ทดลองอ่าน รหัสลับเสวียนจีถู บทที่ 3

(6)

เผยเสวียนจิ้งใช้นิ้วมือสั่นเทาเปิดมุมหนึ่งของผ้าไหมออก…ขวดฝังเส้นทอง

ขวดฝังเส้นทองแบบเดียวกัน ลักษณะเดียวกันกับที่นางเคยเสี่ยงชีวิตปกป้อง ทว่าสุดท้ายแล้วยังคงสูญเสียไปใบนั้น

บัดนี้เผยเสวียนจิ้งกล่าวอย่างมั่นใจได้ว่าขวดฝังเส้นทองใบนั้นเป็นของปลอม ใบที่อยู่เบื้องหน้าจึงเป็นของแท้

มาจนถึงเวลานี้นางจึงพลันเข้าใจกระจ่าง เหตุใดอิ่นเซ่าชิงถึงเร่งรีบติดตามไปถึงชางกู่ เขาต้องพบว่าขวดฝังเส้นทองที่ชิงมาจากเผยเสวียนจิ้งเป็นของปลอมแน่นอน จึงมั่นใจว่าตนเองถูกชุยเหมี่ยวหลอกใช้

อิ่นเซ่าชิงกล่าวโทษชุยเหมี่ยวผิดแล้ว แท้ที่จริงพวกเขาต่างถูกอู่หยวนเหิงหลอกใช้

เผยเสวียนจิ้งความคิดสับสนว้าวุ่น ปิดห่อผ้าไหม

นางสมควรกล่าวโทษอู่หยวนเหิงหรือไม่ เขาถึงกับหลอกลวงนางให้ต้องเสียสละมากมายเพื่อของปลอมชิ้นหนึ่งเช่นนั้น แทบจะเอาชีวิตไปทิ้ง ยิ่งกว่านั้นยังสูญเสียโอกาสพบหน้าฉางจี๋เป็นครั้งสุดท้าย

ไม่…นางคิดว่าตนเข้าใจความลำบากใจของอู่หยวนเหิงได้ ทุกสิ่งที่เขากระทำล้วนเพื่อปกป้องคุณค่าอันสูงส่งล้ำค่าที่สุดในใจ

เขาบรรลุถึงเป้าหมายแล้วมิใช่หรือ

หลังจากอู่หยวนเหิงตายไปครึ่งปีกว่า ในที่สุดขวดฝังเส้นทองก็คืนกลับสู่เจ้าของเดิมแล้ว

ต้วนเฉิงซื่อเฝ้าสังเกตท่าทางเผยเสวียนจิ้งตลอดเวลาไม่วางตา ถึงตอนนี้จึงเอ่ยปากถาม “พี่สาว นี่คือสิ่งของที่ท่านกำลังหาใช่หรือไม่”

เผยเสวียนจิ้งพยักหน้า

“แต่ท่านบอกว่าของหายไปแล้ว”

“ข้าเข้าใจว่าหายไปแล้ว แต่ตอนนี้พวกข้ารู้แล้วว่าตลอดเวลาที่ผ่านมาท่านตาของเจ้าเก็บซ่อนไว้อย่างดี” เผยเสวียนจิ้งยิ้มฝาดเฝื่อน ถามว่า “เจ้าพบมันที่ใด”

ต้วนเฉิงซื่อตอบว่า “ข้าทำตามคำชี้แนะของพี่สาว ตรวจช่องแถวที่สามตัดกับแถวที่สองในตู้หนังสืออย่างละเอียด หนังสือในช่องนี้ธรรมดามาก ข้าไม่พบเห็นว่ามีอะไรพิเศษ แต่ว่าในทุกช่องของตู้หนังสือล้วนมีลวดลายลับที่แกะลายอย่างประณีตมาก เวลาวางหนังสือเต็มยากจะมองออก แต่ข้าพบสิ่งแตกต่างจากในลวดลายเหล่านี้! ในตู้หนังสือทั้งตู้นี้ มีเพียงตรงกลางของลวดลายลับในช่องนี้ช่องเดียวเคลื่อนที่ได้เหมือนปุ่มลับ ข้าจึงออกแรงกดลงไป ท่านรู้ไหมว่าเกิดอะไรขึ้น” ต้วนเฉิงซื่อระบายลมหายใจอย่างแรง “ตอนแรกไม่มีอะไรเกิดขึ้น ข้ารออยู่เป็นนานสองนาน รอจนเกือบสิ้นหวังแล้ว ทันใดนั้นก็เห็นเตากำยานที่ด้านล่างผนังตะวันตกเหมือนจะสูงขึ้นกว่าเดิม”

“เตากำยานเคลื่อนที่ได้แล้ว?”

“ใช่ ที่แท้กลไกตัวนี้คือตัวเปิดขายึดของเตากำยาน! เตาหนักมาก ข้ารวบรวมแรงเฮือกใหญ่กว่าจะเลื่อนออกมาได้ แต่ว่าข้างล่างนอกจากฝุ่นแล้วไม่มีอย่างอื่นเลย ข้าครุ่นคิดอีกตั้งนานค่อยคิดได้ว่าจริงๆ แล้วใต้เตากำยานมีอะไรหรือไม่ ก็ยื่นแขนเข้าไป…”

ต้วนเฉิงซื่อม้วนแขนเสื้อขึ้นให้เผยเสวียนจิ้งดูรอยคล้ำเขียวที่ข้อมือขวาของเขา

“โธ่ เหตุใดจึงเป็นเช่นนี้”