• Connect with us

    Enter Books

    ทดลองอ่าน

    ทดลองอ่านนิยายสยบฟ้า พิชิตปฐพี เล่ม 1

    ชายชราที่นั่งอยู่บนรถม้าคันที่สองยังคงหลับตา

    แต่ทันใดเรือนผมขาวโพลนพลันตื่นตัวเคลื่อนไหว เหมือนสายน้ำสีเงินไหลเอื่อยอยู่บนเสื้อคลุมสกปรก กระบี่เก่าที่วางพาดตักเริ่มส่งเสียงดังกระหึ่ม ดิ้นรนตึงตังอยู่ในฝัก คล้ายอยากจะออกมาดื่มเลือดเต็มทน

    ฮึม…ฮึม…ฮึม…

    ตามด้วยเสียงเคร้งสดใส!

    กระบี่สั้นใสกระจ่างดุจหิมะพุ่งออกจากฝัก เชิดปลายแหลมคมขึ้นก่อนกลายสภาพเป็นแสงสีครามเส้นหนึ่งฝ่าทะลุใบไม้และสายลม พุ่งฉิวเข้าไปในป่าเข้าหาร่างใหญ่โตนั้น

    ภายในป่าคล้ายจะมีกระจกที่มองไม่เห็นตั้งอยู่ ตอนกระบี่สั้นหลุดจากฝักพุ่งวาบออกไป ในป่าทึบก็ปรากฏเสียงหึ่งเบาๆ จากนั้นเงาสีเทาของกระบี่เล่มหนึ่งก็พุ่งสวนออกมาราวกับภาพสะท้อน!

    เงาสีเทานั้นชั่วอึดใจที่แล้วยังอยู่ท่ามกลางดงใบไม้ร่วง แต่มาบัดนี้กลับบรรลุถึงปากทางเข้าเป่ยซานแล้ว เสียงครางฮึ่มๆ ในตอนแรกแผ่วค่อย แต่ภายในชั่วพริบตากลับเปลี่ยนเป็นดังกังวานดุจฟ้าลั่น

    เพราะพุ่งมาด้วยความเร็วอันเหลือเชื่อ เศษไม้และใบไม้ที่อยู่ในรัศมีหลายเชียะจึงถูกพลังที่แฝงอยู่หอบลอยขึ้นเหนือพื้นดิน พุ่งตามหลังเป็นทางยาวเหยียดราวกับพู่กัน หากลากเส้นเลยไปข้างหน้าจะพบว่าเป้าหมายก็คือชายชราที่หน้าตักปราศจากกระบี่แล้วนั่นเอง

    “จอมกระบี่!”

    เห็นเงาสีเทาสำแดงอานุภาพดุจฟ้าลั่น เหล่าองครักษ์ที่นิ่งรอรับคำสั่งอย่างเยือกเย็นในที่สุดหน้าก็เปลี่ยนสี มีคนแผดเสียงเตือนขึ้น วินาทีที่ชายชราผู้เข้มแข็งที่สุดของฝ่ายตนส่งกระบี่พ้นตัก ศัตรูที่เข้มแข็งที่สุดลึกลับที่สุดก็เผยร่องรอยออกมา

    เพื่อลอบสังหารองค์หญิงในอาณาเขตแคว้นถัง ฝ่ายตรงข้ามถึงกับเชิญผู้ฝึกฌานที่มีพลังความสามารถเหนือมนุษย์มาสองคน ยิ่งกว่านั้นหนึ่งในนั้นยังเป็นจอมกระบี่อีกด้วย ความจริงที่ปรากฏนี้ชวนให้ทุกคนตัวสั่นยะเยือก แต่ทว่าหัวหน้าองครักษ์กลับไม่แสดงความหวาดหวั่น ตวาดสั้นๆ แต่เฉียบขาดว่า

    “ฟัน!”

    เคร้งๆๆ เสียงดาบถูกชักออกจากฝักดังระรัว คมดาบสิบกว่าเล่มแฝงความเด็ดเดี่ยวแน่วแน่ที่จะตะลุยไปข้างหน้าไม่มีการถอย ฟันฉับใส่อากาศธาตุดังควึบควับ ผสมผสานไปกับเสียงหอบหายใจของเหล่าองครักษ์ที่ต่างทุ่มเทกำลังแขนสุดตัว

    ทุกประกายดาบล้วนอัดแน่นไปด้วยความรุนแรงป่าเถื่อน ประหนึ่งจะผ่าภูเขาห้ำหั่นนภา ก่อตัวเป็นตาข่ายดาบถี่ยิบผืนหนึ่ง ปกป้องชายชราที่ไร้กระบี่อย่างเหนียวแน่น

    เห็นๆ อยู่ว่าเงาสีเทาที่พุ่งฉวัดเฉวียนเหมือนกระสวยทอผ้าบรรลุถึงหน้าพยุหดาบแล้ว และกำลังจะถูกสภาวะดาบที่รุนแรงดุเดือดเหล่านั้นฟันตก แต่ปรากฏว่ามันกลับหยุดชะงักกลางอากาศ เบนตัวออกทางด้านข้าง แล้วเชิดหัวขึ้นสู่ท้องฟ้า รอดพ้นจากคมดาบถี่ยิบไปได้อย่างฉิวเฉียด

    วินาทีที่ปรากฏตัวสำแดงอานุภาพดุดันดุจฟ้าผ่าราวกับไม่มีสิ่งใดขวางกั้นได้ แต่เมื่อเผชิญหน้ากับการตั้งรับอันเข้มแข็งกลับปรับเปลี่ยนรู้รุกรู้หลบว่องไวปราดเปรียวอย่างเหลือเชื่อ!

    ขณะที่มันเบนตัวหลบหนี ความเร็วได้ลดลงบ้าง จนสามารถมองเห็นเค้าโครงรางๆ ว่าเป็นเงากระบี่ที่ทั้งบางทั้งมัวซัวแถบหนึ่ง แบบบางจนเกรงว่าหากมีลมพัดมาหอบหนึ่งก็จะสามารถปลิวร่อนไปถึงขอบฟ้าได้ทุกเมื่อ

    Comments

    comments

    Continue Reading

    More in ทดลองอ่าน

    นิยายยอดนิยม

    Facebook