1

หัวหน้าสารวัตรสืบสวนทอม ดักกลาสมองไปนอกหน้าต่างอพาร์ตเมนต์ของตน ขณะเดินไปทั่วห้องเพื่อหยิบของจำเป็นต่างๆ ปกติแล้วทิวทัศน์เมืองกรีนนิช ณ อีกฝั่งของแม่น้ำที่กว้างและขุ่นคลั่กจะทำให้เขารู้สึกดี แต่ตอนนี้เขาต้องตั้งสติ นี่ไม่ใช่เวลาสำหรับการชมวิว

โง่ชิบที่ดันดื่มไวน์ไปสองแก้วตอนมื้อกลางวัน แต่ก็นะ ใครจะไปคิดกันล่ะว่าวันหยุดแบบนี้จะมีคดีเกิดขึ้น แถมยังเป็นคดีใหญ่คดีแรกของเขาในหน่วยงานนครบาลอีกด้วย แจ็กพ็อตจริงๆ ช่วงนี้เขาต้องทำงานให้ได้อย่างไร้ที่ติเพื่อซื้อใจลูกทีมชุดใหม่ และการขอรถมารับเพราะเผลอไปดื่มเหล้าตอนเที่ยงก็ไม่ใช่การเริ่มต้นอย่างสวยงามแบบที่เขาคาดหวังเอาไว้

เขามองไปรอบๆ เพื่อให้แน่ใจว่าไม่ลืมอะไรแล้ว แต่เขาก็ทำตามสูตร ‘โทรศัพท์ กุญแจ กระเป๋าสตางค์ สมุดโน้ต ตราตำรวจ’ เป๊ะ ฉะนั้นก็ไม่น่ามีอะไรผิดพลาด แต่ถึงอย่างนั้นเขาก็ยังเช็กแล้วเช็กอีก เขาปิดประตูตามหลัง วิ่งลงบันไดหกชั้นไปโผล่ที่ประตูบานคู่หน้าตึกอพาร์ตเมนต์ แล้วทันใดนั้นก็มีรถสีน้ำเงินเข้มแล่นออกมาจากหัวมุม เบรกเอี๊ยดอยู่หน้าตึก พอเห็นว่าคนขับคือเบ็กกี้ โรบินสัน จ่าตำรวจนายใหม่ ทอมก็เปิดประตูรถเข้าไปนั่งฝั่งผู้โดยสาร เขายังไม่ทันรัดเข็มขัดนิรภัย รถก็แล่นออกไปแล้ว

“โทษทีนะเบ็กกี้ ผมไม่ได้ตั้งใจจะลากคุณมาถึงนี่” ทอมเอ่ยขึ้น

“ไม่เป็นไรค่ะ ถ้าไม่ว่าอะไร ฉันขอชมนิดหนึ่งว่าอพาร์ตเมนต์คุณนี่หรูจริงๆ”

ทอมหันไปมองเบ็กกี้ เขาไม่แน่ใจว่าเธอแค่ตั้งข้อสังเกตลอยๆ หรือพยายามหลอกถามอะไรหรือเปล่า แต่เรือนผมสีเข้มเป็นประกายนั้นก็บังใบหน้าเธออยู่ เขาเลยดูไม่ออก ที่จริงแล้วเขาไม่อยากอธิบายหรอกว่าตำรวจนายหนึ่ง จะว่าไปก็คือตำรวจที่เพิ่งหย่ามาอีกต่างหาก จะมามีอพาร์ตเมนต์เก๋ไก๋อยู่กลางย่านด็อกแลนด์สแบบนี้ได้อย่างไร ตอนนี้ยังไม่ใช่เวลา

โชคดีที่เบ็กกี้มัวแต่ง่วนกับการขับรถ เธอกระทืบคันเร่งสลับกับเบรกตัวโก่งบ่อยมาก ขับไม่ค่อยนุ่มเท่าไหร่ เขาไม่อยากจะทำเธอเสียสมาธิเลยจริงๆ

“คุณขับรถไปคุยไปไหวไหม เบ็กกี้”

“ไม่มีปัญหา รถติดไปนิด แต่ฉันพอจะซอกแซกได้”

ทอมไม่สงสัยคำพูดเธอเลย และยังโล่งอกที่เธอไม่ต้องหันมามองหน้าเขาขณะพูด

“โอเค พวกเรารู้อะไรแล้วบ้าง พวกเขาโทรบอกผมแค่ว่าเป็น ‘การตายอย่างน่าสงสัย’…เป็นคดีของผม ถ้าเข้าใจไม่ผิด เหตุการณ์เกิดขึ้นที่ลอนดอนตอนกลาง เรากำลังไปที่นั่นกันใช่ไหม”

“ใช่ค่ะ ใจกลางย่านไนต์สบริดจ์ เหยื่อไม่ใช่คนธรรมดา ฮิวโก เฟลตเชอร์ เขาตายแล้ว แน่นอนล่ะ เจ้าหน้าที่ที่ถูกเรียกเข้าไปในที่เกิดเหตุคนแรกบอกว่ามันดูเหมือนเป็นการฆาตกรรม แต่ก็ไม่แน่ใจ ตอนนี้ฉันมีข้อมูลแค่นี้”

เบ็กกี้หักซ้ายหลบแท็กซี่สีดำพร้อมกับบีบแตรดังลั่น คนขับแท็กซี่ชูนิ้วกลาง ทอมอดรู้สึกสงสารเขานิดหน่อยไม่ได้ แม้ว่าเบ็กกี้กำลังบ่นอะไรบางอย่างเกี่ยวกับคนขับแท็กซี่อยู่ก็ตาม

ทอมตัดสินใจไม่พูดอะไรดีกว่า เพราะอยากไปถึงที่หมายแบบครบสามสิบสองประการ ฮิวโก เฟลตเชอร์เนี่ยนะ เป็นจุดเริ่มต้นอาชีพในหน่วยนครบาลที่ยอดเยี่ยมจริงๆ ให้ตายสิ ทอมรู้ข้อมูลเกี่ยวกับชีวิตสาธารณะของเหยื่ออยู่บ้าง…ใครๆ ก็รู้ สื่อไม่เคยเบื่อหน่ายกับเรื่องของเขา คนทั่วไปคิดว่าเขาเป็นเทวดาเดินดินอะไรประมาณนี้ แต่ทอมแทบไม่รู้อะไรเกี่ยวกับชีวิตส่วนตัวของผู้ตาย จำได้แค่ว่าเขามีภรรยาที่เมื่อสองสามปีก่อนยังบอกว่าเป็น ‘คู่แท้’ อยู่เลย เขาอวดอ้างคำนี้อย่างภาคภูมิใจ จนถึงขั้นน่าหมั่นไส้เลยทีเดียวในความคิดของทอม แต่แล้วก็มีข่าวซุบซิบอะไรเกี่ยวกับภรรยาของเขานี่ล่ะ ทอมจำรายละเอียดไม่ค่อยได้ และตอนนี้เธอคนนั้นก็ดูเหมือนจะหายตัวไปจากสายตาของสาธารณชนโดยสิ้นเชิง

ซวยจริงๆ คดีนี้จะต้องเป็นคดีดังแน่ๆ ซึ่งจะทำให้มีคำถามโง่ๆ จากพวกสื่อตามมาไม่หยุดหย่อน คนชอบถามว่าทอมมีวิธีแจ้งข่าวร้ายให้ครอบครัวผู้ตายอย่างไร แต่อย่างน้อยเขาก็แสดงความเสียใจได้ ไม่ใช่เอาแต่ยื่นไมโครโฟนไปจ่อปากญาติผู้เสียชีวิตที่กำลังเศร้าสร้อยแล้วถามว่าคุณรู้สึกอย่างไร