ทดลองอ่าน รหัสลับหลันถิงซวี่ ตอนที่ 2

ท่ามกลางเสียงเล่าขานกันปากต่อปากของชาวบ้านในอำเภอหย่งเล่อ เผยเสวียนจิ้งผู้นี้นับได้ว่าเป็นสตรีที่น่าอัศจรรย์นางหนึ่ง

ว่ากันว่าตั้งแต่เล็กนางก็ฉลาดเฉลียวเกินคน ไม่ว่าจะคนหรือเรื่องราวอันใดล้วนไม่อาจเล็ดลอดสายตาอันละเอียดรอบคอบช่างสังเกตของนางไปได้ เผยเซิงปฏิบัติหน้าที่เป็นนายอำเภอมานานหลายปี ทุกครั้งเวลาพบเจอคดีน่าสงสัย อับจนไม่อาจคลี่คลาย ก็มักจะได้เสวียนจิ้งผู้เป็นบุตรีหนึ่งเข็มเห็นเลือด ปลุกคนที่หลับใหลให้ตื่นได้ด้วยคำเพียงคำเดียว จนคลายเงื่อนงำภายในได้สำเร็จ คืนความยุติธรรมให้กับประชาทั่วหล้า และที่มีค่าให้ยิ่งต้องพูดถึงก็คือครั้งแรกที่เผยเสวียนจิ้งแสดงให้เห็นถึงความสามารถอันน่าพิศวงนี้ นางเพิ่งจะอยู่ในวัยปักปิ่นเท่านั้น หลายปีนับจากนั้นสติปัญญาสูงส่งและความสามารถในการตัดสินของเผยเสวียนจิ้งก็ยิ่งเป็นที่ประจักษ์ชัด อายุเพียงสิบสี่สิบห้าชื่อเสียงนางก็ดังกระฉ่อน สมญานาม ‘นักสืบหญิงเทวดา’ ของนางระบือไปทั่วเมืองผูโจว แม้แต่ข้าหลวงต่างพระองค์ประจำเมืองผูโจวก็ยังได้ยิน ส่วนเผยเซิงเองก็ยิ่งเห็นบุตรีคนนี้เสมือนหนึ่งมุกล้ำค่าในมือ

น่าเสียดายเคราะห์กรรมมิอาจรู้ล่วงหน้า เมื่อสามปีก่อน มีอยู่วันหนึ่งขณะที่เผยเซิงกำลังทำงานอยู่ในที่ว่าการอำเภอ จู่ๆ เขาก็ร้องออกมาคำหนึ่ง ร่างฟุบล้มลงกับพื้น ยังไม่ทันที่ท่านหมอจะมาถึงเขาก็สิ้นใจไปเสียก่อนแล้ว ว่ากันว่าสาเหตุการตายอย่างกะทันหันของเขาคือเส้นโลหิตในสมองแตก

หลังพิธีศพยิ่งใหญ่ผ่านพ้น คนตระกูลเผยก็ย้ายออกจากที่ว่าการอำเภอ ไปอาศัยอยู่ยังบ้านเดิมที่เฉิงหนาน ‘นักสืบหญิงเทวดา’ เผยเสวียนจิ้งก็หายเข้ากลีบเมฆไปนับแต่นั้น

ฮูหยินเจินซื่อบอกกับบุคคลภายนอกว่าเผยเสวียนจิ้งชื่นชอบในธรรมแต่ยังเล็ก ครั้นผู้เป็นบิดาอำลาจากโลกนี้ไปกะทันหัน เสวียนจิ้งก็ให้เจ็บปวดรวดร้าวยิ่งนัก ยินดีละทิ้งทางโลกเข้าปฏิบัติธรรมเพื่อสั่งสมบุญกุศลให้บิดา เผยเสวียนจิ้งมีพรสวรรค์เหนือคนธรรมดาทั่วไป นับแต่เล็กได้รับความเอ็นดูรักใคร่จากผู้เป็นบิดาไม่ขาด ส่วนฮูหยินหวังมารดาผู้ให้กำเนิดอันเป็นคู่สามีภรรยาเดิมของเผยเซิงสิ้นใจไปตอนเสวียนจิ้งอายุเพียงห้าขวบ ดังนั้นสายสัมพันธ์ระหว่างนางกับผู้เป็นบิดาจึงแน่นแฟ้นมากเป็นพิเศษ และด้วยเหตุนี้การที่นางเลือกกระทำเช่นนี้จึงนับได้ว่าพอมีเหตุผลอยู่

แต่ที่ออกจากปากผู้คนในอำเภอหย่งเล่อกลับยังมีคำพูดซุบซิบนินทาอื่นที่แตกต่างออกไป

ประการแรกคือฮูหยินเจินซื่อภริยาใหม่ของเผยเซิงผู้นี้ หลังแต่งเข้าตระกูลเผยไม่นาน นางก็มีบุตรชายให้เผยเซิงติดกันถึงสองคน แต่ถึงอย่างนั้นเผยเซิงก็ยังคงโปรดปรานบุตรีคนโตเสวียนจิ้งไม่เคยเปลี่ยน เรื่องนี้ทำให้เจินซื่อรู้สึกไม่พอใจอยู่ตลอดเวลา วิตกว่าวันข้างหน้าสมบัติพัสถานส่วนใหญ่จะตกอยู่ในมือของเผยเสวียนจิ้งบุตรีคนโตและเป็นผู้สืบสายเลือดโดยตรงไปเสียสิ้น เผยเซิงด้วยเพราะเป็นขุนนางมือสะอาด ฐานะจึงมิได้มั่งคั่งใหญ่โตอันใดนัก ส่วนบุตรชายของเจินซื่อก็ล้วนแต่ยังเล็ก ยังจำเป็นต้องใช้ชีวิตอยู่ใต้ร่มเงาของผู้เป็นบิดา แต่เพียงคิดก็รู้ได้แล้วว่าเจินซื่อรู้สึกกลัวเผยเสวียนจิ้งลูกเลี้ยงคนนี้มากขนาดไหน เผยเซิงตายกะทันหัน ไม่ได้ทิ้งถ้อยคำสั่งเสียอะไรไว้ เจินซื่อจึงคิดใช้โอกาสนี้กำจัดหนามในตาอย่างเผยเสวียนจิ้งทิ้ง ส่งนางเข้าไปอยู่ในอารามเสียจะได้สิ้นเรื่องสิ้นราว

คำกล่าวนี้ได้มอบบทแม่เลี้ยงใจร้ายให้กับเจินซื่อ