ทดลองอ่านนิยายปิดประตูตาย

“ต้องยอมรับว่าคนเราพออายุสี่สิบก็เริ่มท้อแท้ที่จะหาผู้หญิงที่สมบูรณ์แบบแล้วล่ะครับ แต่พอได้พบเกรซ ผมก็มั่นใจเลยว่าเธอคือคนที่ผมตามหา”

“โรแมนติกจัง” ไดแอนถอนหายใจ เธอรู้เรื่องราวตอนที่ฉันกับแจ็คมาเจอกันแล้ว “ฉันพยายามจับแจ็คคู่กับผู้หญิงคนอื่นนับครั้งไม่ถ้วน แต่ก็ไม่มีคนไหนที่ใช่ จนเขาเจอเกรซ”

“แล้วคุณล่ะคะเกรซ” เอสเธอร์ยังสงสัย “ตอนนั้นใช่รักแรกพบของคุณด้วยหรือเปล่า”

“ค่ะ” ฉันนึก “ใช่เลย”

ความทรงจำต่างๆ ถาโถมเข้ามา ฉันลุกพรวดขึ้น มันเร็วเกินไปนิด แจ็คจึงหันมาหาฉัน

“ซูเฟล่…” ฉันอธิบายอย่างใจเย็น “น่าจะเสร็จแล้ว พวกคุณพร้อมกันหรือยังคะ”

ไดแอนร้องบอกคนอื่นๆ ว่าซูเฟล่นั้นไม่เคยคอยใคร พวกเขาจึงดื่มแชมเปญให้หมดและลุกเดินไปที่โต๊ะ อย่างไรก็ตาม เอสเธอร์หยุดกลางคันเพื่อดูภาพหิ่งห้อยใกล้ๆ และเมื่อแจ็คเข้าไปดูด้วยแทนที่จะตามให้เธอนั่งโต๊ะ ฉันก็ถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอกเพราะซูเฟล่ไม่ได้ใกล้เสร็จเลยสักนิด แต่ถ้าซูเฟล่กำลังได้ที่ ฉันคงเครียดจนแทบจะร้องไห้ที่พวกเขาไปถึงช้า โดยเฉพาะเมื่อแจ็คเริ่มอธิบายถึงเทคนิคที่แตกต่างกันหลายอย่างที่ฉันใช้สร้างสรรค์งานชิ้นนั้น

พวกเขานั่งลงในห้านาทีต่อมา ซูเฟล่ก็อบจนได้ที่พอดี ตอนที่ไดแอนแสดงความตื่นตาตื่นใจ แจ็คก็ยิ้มให้ฉันจากอีกฟากโต๊ะและบอกกับทุกคนว่าฉันน่ะเก่งจริงๆ นะ

ช่วงเย็นแบบนี้ทำให้ฉันนึกถึงสาเหตุที่ตกหลุมรักแจ็ค เขาทั้งมีเสน่ห์ มีอารมณ์ขัน เฉลียวฉลาด และยังรู้กาลเทศะว่าควรจะพูดอะไรและพูดอย่างไร เอสเธอร์และรูฟัสเป็นเหมือนสมาชิกใหม่ของที่นี่ แจ็คจึงชวนคุยเพื่อให้มั่นใจว่าการสนทนาต่างๆ ขณะที่เรากินซูเฟล่อยู่นี้จะเป็นประโยชน์สำหรับพวกเขา เขากระตุ้นให้ไดแอนกับอดัมเล่าเรื่องของตนเองเพื่อแนะนำเรื่องต่างๆ ให้เพื่อนใหม่ อย่างเช่นไปซื้อของกันที่ไหน หรือเล่นกีฬาอะไร ถึงแม้ว่าเอสเธอร์จะฟังอย่างเงียบๆ ไม่ว่าจะเรื่องกิจกรรมยามว่าง ชื่อของคนสวนและพี่เลี้ยงเด็ก หรือที่ซื้อปลาที่เยี่ยมที่สุด แต่ฉันก็รู้ว่าเธอสนใจฉัน และก็รู้ว่าเธอคงจะวกกลับเข้าเรื่องที่ฉันกับแจ็คแต่งงานช้าเมื่อเทียบกับคนทั่วไป และหวังว่าจะเจออะไรบางอย่าง อะไรก็ได้ที่จะบอกเธอว่ามันไม่ได้สมบูรณ์แบบขนาดนั้นหรอก แต่โชคร้าย เธอคงผิดหวังเสียแล้ว

เธอรอกระทั่งแจ็คแล่เนื้อเวลลิงตัน* เสิร์ฟคู่กับกราแตง** มันฝรั่ง และแครอตที่เคลือบด้วยน้ำผึ้งเล็กน้อย นอกจากนี้ยังมีถั่วลันเตาจิ๋วที่ฉันต้มในน้ำเดือดก่อนนำเนื้อออกมาจากเตาอบเพียงประเดี๋ยว ไดแอนพิศวงที่ฉันจัดการทุกอย่างให้เสร็จได้พร้อมกัน และสารภาพว่าเธอมักจะเลือกจานหลักเป็นแกงเพราะเตรียมไว้ล่วงหน้าได้และอุ่นใหม่ภายหลังก็ได้ ฉันอยากบอกเธอนะว่าฉันอยากทำแบบที่เธอทำเหมือนกัน เพราะสิ่งที่ฉันต้องจ่ายไปเพื่อสร้างมื้อค่ำที่สมบูรณ์แบบคือการคำนวณอย่างละเอียดยิบและนอนไม่เต็มอิ่มตลอดหลายคืน แต่กลับกัน ถ้าจะให้เสิร์ฟอะไรที่ไม่สมบูรณ์แบบล่ะก็…นั่นไม่แม้แต่จะอยู่ในตัวเลือกของฉันด้วยซ้ำ

เอสเธอร์ที่อยู่อีกฟากโต๊ะมองมาที่ฉัน “แล้วคุณกับแจ็คเจอกันที่ไหนคะ”

“ที่สวนสาธารณะรีเจนต์ค่ะ” ฉันตอบ “ตอนบ่ายวันอาทิตย์วันหนึ่ง”

“เล่าให้เธอฟังสิว่าเกิดอะไรขึ้น” ไดแอนเร่ง ผิวซีดของเธอออกแดงจากฤทธิ์ของแชมเปญ

* Beef Wellington คือการเตรียมเนื้อสันในเคลือบด้วยปาเตหรือเนื้อบดผสมไขมัน (มักจะมาจากฟัวกราส์หรือตับห่าน) ผสมกับดูแซล (ส่วนผสมระหว่างเห็ด หัวหอม หัวหอมแดงฝรั่ง สมุนไพร ผัดและบดเข้าด้วยกัน) ห่อด้วยแป้งพัฟแล้วนำไปอบ

** Gratin เป็นเทคนิคการทำอาหารที่ใช้กันอย่างกว้างขวางโดยส่วนผสมมักทำจากขนมปังชิ้นเล็ก เนยแข็งที่ขูดแล้ว ไข่หรือเนย แล้วโรยด้วยขนมปังป่นสีน้ำตาลด้านบน