ทดลองอ่านนิยายสยบฟ้า พิชิตปฐพี เล่ม 12 ตอนที่ 3

เมื่อครู่มันก้าวข้ามด่านทั้งห้า กระทั่งว่ายังเดินไปไกลกว่านั้น มองเห็นโลกที่อยู่อีกด้านอย่างชัดเจน เห็นอนาคตที่กำลังจะเกิดขึ้น ดังนั้นมันจึงรู้ว่ามหายันต์ชุดนี้เป็นมหายันต์ที่ถูกมนุษย์ผู้หนึ่งเขียนออกมา ด้วยเหตุนี้มันจึงทอดถอนใจอย่างปลาบปลื้มเป็นสุข

เว่ยกวงหมิงมองตามอีกฝ่ายไปทางทิศเหนือ แต่กลับไม่ได้เห็นในสิ่งเดียวกัน ผู้ที่เข้าสู่ด่านเบิกนภาอย่างแท้จริงอย่างมัน บัดนี้สามารถเข้าใจเรื่องราวมากมายที่ก่อนหน้านี้ไม่มีปัญญาจะเข้าใจ

มันหันไปมองซังซัง ใบหน้าเหี่ยวย่นปรากฏแววลังเลและดิ้นรนขัดแย้ง แต่ในที่สุดมันก็คิดตก ยิ้มอย่างผู้หลุดพ้นและรู้แจ้ง กล่าวว่า

“ที่แท้นี่จึงจะเป็นโชคชะตาของข้า”

เหยียนเซ่อได้ยินเช่นนั้นก็หัวร่อฮาๆ กล่าวว่า

“หรือจนบัดนี้เจ้ายังมองไม่ทะลุอีก ไม่ว่าโชคชะตาจะเป็นเช่นไรก็มิใช่เรื่องของพวกเราอีกต่อไปแล้ว แต่เป็นเรื่องของพวกมัน”

เว่ยกวงหมิงถอนใจแล้วลุกขึ้นยืน กล่าวยิ้มๆ ว่า

“ถูกต้อง โลกข้างหน้าต่อไปนี้ก็คือโลกของพวกมันแล้ว”

เมื่อหลายวันก่อน ตอนชายชราคนหนึ่งถูกสาวใช้ในร้านเหล่าปี่ไจรับเข้าไว้ในบ้าน มันถามนางว่า

‘เจ้าเชื่อเรื่องโชคชะตาหรือไม่’

‘เชื่อ’

‘ข้าเชื่อว่าคนทุกคนที่เกิดมาได้ถูกเฮ่าเทียนกำหนดไว้แล้วว่าต้องเจอใครบ้าง กระทำเรื่องใดบ้าง เรื่องที่ถูกเฮ่าเทียนกำหนดไว้เหล่านี้ก็คือโชคชะตา

เมื่อสิบกว่าปีก่อน ข้าเห็นเงาของรัตติกาลตกลงในเมืองนี้ เห็นก็คือเห็น ในเมื่อเห็นแล้วก็มิอาจทำเป็นมองไม่เห็น แต่น่าเสียดายที่ข้าเห็นแต่เพียงการดำรงอยู่ของมัน ไม่เห็นตัวตน

โชคชะตาระหว่างข้ากับมันเกิดขึ้นก็เพราะไม่มีใครมองเห็นมันนอกจากข้า ดังนั้นข้าจึงต้องเป็นผู้ลงมือ ยิ่งเห็นความเป็นผู้หยั่งรู้โดยกำเนิดก็ยิ่งมีเหตุผลที่จะทำลายมัน เพราะในโลกนี้ไม่สมควรมีผู้หยั่งรู้โดยกำเนิด’

บัดนี้ ขณะยืนอยู่บนภูเขานอกเมืองฉางอัน ชายชราจึงค่อยรู้ว่า ที่แท้โชคชะตาของมันมิได้อยู่ที่บุคคลผู้นั้น แต่อยู่ที่ตัวสาวใช้นามว่าซังซังคนนี้

ลมหนาวพัดมาหอบหนึ่ง ร่างชรางองุ้มที่ยืนเคียงคู่ไหล่กระทบไหล่ พลันกลายเป็นเถ้าธุลีไปด้วยกัน

วันนี้ ต้าเสินกวนหน่วยแสงสว่างที่มีความสามารถโดดเด่นที่สุดในรอบหลายร้อยปีที่ผ่านมาของอาศรมเทพแห่งซีหลิง ได้จากโลกนี้ไปอย่างสงบ มันฉลาดปราดเปรื่องมาชั่วชีวิต ถูกยกย่องว่าเป็นผู้เข้มแข็งอันดับหนึ่งของเขาเถาซาน แต่เป็นเพราะสิ่งที่เรียกว่าโชคชะตา จึงถูกกักขังอยู่นานสิบสี่ปี

หลังหนีลงจากเขา มันก็มายังเมืองฉางอัน แต่จนแล้วจนรอดก็ไม่สามารถค้นหาเงาดำนั่นพบ ราวกับว่าการมาในครั้งนี้เพียงเพื่อให้ได้พบกับซังซังและรับนางเป็นศิษย์

ก่อนจะตาย มันได้รับแสงสว่างทางปัญญาจากเฮ่าเทียน จึงเป็นครั้งแรกที่ได้เห็นโฉมหน้าที่แท้จริงของเงาดำนั้น มองเห็นว่าผู้สืบทอดที่จะรับช่วงจากมันจะปลดปล่อยแสงสว่างอันยิ่งใหญ่สู่โลก ดังนั้นมันจึงจากไปอย่างหมดห่วง