ทดลองอ่านนิยายปิดประตูตาย

ฉันลังเลอยู่สักพักเพราะเคยเล่าเรื่องนี้มาก่อนแล้ว แต่ก็เป็นเรื่องที่แจ็คชอบฟัง จึงเต็มใจจะเล่าอีกครั้ง โชคดีที่เอสเธอร์เข้าใจผิดว่าที่ฉันหยุดเงียบไปเพราะไม่อยากจะเล่า จึงรีบเสริม นั่นช่วยฉันไว้ทีเดียว

“นะคะ” เธอขอร้อง

“อืม อาจจะฟังดูน่าเบื่อสำหรับคนที่เคยได้ยินแล้วนะคะ” ฉันเริ่มพร้อมกับรอยยิ้มเชิงขอโทษ “ตอนนั้นฉันอยู่ในสวนสาธารณะกับน้องสาว เธอชื่อมิลลี่ พวกเรามักจะไปที่นั่นในช่วงบ่ายวันอาทิตย์ และในวันนั้นก็มีวงดนตรีมาเล่นเพลงให้ฟัง มิลลี่ชอบเสียงดนตรีมาก และเพลินจนถึงกับลุกจากเก้าอี้ไปเต้นอยู่หน้าเวที ก่อนหน้านั้นไม่นานเธอเพิ่งเรียนเต้นจังหวะวอลซ์มา ตอนที่เธอเต้น เธอยื่นแขนออกไปด้านหน้าราวกับว่ากำลังเต้นรำอยู่กับใครบางคน” ฉันรู้ตัวว่าฉันกำลังยิ้มให้ความทรงจำนั้นอยู่ และได้แต่หวังสุดใจว่าชีวิตจะเรียบง่าย ยังบริสุทธิ์ไร้เดียงสาอยู่เช่นนั้น

“ถึงคนส่วนใหญ่จะปล่อยให้มิลลี่ทำตามใจ มีความสุขที่ได้เห็นเธอสนุกสนาน” ฉันเล่าต่อ “แต่ฉันก็เห็นว่ามีคนหนึ่งหรือสองคนไม่ค่อยสบายใจนัก ฉันรู้ว่าต้องทำอะไรสักอย่าง บางทีฉันน่าจะบอกให้เธอกลับมานั่งที่ แต่อีกใจหนึ่งฉันก็ไม่อยาก เพราะว่า…”

“น้องสาวคุณอายุเท่าไหร่คะ” เอสเธอร์ขัดขึ้นมา

“…สิบเจ็ดค่ะ” ฉันนิ่งไปสักพักหนึ่ง ไม่อยากเผชิญหน้ากับความจริง “ใกล้จะสิบแปด”

เอสเธอร์เลิกคิ้ว “งั้นเธอเป็นประเภทชอบเป็นที่สนใจสินะคะ”

“ไม่นะคะ ไม่ใช่แบบนั้น เธอแค่…”

“แต่น่าจะเป็นแบบนั้นนะคะ ฉันหมายถึง ปกติไม่น่ามีใครลุกจากที่นั่งแล้วมาเต้นในสวนสาธารณะหรอกใช่ไหมคะ” เอสเธอร์มองไปรอบโต๊ะอย่างมีชัย และเมื่อทุกคนหลบตา ฉันก็อดสงสารเธอไม่ได้

“มิลลี่เป็นดาวน์ซินโดรมครับ” เสียงของแจ็คทำลายความเงียบน่าอึดอัดลง “นั่นหมายความว่าเธอมักจะทำตัวเป็นธรรมชาติได้อย่างยอดเยี่ยมเลย”

สีหน้าของเอสเธอร์บ่งบอกความงุนงง ทำให้ฉันหงุดหงิดที่มีแต่คนเล่าเรื่องตัวฉันให้เธอฟัง แต่กลับไม่พูดถึงมิลลี่เลย

“ยังไงก็ตาม ก่อนที่ฉันจะได้ตัดสินใจว่าจะทำอะไร…” ฉันพูดขึ้นเพื่อช่วยคลายความสับสนให้เอสเธอร์“สุภาพบุรุษแสนสมบูรณ์แบบคนนี้ก็ลุกจากที่นั่ง เดินไปหามิลลี่ที่กำลังเต้นอยู่ เขาโค้งพร้อมกับยื่นมือให้เธอ แน่นอน มิลลี่ปลื้มใจมาก ขณะที่พวกเขาเริ่มเต้นรำกัน ผู้คนก็เริ่มปรบมือ คู่รักคู่อื่นๆ ก็ลุกจากที่นั่งมาร่วมเต้นรำด้วยเหมือนกัน ช่วงนั้นเป็นช่วงเวลาที่แสนพิเศษมากๆ เลยล่ะค่ะ และเพราะเหตุนั้นฉันจึงตกหลุมรักแจ็คทันทีเพราะเขาได้สร้างปรากฏการณ์นี้ขึ้น”

“ตอนนั้นเกรซไม่รู้หรอกครับว่าสัปดาห์ก่อนหน้าผมเห็นเธอและมิลลี่อยู่ในสวนสาธารณะ และตกหลุมรักเธอทันที เพราะเธอดูแลเอาใจใส่มิลลี่เป็นอย่างดี ไร้ซึ่งความเห็นแก่ตัวใดๆ ผมไม่เคยเห็นใครที่ทุ่มเทให้คนอื่นเหมือนเธอเลย ทำให้ผมตั้งใจว่าจะต้องรู้จักเธอให้ได้”

“และตอนนั้นแจ็คก็ไม่รู้หรอก” ฉันพูดบ้าง “ว่าฉันก็สังเกตเห็นเขามาตั้งแต่อาทิตย์ก่อน แต่ก็ไม่คิดเลยว่าเขาจะสนใจคนอย่างฉัน”

ฉันขบขันเมื่อทุกคนผงกหัวเห็นด้วย ถึงฉันจะมีเสน่ห์ แต่นี่คือแจ็คผู้หน้าตาดีราวกับดาราภาพยนตร์ ผู้คนจะคิดกันว่าฉันโชคดีแล้วที่เขาอยากจะแต่งงานด้วย ทว่านั่นไม่ใช่สิ่งที่ฉันต้องการจะสื่อ

“เกรซไม่มีพี่น้องคนอื่น เธอเลยคิดว่าผมจะหมดกำลังใจถ้าวันหนึ่งเธอต้องเป็นผู้รับผิดชอบดูแลมิลลี่เพียงคนเดียว” แจ็คอธิบาย

“คนอื่นเป็นแบบนั้น” ฉันเสริม