ทดลองอ่านนิยายปิดประตูตาย

อดีต

ตอนที่ฉันกับแจ็คบอกมิลลี่ว่าเรากำลังจะแต่งงานกัน สิ่งแรกที่เธอถามคือขอเป็นเพื่อนเจ้าสาวได้ไหม

“แน่นอนจ้ะ!” ฉันกอดเธอ “ไม่มีปัญหาอะไรใช่ไหมคะ แจ็ค”

ฉันรีบเสริมอย่างกังวลเมื่อเห็นเขาขมวดคิ้ว

“ผมคิดว่าเราจะจัดงานแต่งที่เรียบง่ายเสียอีก” เขาท้วง

“ใช่ค่ะ แต่ฉันก็ยังต้องการเพื่อนเจ้าสาวนะคะ”

“จริงเหรอครับ”

“แน่นอนสิคะ” ฉันรู้สึกสับสนวุ่นวาย “เป็นธรรมเนียมอยู่แล้ว คุณไม่ว่าอะไรใช่ไหมคะ”

“คุณไม่คิดว่ามันมากเกินไปสำหรับมิลลี่เหรอครับ” เขาถามพลางลดเสียงลง “ถ้าคุณต้องการเพื่อนเจ้าสาวจริงๆ ทำไมไม่ถามเคทหรือเอมิลีล่ะครับ”

“เพราะฉันอยากให้เป็นมิลลี่ค่ะ” ฉันยืนกราน และตระหนักว่ามิลลี่กำลังมองพวกเราอย่างร้อนอกร้อนใจ

เราตกอยู่ในความเงียบที่แสนจะน่าอึดอัดอยู่พักหนึ่ง

“งั้นก็เป็นมิลลี่ครับ” เขายิ้มแล้วยื่นแขนหามิลลี่ “เอาล่ะ เราไปบอกข่าวดีให้ครูใหญ่รู้กันเถอะ”

คุณกูดริชกับเจนิสชื่นชมยินดีทันทีที่ได้ยินว่าเรากำลังจะแต่งงานกัน หลังจากที่คุณกูดริชส่งมิลลี่ออกไปล้างมือก่อนอาหารเย็น เธอก็ออกความเห็นว่าน่าจะดีกว่าถ้าให้มิลลี่เรียนต่ออีกสิบห้าเดือนจนกว่าอายุสิบแปดปี ตามที่เคยวางแผนมาตลอด ถึงแม้แจ็คจะย้ำว่าเขายินดีจะให้มิลลี่ย้ายมาอยู่กับเราได้ทันที และฉันก็ดีใจที่คุณกูดริชแนะนำว่าคงดีกว่าหากเรามีเวลาเป็นของตัวเองบ้าง ฉันแอบสงสัยว่าบางทีเธอคงเดาได้ว่าเราอยากสร้างครอบครัวกันเลย

ไม่นานนัก เรามุ่งหน้าไปเฮคเคิลสกอมป์ที่ตั้งสวนสาธารณะแครนลีห์อันงดงามทุกกระเบียดนิ้วเหมือนที่แจ็คเคยบอกฉัน เป็นฉากที่เลิศเลอสำหรับงานแต่งงาน ต้องขอบคุณไจลส์กับมัวร่า เพื่อนของแจ็คที่อนุญาตให้เราใช้บ้านอันสวยงามของพวกเขาเป็นสถานที่จัดงาน เราไม่คิดว่าจะมีแขกคนไหนไม่ชอบใช้เวลาทั้งยามบ่ายและยามเย็นในสถานที่ที่เบิกบานใจเช่นนี้ แม้จะต้องขับรถมากกว่าสี่สิบนาทีจากลอนดอน โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อไจลส์กับมัวร่าใจดีช่วยจัดหาที่พักแก่แขกที่ไม่สะดวกขับรถกลับหลังมื้อค่ำ หลังจากที่พวกเราใช้เวลาสองชั่วโมงเลือกอาหารในเมนูสำหรับห้าสิบที่ ซึ่งอาหารเหล่านี้จะปรุงและบริการโดยบริษัทรับจัดเลี้ยงจากลอนดอน พวกเราก็ออกเดินทางไปโรงแรมที่แจ็คจองไว้ในช่วงที่ฉันยังอยู่อาร์เจนตินา

ฉันแทบจะทนรอแจ็คพาขึ้นเตียงไม่ไหว แต่ยังต้องผ่านมื้อค่ำไปก่อน เพราะเรามาทันเวลาที่จองไว้พอดี อาหารรสชาติดีก็จริงแต่ฉันอยากกลับไปที่ห้องเต็มที

ฉันขอตัวไปอาบน้ำ และออกจากห้องน้ำอย่างกระตือรือร้นที่จะบรรเลงความสัมพันธ์อันลึกซึ้ง แต่กลับต้องผิดหวังเมื่อเห็นแจ็คนอนสลบอยู่บนเตียง ฉันไม่มีแก่ใจจะปลุกเพราะรู้ว่าเขาหมดแรง…แจ็คสารภาพในช่วงมื้อค่ำว่าเขาเกือบยกเลิกการมาเที่ยววันสุดสัปดาห์แล้วเพราะเขาทำงานหนักมาก ทว่าเขาไม่อยากทำให้ฉันผิดหวัง ในที่สุดเขาก็ตื่นในอีกสองชั่วโมงถัดมา และรู้สึกอายที่เผลอหลับไป จึงรวบฉันไว้ในอ้อมแขนแล้วสร้างความสัมพันธ์สวาทด้วยกัน

พวกเรานอนตื่นสายกินเวลาเกือบทั้งเช้าวันรุ่งขึ้น หลังจากกินมื้อเที่ยงกันอย่างเอื่อยๆ ก็มุ่งหน้ากลับลอนดอน แม้ว่านั่นจะหมายความว่าฉันจะไม่เจอแจ็คตลอดสัปดาห์หน้า แต่ฉันก็ดีใจที่เรามีเวลาพักจากความวุ่นวายและความเร่งรีบ งานแต่งงานใกล้เข้ามาทุกที การไม่ได้เจอแจ็คเลยทำให้ฉันมีเวลาเขียนภาพที่ตั้งใจจะให้เขาซึ่งเริ่มทำเมื่อสองเดือนก่อนให้เสร็จ

เมื่อก่อนฉันไม่ค่อยมีเวลานัก เลยต้องเลื่อนมันเป็นของขวัญแต่งงานแทนของขวัญวันคริสต์มาสตามที่หวังไว้ แต่เนื่องจากแจ็คไม่ว่างตอนเย็น ส่วนกระเป๋าเดินทางของฉันก็เก็บขึ้นหิ้งไว้หลังตู้อย่างไม่มีกำหนด ในที่สุดฉันก็ทำมันเสร็จทันวันคริสต์มาส