ทดลองอ่านนิยายสยบฟ้า พิชิตปฐพี เล่ม 15 ตอนที่ 1

“พวกมันหากไม่ตายก็ได้รับบาดเจ็บสาหัส จึงไม่มีผู้ใดมาท้าสู้กับสถานศึกษาอีก หน้าผาแห่งนี้ในที่สุดก็กลับคืนสู่ความสงบ ส่วนอาจารย์อาอยู่มาวันหนึ่งก็ไปจากที่นี่และไม่กลับมาอีกเลย”

ศิษย์พี่รองเล่าจนจบ

หนิงเชวียนิ่งเงียบไปนาน ตอนอยู่ในทุ่งร้างมันเคยได้ยินเยี่ยหงอวี๋บอกว่าอาจารย์อาถูกฟ้าสังหารตาย และคงเป็นเพราะเหตุนี้ จอมปราชญ์จึงไปยังอาศรมเทพแห่งซีหลิงตัดดอกท้อจนหมดเขา นิกายเฮ่าเทียนก็ไม่อยากเอ่ยถึงเรื่องนี้อีก ชื่อของอาจารย์อาจึงค่อยๆ เลือนหายไปจากความทรงจำของผู้คน

เหตุไฉนอาจารย์อาจึงถูกฟ้าลงทัณฑ์ เป็นเพราะเฮ่าเทียนไม่อนุญาตให้ลมปราณสุดไพศาลดำรงอยู่ใช่หรือไม่ หรือการที่อาจารย์อาเป็นยอดคนอันดับหนึ่งของแผ่นดินทำให้เฮ่าเทียนบันดาลโทสะ? อาจารย์อาใช้เวลาขบคิดใคร่ครวญอยู่ในถ้ำและที่กระท่อมนี้เป็นเวลานานหลายปี สุดท้ายยังคงเดินไปบนเส้นทางสู่ความพินาศ แล้วตัวมันเองเล่า มีความสามารถสูงส่งสักเพียงใดเชียว อาศัยอะไรมาบอกว่ามันจะคิดได้เข้าใจและมีอายุยืนยาวกว่าอาจารย์อา

“อาจารย์จับเจ้าขังไว้ในถ้ำคงเป็นเพราะเห็นว่าเจ้ามีศักยภาพเทียบเท่าอาจารย์อา เช่นนั้นเจ้าต้องมองว่าในความหม่นมัวยังคงมีแสงแห่งความหวังอยู่เบื้องหน้า หากแม้แต่ด่านแรกก็ยังก้าวไม่ผ่าน แล้วต่อไปจะสัญจรไปทั่วปฐพีได้อย่างไร”

ศิษย์พี่ใหญ่ยิ้มให้มันพลางกล่าวต่อ

“ศิษย์น้องเล็ก ด่านฌานของเจ้าในตอนนี้ยังอยู่ห่างจากของอาจารย์อาอีกมาก เรื่องนั้นจะยังไม่เป็นปัญหาต่อเจ้าในเร็ววันนี้ แต่เจ้าก็ควรเตรียมพร้อมเอาไว้ เพราะต่อให้ฝนยังไม่ตกก็ควรพกร่มออกจากบ้าน และด่านฌานที่ต่ำยังจะทำให้เจ้าแก้ไขปัญหาที่กำลังเผชิญได้ง่ายกว่าอาจารย์อา ดังนั้นอย่าเอาแต่คิดว่าตัวเองสู้อาจารย์อาไม่ได้ เจ้ายังมีหวังอยู่”

หนิงเชวียเหม่อมองออกไปยังท้องนภาที่เต็มไปด้วยดวงดาว นับตั้งแต่กลับมาถึงฉางอัน มันเอาแต่ขบคิดว่าทำอย่างไรจึงจะไม่ให้ผู้ใดรู้ว่ามันฝึกลมปราณสุดไพศาล ตอนประลองกับหลวงจีนกวนไห่ มันเคยลองใช้วิธีการบางอย่าง เพียงแต่วิธีการแบบนั้นทำได้แค่กลบเกลื่อนอำพราง มิอาจแก้ไขปัญหาได้อย่างแท้จริง

จู่ๆ มันก็นึกถึงคำพูดของศิษย์พี่รอง ตอนนั้นอาจารย์อาเก็บตัวสองครั้ง คือในถ้ำกับในกระท่อม ครั้งแรกใช้เวลาสามปีเพื่อแก้ไขปัญหาเรื่องการใช้ลมปราณสุดไพศาลโดยไม่ให้ผู้ใดรู้ก่อนออกสัญจรทั่วปฐพี แล้วครั้งที่สองเล่า ตอนนั้นอาจารย์อาได้กลายเป็นยอดคนอันดับหนึ่งของแผ่นดินแล้ว ไม่มีความจำเป็นต้องปิดบังผู้ใดอีก แล้วไฉนจึงยังต้องเก็บตัวอยู่ในกระท่อม

ในแผ่นดินนี้ไม่มีผู้ใดกล้าล่วงเกินสถานศึกษา และการที่อาจารย์รับตัวถังเสี่ยวถังซึ่งเป็นศิษย์พรรคมารไว้ในสำนักก็บ่งบอกชัดว่าสถานศึกษาไม่ให้ความสำคัญกับเรื่องแบ่งแยกเต๋ามาร อีกทั้งมิได้รังเกียจเดียดฉันท์พรรคมารแต่อย่างใด เช่นนั้นที่อาจารย์ให้อาจารย์อากับมันมาเก็บตัวที่นี่ ที่แท้เป็นเพราะหวาดระแวงอะไรกันแน่

หนิงเชวียจ้องมองท้องนภา นี่เป็นครั้งแรกที่มันพยายามมองผ่านดวงดาวที่เปล่งกระกายระยิบระยับไปยังม่านดำมืดผืนนั้น

หรือเป็นเพราะต้องการหลบสายตาเจ้า แต่เจ้าคือวิถีแห่งฟ้า คือแสงอันเจิดจรัส เจ้าจะมีดวงตาได้อย่างไร

ใช่เป็นเพราะอาจารย์อาไม่ต้องการจะหลอกตัวเองอีกต่อไปหรือไม่ จึงลงจากเขาไปเผชิญหน้ากับเจ้าผู้เป็นเฮ่าเทียนก่อนถูกเจ้าสังหารไป

ในสมองของหนิงเชวียยามนี้ทั้งมึนงงและสับสน จู่ๆ มันก็รู้สึกหัวใจเต้นแรงด้วยความกลัว เริ่มตระหนักว่าหากต้องการแก้ไขปัญหาให้เบ็ดเสร็จหมดจด ไม่เพียงต้องเรียนรู้ที่จะหลอกคนทั้งแผ่นดิน ยังต้องเรียนรู้ที่จะหลอกลวงฟ้าเบื้องบนด้วย ปัญหาอยู่ที่มันจะทำได้อย่างไร ปัญหานี้อาจารย์อาเคยแก้ไขได้อย่างสวยงามมาแล้ว

มันจะเจริญรอยตามอาจารย์อาได้หรือไม่!