• Connect with us

    Enter Books

    ทดลองอ่าน

    ทดลองอ่านนิยาย เพลงกลอนคลั่งยุทธ์ เล่ม 5 บทที่ 3

    ชั่วขณะก่อนที่ก้นของกุ้ยตันเหลยจะแตะพื้น ขาขวาที่ยืนอยู่ข้างเดียวใช้ทักษะท่านั่งม้าที่ล้ำลึกสุดขีดหยุดท่าล้มเอาไว้ ในขณะเดียวกันขาซ้ายที่เหมือนลื่นพลาดออกไปนั้นก็ถีบออกไปติดพื้นด้านหน้า ฝ่าเท้าดุจเคียวเกี่ยวข้าว ถีบไปยังกระดูกหน้าแข้งขาขวาของอิ่นอิงชวน!

    วิธีแสร้งล้มถีบขานี้ของกุ้ยตันเหลยดูคล้ายแปลกประหลาดชวนขบขัน แต่กลับผ่านการวางแผนอย่างละเอียด เป็นการรับมือที่ดีที่สุดในการเผชิญหน้ากับดาบหมุนวนลมวายุสะบั้นหญ้าของอิ่นอิงชวน ด้วยว่าดาบหมุนของอิ่นอิงชวนรวมศูนย์เพียงช่วงกลางและช่วงบน กุ้ยตันเหลยหงายล้มเตะต่ำ ทั้งหลบดาบที่ฟันมาได้และตีโต้ไปยังจุดที่ยากจะป้องกันที่สุดของฝ่ายตรงข้าม

    ที่สำคัญยิ่งกว่าคือวิถียุทธ์ทุกอย่างของสำนักปากว้าใช้เพลงเท้าเป็นท่าเปิด ทำลายเท้าก่อนเท่ากับการดึงรากถอนโคน!

    บาทานี้ของกุ้ยตันเหลยใช้ศูนย์ถ่วงอันแยบยลยิ่งของมวยไท่จี๋ในการเคลื่อนที่ รวมน้ำหนักของเรือนร่างที่หนักอึ้งทั้งร่างของมันเข้าไป หากว่าเหยียบบนช่วงกลางหน้าแข้งประมาณห้าชุ่นของอิ่นอิงชวน กระดูกต้องหักเป็นแน่!

    อิ่นอิงชวนถูกท่าดาบกวาดขวางของตนเองบดบัง ดวงตามองไม่เห็นการตีโต้ของกุ้ยตันเหลย แต่กลับใช้สัญชาตญาณของนักสู้หยั่งรู้ว่าทิศทางที่ถูกคุกคามคือด้านล่าง

    แต่ดาบหมุนวนลมวายุสะบั้นหญ้านี้ของมันฟันออกสุดแรงแล้ว มิอาจรั้งดาบถอยหลบได้ทันอีก จุดที่เสียเปรียบที่สุดของการใช้อาวุธหนักก็คือตรงนี้

    จะหลบภัยขาหัก ดูเหมือนอิ่นอิงชวนมีเพียงต้องกระทำเรื่องหนึ่งที่ไม่เคยทำมาก่อนตลอดชีวิต…ทิ้งดาบ

    แต่อิ่นอิงชวนฝึกฝนดาบยักษ์เล่มนี้มาเกือบยี่สิบปีแล้ว ไหนเลยจะไม่เคยครุ่นคิดถึงวิกฤติประเภทนี้

    สถานการณ์ใดๆ ก็ตามล้วนเตรียมวิธีรับสถานการณ์ไว้ล่วงหน้า คือสิ่งที่จำเป็นของ ‘ยอดฝีมือ’

    มันมิได้รั้งดาบ มิได้ถอยหลัง ยิ่งมิได้ปล่อยด้ามดาบ

    แต่กลับฟันกระบวนท่าดาบให้แรงยิ่งขึ้น

    คมดาบโฉบผ่านศีรษะกุ้ยตันเหลยไปนานแล้ว ทว่าอิ่นอิงชวนกลับมิได้หยุดลง ยังคงแกว่งดาบยักษ์ไปทางซ้ายต่อ

    การถีบของกุ้ยตันเหลยใกล้บรรลุถึง…

    ขาทั้งสองของอิ่นอิงชวนกลับกระโดดขึ้นจากพื้น เผยฝ่าเท้าเป็นครั้งแรก การถีบของกุ้ยตันเหลยจึงเพียงผ่านด้านล่างไป

    เร็วถึงเพียงนี้?

    ในหัวสมองกุ้ยตันเหลยแวบคำถามนี้ออกมา

    อิ่นอิงชวนหาได้อาศัยเพียงแรงขากระโดดขึ้นไม่ หากเป็นการกระโดดยามปกติไม่มีทางหลบการถีบนี้ได้พ้น แต่มันอาศัยแรงเหวี่ยงจากการแกว่งขวางของดาบยักษ์ปากว้าหนาหนักนั้น ยืมดาบและกระบวนท่าอันหนักหน่วง ‘โยน’ ร่างกายของตนเองขึ้นไปด้านบน!

    กลยุทธ์รับสถานการณ์นี้ของอิ่นอิงชวนย่อมมิใช่การหลบหลีกอย่างเดียว มันอาศัยท่าโยนอันทรงพลังนี้ ส่งปลายเท้าขวาเตะออกอย่างแรงไปยังดวงตาของกุ้ยตันเหลย!

    Comments

    comments

    Continue Reading

    More in ทดลองอ่าน

    นิยายยอดนิยม

    Facebook