน แต่กลับถูกหนิงเชวียนำมาปะติดปะต่อร้อยเรียงเข้าด้วยกัน กลายเป็นเหตุผลหลักที่ดึงดันคัดค้านไม่ยอมออกจากเมืองเว่ย

หม่าซื่อเซียงมองเด็กหนุ่มตรงหน้าเงียบๆ สักพักก็ถอนใจถามว่า

“เจ้าเดาออกตั้งแต่แรกแล้วหรือ”

“คนทั้งเมืองเว่ยตอนนี้มีใครไม่รู้บ้างว่าคนเหล่านั้นคือใคร”

หนิงเชวียแบมือสองข้างเป็นเชิงว่าช่วยไม่ได้ มองไปทางโรงนอนที่ตั้งอยู่อีกฟากพลางกล่าวว่า

“ก็มีเพียงองค์หญิงปัญญาอ่อนที่เติบโตในพระราชวังฉางอันแล้วแต่งออกไปยังดินแดนแห่งทุ่งหญ้าเท่านั้นที่โง่เขลาจนคิดว่าเรื่องนี้จะยังคงเก็บเป็นความลับสุดยอดเอาไว้ได้”

แม้ต้าถังจะเปิดกว้างให้อิสรเสรีในการแสดงความคิดเห็น อีกทั้งนี่ยังเป็นการสนทนากันเป็นการส่วนตัวกลางดึกภายในค่ายทหาร แต่พอได้ยินคำว่าองค์หญิงปัญญาอ่อน สีหน้าหม่าซื่อเซียงก็เปลี่ยนเป็นบึ้งตึงขึ้นมา

หลังจากสตรีสูงศักดิ์เดินทางเข้าสู่เมืองเว่ย หม่าซื่อเซียงก็ตื่นเต้นระมัดระวังตัวสุดขีด มันคิดไม่ถึงว่าหนิงเชวียจะกล้าวิจารณ์อีกฝ่ายด้วยคำพูดดุเดือดรุนแรงแบบนี้ ยิ่งกว่านั้นมันยังรู้สึกว่าคำวิจารณ์ของหนิงเชวียไม่ยุติธรรม จึงชักสีหน้าบึ้งตึงเข้าใส่

เหล่าพสกนิกรทั้งหลายต่างก็รู้ว่าองค์หญิงสี่แห่งต้าถังมิใช่คนปัญญาอ่อน หากแต่เป็นราชนิกุลที่มีคุณธรรมและสติปัญญาสูงส่ง เป็นอัจฉริยบุคคลท่านหนึ่ง

เพราะต้าถังมีอานุภาพเข้มแข็ง กองทัพห้าวหาญเกรียงไกร ดังนั้นไม่ว่าจะเผชิญหน้ากับเผ่าอนารยชนจากดินแดนแห่งทุ่งหญ้าหรือจากแว่นแคว้นอื่นใดในแถบจงหยวนก็ไม่เคยคิดจะใช้วิธีการอันน่าอดสูทางการเมืองอย่างเช่นการเชื่อมสัมพันธไมตรีด้วยการแต่งงาน นอกจากยุคปฐมกษัตริย์จักรพรรดิองค์แรกของแคว้นที่แม่ทัพเผ่าอนารยะหลายคนได้ตบแต่งราชนิกุลหญิงของต้าถังออกไปเป็นภรรยาเพื่อแสดงความจงรักภักดีต่อต้าถังแล้ว เรื่องทำนองนี้ก็ไม่เคยเกิดขึ้นอีกเลย

* ฉานอวี๋ เป็นคำที่จีนใช้เรียกประมุขเผ่าซยงหนูในสมัยฮั่น ต่อมาใช้เรียกกษัตริย์ของเผ่าอนารยะชนอื่นๆ ด้วย