ทดลองอ่านนิยายปิดประตูตาย

“ตอนนี้หนูแต่งไม่ได้หรอก” ฉันสะอื้นขณะที่มิลลี่กำลังถูกนำขึ้นรถพยาบาล

“ต้องได้สิ” แม่พูดห้วนๆ “มิลลี่จะไม่เป็นอะไร”

“เธอขาหัก” ฉันคร่ำครวญ “แล้วก็อาจจะบาดเจ็บที่อื่นที่เรายังไม่รู้ก็ได้”

“ผมไม่ว่าคุณนะถ้าคุณจะเลื่อนงานออกไปก่อน” แจ็คเอ่ยเรียบๆ

“ฉันแค่ไม่รู้ว่าจะจัดงานแต่งต่อไปได้ยังไงในเมื่อเราไม่รู้ด้วยซ้ำว่ามิลลี่บาดเจ็บหนักขนาดไหนน่ะค่ะ”

หน่วยพยาบาลทำงานได้ยอดเยี่ยม พวกเขาเข้าใจสถานการณ์ยากลำบากของฉันจึงตรวจมิลลี่อย่างละเอียดในรถเท่าที่พวกเขาจะทำได้ จากนั้นจึงบอกว่านอกจากขาแล้วดูเหมือนจะไม่มีกระดูกหักที่ไหนแล้ว ถ้าฉันอยากจะทำพิธีแต่งงานต่อ พ่อแม่คงแจ้งทันทีหากมีอะไรเกิดขึ้น และยังบอกอีกว่าเมื่อมิลลี่ถึงโรงพยาบาล เธอจะได้เข้าห้องเอ็กซเรย์ทันที ถึงตอนนั้นฉันก็อยู่ใกล้เธอไม่ได้อยู่ดี

จิตใจฉันปั่นป่วนไปหมด จึงมองไปยังแจ็คซึ่งยืนคุยกับอดัมเงียบๆ สีหน้าหดหู่ใจของเขาทำให้ฉันตัดสินใจได้ ฉันตะกายขึ้นรถพยาบาลอย่างยากลำบากเพื่อจูบลามิลลี่ที่แทบไม่ได้สติ หลังจากที่ฉันสัญญาว่าจะไปเจอเธอในเช้าวันถัดไป ฉันก็ให้เบอร์โทรศัพท์ของแจ็คกับพ่อแม่เพราะโทรศัพท์ฉันอยู่ในกระเป๋าเดินทาง และฉันขอให้พวกเขาแจ้งฉันด้วยถ้ามีข่าวอะไรเพิ่มเติม

“คุณแน่ใจนะว่าจะเข้าพิธีต่อ” แจ็คถามอย่างเป็นกังวลเมื่อรถพยาบาลจากไป “ผมไม่แน่ใจว่าจะมีใครรู้สึกอยากเฉลิมฉลองหลังจากเกิดเรื่องนี้กับมิลลี่ บางทีเราควรรอจนกว่าจะรู้ว่าเธอไม่เป็นอะไรแน่ๆ นะครับ”

ฉันมองดูบรรดาแขกเหรื่อที่ยืนออกันและต้องการรู้ว่าจะยังจัดงานแต่งงานต่อหรือไม่

“ฉันคิดว่าพวกเขาคงไม่ว่าอะไร” ฉันหมุนตัวกลับมาหาแจ็ค “คุณยังอยากแต่งงานกับฉันอยู่ไหมคะแจ็ค”

“แน่นอนครับ ผมอยากแต่งงานกับคุณมากกว่าอะไรทั้งหมด แต่ท้ายที่สุดแล้วก็ขึ้นอยู่กับการตัดสินใจของคุณ”

“งั้นเรามาแต่งงานกัน มิลลี่คงต้องการแบบนั้น” ฉันโกหก ฉันรู้ว่ามิลลี่จะไม่เข้าใจหรอกว่าทำไมเราถึงจัดงานแต่งต่อโดยไม่มีเธอ ฉันรู้สึกเหมือนทรยศเธอทำให้น้ำตารื้นขึ้นมา ฉันรีบกะพริบตาเร็วๆ เพื่อไม่ให้แจ็คเห็นพร้อมกับหวังว่าฉันจะไม่ต้องเลือกระหว่างแจ็คกับมิลลี่อีกต่อไป

สุดท้าย ทุกคนก็มีความสุขที่พวกเราแต่งงานกัน และสองชั่วโมงต่อมาแม่ก็โทรแจ้งเราว่ามิลลี่ปลอดภัยดี แค่ขาหัก ฉันหมดแรงด้วยความโล่งอก อยากตัดจบงานเลี้ยงแล้วไปดูอาการเธอเย็นนั้นเลย แต่แม่บอกว่ามิลลี่กำลังหลับสนิทด้วยยาบรรเทาปวดที่หมอจัด และคาดว่าจะไม่ตื่นจนกว่าถึงเช้าวันถัดไปอยู่แล้ว นอกจากนี้ยังบอกเพิ่มว่าแม่จะอยู่ค้างคืนที่โรงพยาบาล ฉันเลยบอกว่าฉันกับแจ็คจะแวะไปเยี่ยมมิลลี่ระหว่างทางไปสนามบินในเช้าวันถัดมา

ถึงฉันจะสนุกกับช่วงเวลาที่เหลือในค่ำนั้น แต่ก็ดีใจเมื่อแขกคนสุดท้ายกลับไป ในที่สุดฉันกับแจ็คก็ได้กลับโรงแรมเสียที รถของแจ็คยังอยู่ที่ลอนดอน มัวร่ากับไจลส์เลยให้เรายืมรถคันหนึ่งเพื่อใช้ไปสนามบินในวันรุ่งขึ้นและกลับมาที่สปริงอีตันหลังกลับจากประเทศไทย พวกเขามีรถยนต์หลายคันจนเต็มโรงเก็บจึงยืนยันว่าไม่จำเป็นต้องใช้คันที่ให้ยืมและให้นำมาคืนได้ตามเวลาที่เราสะดวก

เรามาถึงโรงแรมที่จะใช้เวลาในคืนแต่งงานร่วมกัน ฉันตรงดิ่งเข้าห้องน้ำเปิดน้ำร้อนชำระร่างกาย ปล่อยให้แจ็ครินวิสกี้ดื่มระหว่างรอฉัน ขณะที่ฉันเอนกายอยู่ในอ่างอาบน้ำ ในหัวก็คิดถึงเรื่องมิลลี่ซ้ำไปซ้ำมา ฉันอดดีใจไม่ได้ที่วันนี้สิ้นสุดลงเสียที เมื่อน้ำในอ่างเริ่มเย็นแล้วฉันก็ลุกออกแล้วเช็ดตัวอย่างรีบร้อน กระตือรือร้นที่จะเห็นสีหน้าของแจ็คเมื่อเขาได้เห็นฉันในเสื้อสายเดี่ยวผ้าไหมสีครีมคู่กับกางเกงชั้นในที่ฉันซื้อเป็นพิเศษสำหรับคืนวันแต่งงาน ฉันรีบสวมพร้อมอาการสะท้านวาบด้วยความคาดหวัง ก่อนจะเปิดประตูออกแล้วเดินเข้าไปในห้องนอน

ติดตามต่อได้ใน ปิดประตูตาย…