ทดลองอ่านนิยายปิดประตูตาย

“ได้แน่นอนครับ และเราน่าจะถามมิลลี่ด้วยว่าเธอคิดยังไง ผมคนหนึ่งล่ะที่ดีใจถ้าเธอเลือกย้ายมาอยู่กับเราทันที แต่ถ้าทุกคนคิดว่าให้เธอเรียนต่อเป็นหนทางที่ดีที่สุดในตอนนี้ ผมก็ขอยืนยันจะจ่ายค่าเล่าเรียนของเธอเอง เพราะยังไงเธอก็กำลังจะมาเป็นน้องสาวของผมในไม่ช้าอยู่ดี” เขากุมมือฉัน “สัญญานะครับว่าจะให้ผมช่วย”

ฉันมองเขาอย่างนึกอะไรไม่ออก “ฉันไม่รู้ว่าจะพูดอะไรดี”

“ก็ไม่ต้องพูดอะไรครับ ที่คุณควรทำมีแค่สัญญากับผมว่าจะทบทวนเรื่องยื่นจดหมายลาออก ผมไม่อยากจะแต่งงานกันแล้วไม่เห็นคุณอีกนะ เอาล่ะ คุณชอบบ้านแบบไหน ผมจำเป็นต้องรู้ไว้ เพราะถ้าคุณอนุญาต ผมจะซื้อบ้านในฝันของคุณเป็นของขวัญแต่งงานนะครับ”

“ฉันไม่เคยคิดเรื่องนี้มาก่อนเลยค่ะ” ฉันยอมรับ

“งั้นตอนนี้ลองคิดดูเลยนะครับเพราะบ้านเป็นเรื่องสำคัญด้วย คุณอยากได้สวนใหญ่ๆ มีสระว่ายน้ำ ห้องนอนหลายๆ ห้องไหมครับ”

“สวนใหญ่ๆ ใช่เลยค่ะ สระว่ายน้ำฉันไม่สนใจเท่าไร ส่วนจำนวนห้องนอน…นั่นก็ขึ้นอยู่กับว่าเราจะมีลูกกันกี่คนนะคะ”

“คงเยอะแน่เลย” เขายิ้ม “ผมอยากอาศัยอยู่ในเซอร์รีย์ มันใกล้กับลอนดอนมากพอที่จะทนเดินทางได้ คุณว่าดีไหมครับ”

“ที่ไหนก็ได้ค่ะ ขอแค่คุณมีความสุข แล้วคุณล่ะคะชอบบ้านแบบไหน”

“ผมอยากอยู่ใกล้เมืองที่สวยๆ แต่ไกลพอที่จะไม่มีเสียงมารบกวน แล้วก็เหมือนที่คุณชอบครับ สวนใหญ่ๆ ถ้ามีกำแพงสูงกั้นรอบก็ดีนะจะได้ไม่มีใครมองเห็นด้านใน และผมอยากมีห้องทำงานกับห้องใต้ดินสำหรับเก็บของ แค่นี้แหละครับ”

“ห้องครัวสวยๆ ด้วยค่ะ” ฉันบอก “ฉันอยากได้ห้องครัวสวยๆ เชื่อมกับเฉลียงที่เรากินอาหารเช้าได้ในแต่ละวัน แล้วก็มีเตาผิงใหญ่ๆ ในห้องนั่งเล่นที่ที่พวกเรามีท่อนฟืนของจริงกัน รวมถึงห้องนอนสีเหลืองของมิลลี่ด้วยค่ะ”

“งั้นมาลองร่างแบบบ้านในฝันของเรากันไหมครับ” เขาเสนอแล้วหยิบกระดาษแผ่นหนึ่งออกจากกระเป๋าเอกสาร “ผมจะได้มีอะไรไว้เป็นตัวอย่าง”

กว่าแจ็คจะส่งฉันขึ้นรถแท็กซี่ก็อีกสองชั่วโมงให้หลัง เขาร่างแบบบ้านแสนสวยเสร็จ สมบูรณ์พร้อมไปด้วยสวนตกแต่งอย่างดี เฉลียง ห้องรับแขกสามห้อง เตาผิง ห้องครัว ห้องทำงาน ห้องนอนห้าห้องซึ่งรวมห้องนอนสีเหลืองของมิลลี่ไว้แล้ว ห้องอาบน้ำสามห้อง และหน้าต่างรูปวงกลมเล็กๆ ใต้หลังคา

“ฉันขอท้าให้คุณหาบ้านลักษณะนี้เจอก่อนฉันกลับมาจากอาร์เจนตินานะ” ฉันหัวเราะคิกคัก

“ผมจะพยายามครับ” เขาสัญญาก่อนจะจูบฉัน

ช่วงเวลาสองสามสัปดาห์ผ่านไปไวราวกับพายุหมุน หลังกลับมาจากอาร์เจนตินา ฉันยื่นจดหมายขอลาออกพร้อมทั้งประกาศขายบ้าน เวลาที่มีหมดไปกับการคิดทบทวนอย่างรอบคอบและไม่เคยสงสัยว่าสิ่งที่ฉันทำลงไปตามที่แจ็คขอนั้นจะถูกหรือไม่ ฉันรู้ว่าฉันต้องการแต่งงานกับเขา ฉันจึงรู้สึกตื่นเต้นดีใจเมื่อคิดว่าในฤดูใบไม้ผลิที่กำลังมาเยือน ฉันจะได้อาศัยอยู่ในบ้านแสนสวยงามท่ามกลางชนบท อาจจะกำลังตั้งท้องลูกคนแรกของเราด้วย ฉันทำงานไม่มีหยุดพักมาตลอดสิบสามปี ก็มีบางคราวที่สงสัยว่าจะได้หยุดวิ่งวุ่นบ้างไหม และฉันก็รู้ดีว่าถ้ามิลลี่ย้ายเข้ามาอยู่ด้วยกันเมื่อไหร่ ฉันก็จะเดินทางเหมือนที่ผ่านมาหรือทำงานจนดึกดื่นอย่างที่ฉันทำในบางครั้งไม่ได้อีกต่อไป ฉันเคยกังวลว่าสุดท้ายแล้วฉันจะลงเอยกับงานประเภทใด แต่ทันใดนั้นความกังวลทั้งหมดกลับมลายหายไป ในขณะที่ฉันเลือกการ์ดแต่งงานเพื่อแจกให้ผองเพื่อนและครอบครัว ฉันรู้สึกว่าฉันโชคดีที่สุดในโลก