ทดลองอ่าน รหัสลับเสวียนจีถู บทที่ 1

บทที่ 1 งูเปลี่ยนมังกรแปลง

(1)

รัชศกหยวนเหอแห่งต้าถังปลายปีที่สิบ ย่านทะเลใต้ของกว่างโจวที่เคยสงบสุขมายาวนานพลันเกิดเภทภัยกับเรือถี่เนื่อง

เรือประมงออกสิบล่มเก้า ราวกับมีไปไร้กลับ ผู้รอดชีวิตน้อยกว่าน้อยที่ถูกช่วยเอาไว้ต่างบอกเล่าต่อผู้คนด้วยน้ำเสียงหวาดหวั่นว่าในทะเลปรากฏมังกรร้ายตัวหนึ่ง!

เล่าลือว่ามังกรวารีตัวนี้ใหญ่มหึมา เห็นหัวมิเห็นหาง ปกติเร้นกายใต้ทะเลลึก ยามเมื่อมีเรือแล่นเข้าใกล้ก็ก่อคลื่นยักษ์สูงเทียมฟ้าจมเรือลงในพริบตา หางมังกรยาวหลายจั้ง กวาดน้ำทะเลเข้ามาคล้ายกำแพงน้ำสูงเทียมฟ้ากดทับลง มิอาจหลบหนีแม้แต่น้อย ปากของมังกรวารีตัวนั้นยังพ่นไฟร้อนแรง ทั้งน้ำและไฟประดังเข้า หามีเรือลำใดต้านทานได้ไม่ ส่วนใหญ่ล้วนแหลกสลายไปในพริบตา

ส่วนผู้คนบนเรือ เมื่อผจญกับน้ำและไฟถาโถมในเวลาเดียวกัน ส่วนใหญ่สิ้นใจตายก่อนร่างร่วงตกลงน้ำ ศพแขนขาดขาขาดของพวกมันส่งกลิ่นคาวเลือดคละคลุ้งดึงดูดฝูงปลากินคนเข้ามาห้อมล้อม กัดแทะเนื้อหนังไม่เลือกเป็นหรือตาย

ในเวลาเดียวกันมังกรร้ายตัวนั้นทะยานร่างขึ้นกลางฟ้าแผดเสียงคำรามพลางก้มมอง ‘งานเลี้ยง’ แห่งความตายบนพื้นน้ำราวกับกำลังชื่นชมผลงานของตน จนกระทั่งผิวน้ำทะเลถูกเลือดสดอาบย้อมเป็นสีแดงฉาน…

เมื่อเจ้าเมืองกว่างโจวทราบข่าวนี้จึงส่งเรือหลวงออกไปหลายลำหลายคำรบเพื่อ ‘ปราบมังกร’

ทว่าทหารเรือเหล่านี้หลังจากออกสู่ท้องทะเลแล้วกลับสาบสูญไร้ร่องรอยไปเสียสิ้น

ผ่านไปไม่กี่วัน ผู้คนพบว่าคลื่นทะเลได้ซัดสิ่งของรูปร่างบิดเบี้ยวประหลาดขึ้นฝั่ง เป็นเศษชิ้นส่วนร่างกายมนุษย์นับไม่ถ้วน กะโหลกศีรษะมีเส้นผมยุ่งเหยิงพันรัด พื้นเรือแตกหักและท่อนเสากระโดง อีกทั้งยังมีเศษชิ้นส่วนอาวุธต่างๆ เช่น ดาบ กระบี่ จากเศษซากเหล่านี้ยังสามารถจดจำหมายเลขทหารเรือได้…ซากเหล่านี้ล่องลอยผลุบโผล่ทำให้ริมทะเลเป็นดั่งแดนนรก

เป็นเช่นนี้ซ้ำอยู่หลายครา เจ้าเมืองกว่างโจวก็มิกล้าแบกรับความรับผิดชอบเยี่ยงนี้อีกแล้ว ได้แต่ละทิ้งแผน ‘ปราบมังกร’

ล่วงมาถึงรัชศกหยวนเหอปีที่สิบเอ็ดเดือนหนึ่ง เดิมสมควรเป็นช่วงเทศกาลจับปลาฤดูหนาว ทว่าบนผิวน้ำของทะเลใต้กลับมิเห็นแม้แต่เงาของเรือประมงสักหนึ่งลำ

ราตรีนี้

ทะเลใต้อันอ้างว้างก็คล้ายสุสานขนาดมหึมา

ไร้ลมแม้หนึ่งโชย เงาจันทร์ในทะเลปราศจากรอยราคี มองดูแล้วยังใหญ่กว่า กลมกว่า เจิดจ้ากว่าจันทร์กระจ่างกลางนภา ไร้เมฆาแม้หนึ่งเดียว เส้นขอบฟ้าที่ผืนฟ้าและผืนน้ำบรรจบกันสว่างใสละมุนกระจ่างดั่งแดนฝัน

ทว่าทอดตามองไปยามนี้ถึงกับมีเรือสามลำแล่นช้าๆ เข้าสู่แดนฝันอันรางเลือนแห่งนี้!

ผู้ใดใจกล้าเยี่ยงนี้ พวกมันมิต้องการชีวิตอีกแล้วหรือ

เรือสามลำไม่ใหญ่ไม่กว้าง มองดูแล้วเป็นเรือธรรมดาที่เก่ามากแล้ว บนดาดฟ้าเรือมิได้ติดตั้งอาวุธแต่อย่างใด กระทั่งเครื่องมือจับปลาก็ไม่มีแม้แต่ชิ้นเดียว เรือที่แล่นอยู่ด้านหน้าพอจะสมบูรณ์อยู่บ้าง บนเสากระโดงแคบเล็กแขวนธงผืนหนึ่ง มองดูคล้ายเป็นเรือหลัก เนื่องเพราะผิวทะเลไร้ลม ผืนธงจึงทิ้งตัวลู่ลง ทว่าสีและลักษณะมองรู้ว่านั่นเป็นธงรื่อเปิ่น

นั่นหมายความว่าเรือหลายลำนี้กำลังมุ่งหน้าไปรื่อเปิ่น