ทดลองอ่าน รหัสลับเสวียนจีถู บทที่ 3

หนาวเหน็บเช่นนี้ เดิมทีงูสมควรจำศีลเพื่อให้ผ่านพ้นฤดูหนาว ทว่ากลับเพ่นพ่านไปทุกที่ ยิ่งกว่านั้นยังมากขึ้นเรื่อยๆ อีกด้วย มิน่าเล่าทุกผู้ทุกคนจึงจิตใจหวาดหวั่นขวัญเสีย

หลังจากขุนนางผู้ใหญ่ประจำสองอำเภอได้รับรายงาน ต่างส่งคนไปตรวจสอบ ทว่าสถานที่ที่มีงูปรากฏยิ่งมายิ่งมาก สภาพแวดล้อมแตกต่างกันไป ดังนั้นตรวจสอบผ่านไปหลายวันไม่ประสบความสำเร็จ ความกดดันในคฤหาสน์เจ้าเมืองฉางอันจึงหนักหน่วงขึ้นทันที

ฟังแล้วหลี่ซู่ก็เข้าใจดี ให้กัวชงจัดการเรื่องทำนองนี้ นับว่าแม้นอยากกระทำแต่จนใจด้วยไร้ความสามารถ

ทว่าองค์จักรพรรดิเรียกเข้าเฝ้าหารือวิธีรับมือกลางดึก คล้ายทำเรื่องเล็กเป็นเรื่องใหญ่อยู่บ้างหรือไม่ เพราะถึงอย่างไรนี่มิใช่เรื่องการทหารเรื่องบ้านเมืองใหญ่โตอันใด

กัวชงยังเล่าต่อ “ทัพงูบุกล่าสุดเกิดขึ้นบ่ายวันนี้นี่เอง ที่เรือนตู้ชิวเหนียง ตรอกผิงคังเป่ยหลี่ รายงานแจ้งว่าบ่อน้ำในสวนพลันแห้งขอด วันนี้มีคนลงไปขุด คิดไม่ถึงว่ากลับมีงูออกมานับร้อยตัว ตอนนี้ปิดตายบ่อน้ำแล้ว ทว่ายังคงมีงูเลื้อยไปมาทุกหนแห่ง ราษฎรยากสงบสุข…”

ตู้ชิวเหนียง!

ในใจหลี่ซู่พลันกระจ่างแจ้ง เขาหักห้ามใจไม่ลอบมองจักรพรรดิแวบหนึ่งไม่ได้ ทว่ากลับเห็นบนพระพักตร์เปี่ยมความห่วงใยอาณาประชาราษฎร์ หลี่ซู่จึงรีบก้มหน้าลง

“เอาล่ะๆ ทัพงูบุกเรารู้แล้ว ไม่ต้องกล่าวมากความ” จักรพรรดิทรงตัดบทกัวชงอย่างรำคาญ แล้วหันมาถามหลี่ซู่ “พักนี้สำนักโหรหลวงพบเหตุฟ้าเบื้องบนผิดปกติบ้างหรือไม่”

หลี่ซู่ตอบเชื่องช้า “ฝ่าบาท ท้องฟ้าหามีความผิดปกติไม่”

“อ้อ…” จักรพรรดิครุ่นคิดแล้วตรัสถามอีก “ถ้าเช่นนั้นโหรหลวงหลี่มีความเห็นเช่นไรต่อเรื่องนี้”

หลี่ซู่เข้าใจแล้ว ที่แท้การที่จักรพรรดิเรียกตัวเขามาเพราะระแวงว่าทัพงูบุกจะหมายถึงอัปมงคลบางอย่าง กลางฤดูหนาวเกิดมีอสรพิษเพ่นพ่านนับเป็นเรื่องไม่ปกติจริงๆ และคล้ายไม่ใช่เรื่องที่มนุษย์ควบคุมได้ มิน่าเล่าจักรพรรดิจึงทรงระแวงแคลงพระทัยเช่นนี้

ความระแวง เป็นหนึ่งในจุดอ่อนที่อันตรายที่สุดของจอมราชัน

หลี่ซู่ตัดสินใจได้แล้วจึงจัดแจงอาภรณ์คุกเข่าลงกราบทูลว่า “ฝ่าบาท เกี่ยวกับทัพงูบุกนครหลวง กระหม่อมกลับมีความคิดหนึ่งไม่รู้ว่าควรกล่าวหรือไม่”

“มิเป็นไร กล่าวมาเถิด”

“ฝ่าบาท กระหม่อมเพิ่งได้ยินเรื่องทัพงูบุกวันนี้ ทว่าเท่าที่กระหม่อมรู้มา นับแต่เดือนหนึ่งปีนี้เป็นต้นมา มีข่าวลือเกี่ยวกับมังกรวารีทะเลใต้หนาหูมาก”

“มังกรวารีทะเลใต้?” จักรพรรดิแย้งขึ้น “นั่นหาใช่ข่าวลือไม่ หากแต่เป็นรายงานจากกว่างโจว วันนี้เราได้ส่งถู่ทูเฉิงฉุ่ยเร่งรุดเดินทางไปกว่างโจว ส่งมังกรวารีกลับนครหลวง”

หลี่ซู่รีบขานรับ “ฝ่าบาททรงพระปรีชา เป็นกระหม่อมเข้าใจผิดแล้ว ที่กระหม่อมคิดกราบทูลคือเหตุมังกรวารีทะเลใต้กับทัพงูบุกนครหลวงจะมีความเกี่ยวข้องอันใดกันหรือไม่”