ทดลองอ่านสยบฟ้า 23_1

หนิงเชวียเห็นภาพประหลาดน่าอัศจรรย์ตรงหน้าแล้วก็กล่าวอย่างถอนใจว่า

“ที่แท้นี่ก็คือที่มาของวัดเสวียนคง”

เจ้าดำก้มหน้ากระทืบดินเบาๆ ไม่กล้าส่งเสียงร้อง แต่ใจนั้นร้อนรนกระวนกระวายยิ่ง คิดในใจว่าแม้แดนศักดิ์สิทธิ์ของนิกายพุทธจะมหัศจรรย์จนเกินบรรยาย แต่ก็ไม่คุ้มที่จะต้องเสี่ยงอันตรายมากถึงเพียงนี้

หนิงเชวียไม่คิดว่านี่เป็นการเสี่ยงอันตรายสักเท่าไร ในความคิดของมัน จากตรงนี้หากมองไปยังยอดเขา ก็ยังมองเห็นได้เพียงลักษณะคร่าวๆ ของวัดสีเหลืองพวกนั้น เช่นนั้นแล้วหากมองจากยอดเขามาที่พื้นดิน รถม้าสีดำน่าจะมีขนาดพอๆ กับเม็ดทรายสีดำ ย่อมไม่ดึงดูดความสนใจของพวกหลวงจีนในวัดเสวียนคงอยู่แล้ว

หนิงเชวียกลับเข้าไปในประทุนรถ หยิบสิ่งของที่เหมือนกระบอกเหล็กออกมาจากห่อสัมภาระ สองมือออกแรงค่อยๆ ดึงให้ยาวขึ้น จากนั้นประกบเข้าที่ตาขวา มองไปยังยอดเขาลูกนั้น

กระบอกเหล็กก็คือกระจกชมดาวที่มันเป็นคนออกแบบ แล้วศิษย์พี่สี่กับศิษย์พี่หกช่วยกันทำขึ้นมาอย่างประณีต ทำขึ้นมาสองอัน อันหนึ่งนั้นมอบเป็นของขวัญแด่อาจารย์ เป็นการแสดงความเคารพและกตัญญู อีกหนึ่งนั้นมันย่อมพกติดตัว

ตอนที่จอมปราชญ์ใช้กระจกชมดาวเป็นครั้งแรก ก็เปลี่ยนชื่อมันตามประสิทธิภาพการใช้งานเป็นกระจกมองไกล ซึ่งหนิงเชวียในตอนนี้ยังไม่รู้เรื่องนี้

เมฆหมอกในหลุมฟ้าไหลเคลื่อนเร็วมาก วัดเหลืองบนยอดเขาบัดเดี๋ยวเด่นชัดบัดเดี๋ยวเลือนราง บางครั้งยังสามารถมองเห็นโลกที่อยู่ใต้ไหล่เขาได้โดยบังเอิญ หนิงเชวียถือกระจกมองไกล พอเห็นภาพที่ถูกขยายขึ้นหลายเท่าในกรอบการมองเห็นรูปวงกลม เห็นหลวงจีนที่กำลังทำวัตรเช้ากันที่ลานหินหน้าวัดแล้ว ก็นิ่งเงียบไม่พูดจา

น่าจะเพราะมีลมพัดขึ้นมาจากส่วนล่างของหลุมฟ้า ชั้นเมฆหนาบริเวณไหล่เขาจึงกระจายออกไปมาก หนิงเชวียใช้กระจกมองไกลมองภาพที่อยู่ต่ำกว่าไหล่เขา แล้วก็ต้องตะลึงเมื่อพบว่าช่วงต่ำกว่าไหล่เขาลงไปเป็นผืนนาขั้นบันไดที่ซ้อนกันมากมายหลายชั้นจนนับไม่ถ้วน มองจากสีของพืชในนาแล้ว น่าจะเป็นข้าวฤดูหนาวที่ปลูกได้ยากในทุ่งร้าง ต่อมายังพบอีกว่าที่ก้นของหลุมฟ้ายังมีแม่น้ำและโรงนาด้วย

หนิงเชวียถือกระจกมองไกลมองสำรวจวัดเสวียนคงอย่างเงียบๆ ยิ่งผ่านไปนานสีหน้าก็ยิ่งเคร่งขรึม สองมือที่ถือกล้องก็ยิ่งแข็งเกร็ง

จากภาพที่เห็น มันพอจะคำนวณได้คร่าวๆ ว่าในวัดเสวียนคงน่าจะมีหลวงจีนเกินหนึ่งพันรูป ที่ราบขนาดใหญ่ตรงส่วนก้นของหลุมฟ้ามีคนอาศัยอยู่กว่าสิบหมื่นคน ชาวนาผิวดำคล้ำเสื้อผ้าขาดรุ่งริ่งพวกนั้น นอกจากต้องรับภาระส่งสิ่งของที่จำเป็นในการดำเนินชีวิตประจำวันให้วัดเสวียนคงแล้ว คิดว่ายังต้องถูกใช้แรงงานอย่างหนักด้วย

วัดเสวียนคงคงอยู่มานานเท่าใด คิดว่าชาวบ้านพวกนั้นก็ใช้ชีวิตอยู่ที่ก้นของหลุมฟ้ามานานเท่านั้น ใต้พื้นโลกที่มืดมิดและอับชื้น ไม่ได้เห็นแสงตะวัน ไม่รู้กี่ชั่วอายุคนแล้วที่ต้องทำงานหนักอย่างลำบากยากเข็ญ ใช้ชีวิตอย่างทุกข์ทนข้นแค้น จึงประคับประคองวัดเสวียนคงให้ดำรงอยู่ได้ หนิงเชวียเชื่อว่าไม่ว่าจะเป็นศิษย์นิกายพุทธที่ศรัทธาขนาดไหนก็คงไม่อาจทนรับการทรมานแบบนี้ไปตลอดทั้งชีวิตได้ หลวงจีนในวัดเสวียนคงต้องมีวิธีบังคับชาวนาเหล่านี้เหมือนกับวิธีที่ใช้บังคับม้าบังคับวัวอย่างแน่นอน หากมองในแง่มุมนี้ ชาวนาเหล่านี้ก็เหมือนแรงงานทาสที่แดนจงหยวนยกเลิกไปนานแล้ว