ทดลองอ่านนิยาย เพลงกลอนคลั่งยุทธ์ บทที่ 1

คนจำนวนไม่น้อยในที่นั้นก็ล้วนมีความคิดเช่นนี้ คำเล่าลือของสำนักกระบี่ใหญ่เคยฟังมามากแล้ว แต่จะมีกี่ส่วนที่เป็นจริง สิบปากว่าย่อมไม่เท่ากับเห็นด้วยตาตัวเอง

ทว่าคนที่มีความกล้าใช้ร่างกายไปพิสูจน์ วันนี้ที่นี่มีเพียงคนเดียว

นัยถึงการท้าประลองของเฉินดาบปีศาจได้ประจักษ์แจ้งอย่างยิ่งแล้ว แต่ว่าเยียนเสี่ยวลิ่วดูคล้ายไม่เหมือนเตรียมการประมือ กลับเกาศีรษะ ไม่รู้ว่าควรจะตอบสนองอย่างไร

จางเผิงด้านหลังมันเห็นว่าศิษย์น้องเป็นเช่นนี้ก็มิได้แสดงความกังวลแม้แต่น้อย มีท่าทีกระสับกระส่ายประมาณหนึ่งเท่านั้น

ผู้เฒ่าจวง หมาปา และบุคคลอื่นถอยออกมาอยู่ข้างศาลานานแล้ว

เฉินดาบปีศาจแลเห็นเยียนเสี่ยวลิ่วคล้ายมิได้เตรียมตัวต่อสู้ แต่ผู้ที่ถือกำเนิดมาจากรังโจรอย่างมันก็ไม่คิดจะให้โอกาสฝ่ายตรงข้ามอีก

“ชี้แนะด้วย”

สุ้มเสียงเบามาก กล่าวเร็วมาก และมิได้พกพาไอสังหาร

เพิ่งจะได้ยินเท่านั้น มือขวาก็กุมด้ามดาบแล้ว

ขณะเดียวกันในหัวสมองเฉินดาบปีศาจได้กำหนดการเปลี่ยนแปลงที่เป็นไปได้ของกระบวนท่าหลังชักดาบฟาดฟันไว้สามรูปแบบ

แต่ดาบเล่มนั้นออกจากฝักเพียงครึ่งก็หยุดยั้ง…

เฉินดาบปีศาจผู้ภาคภูมิใจในการใช้ดาบเร็วมาชั่วชีวิต เป็นครั้งแรกและเป็นครั้งสุดท้ายที่ทดสอบด้วยตัวเองว่าอะไรเรียกว่า ‘รวดเร็ว’ ที่แท้จริง

สายตาธรรมดาๆ สองร้อยกว่าคู่ทั้งนอกและในศาลายิ่งมิอาจมองเห็นแม้แต่เหตุการณ์นั้น

พวกมันมองเห็นเพียงผลลัพธ์

ดาบของเฉินดาบปีศาจออกจากฝักเพียงครึ่งเดียว ใบดาบก็ถูกกระบี่เหล็กลายคลื่นน้ำแทงทะลุ ปลายกระบี่แทงต่อเนื่องเข้าไปยังทรวงอกของเฉินดาบปีศาจที่สวมเสื้อกั๊กผ้าฝ้าย ดาบของเฉินดาบปีศาจจึงแนบติดบนร่างของตัวมันเองเช่นนี้ ไม่สามารถชักออกจากฝักได้อีกแม้เพียงเล็กน้อย

คนที่กุมกระบี่…หรือสมควรบอกว่าเป็นคนที่แทงกระบี่นี้ออกไป แต่ว่องไวจนสายตาของกลุ่มคนมองไม่เห็นท่วงท่าแทงกระบี่นั่น…ย่อมเป็นเยียนเสี่ยวลิ่วผู้ที่เหมือนชาวนาหนุ่มคนนั้น

และเบื้องหลังของเยียนเสี่ยวลิ่ว ไม่รู้ว่ามือซ้ายของจางเผิงพาดบนหัวไหล่ขวาของศิษย์น้องตั้งแต่เมื่อใด

ใบหน้าของเฉินดาบปีศาจขาวจนเหมือนไม่ใช่คนเป็น ดวงตาถลนเหมือนมองเห็นผีก็มิปาน

ในที่นั้นมีเพียงสามคนที่รู้ถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อครู่

ตอนที่มือขวาของเฉินดาบปีศาจจับบนด้ามดาบ ชั่วขณะนั้นแววตาของเยียนเสี่ยวลิ่วพลันเปลี่ยนจากแพะกลายเป็นหมาป่า

เมื่อดาบของเฉินดาบปีศาจออกจากฝักสองชุ่น** กระบี่ที่ข้างเอวของเยียนเสี่ยวลิ่วกลับออกจากฝักทั้งหมดแล้ว

พอดาบออกจากฝักหนึ่งฉื่อ* ท่าแทงกระบี่ของเยียนเสี่ยวลิ่วก็บรรลุถึงตัว

** ชุ่น หน่วยมาตราวัดของจีน ความยาวเป็น 1 ใน 10 ของฉื่อ (เชียะ) คือยาวกว่า 1 นิ้วเล็กน้อย ปัจจุบันจึงใช้คำนี้ในความหมายว่า ‘นิ้ว’ ของหน่วยวัดระบบอังกฤษด้วย

* ฉื่อ (เชียะ) คือหน่วยวัดความยาวของจีน โดย 1 ฉื่อเท่ากับ 10 ชุ่น 1 ชุ่นเทียบระยะประมาณ 1 นิ้ว