ทดลองอ่านนิยาย เพลงกลอนคลั่งยุทธ์ เล่ม 4 บทที่ 2

เมื่อครู่ขณะเยียนเหิงและถงจิ้งกำลังพูดคุย เหยียนชิงถงลอบมองอยู่ตลอดด้วยกังวลว่าเยียนเหิงจะถูกดรุณีที่มาไม่แน่ชัดนางนี้พาไป กระทั่งคนทั้งสองแยกทางเหยียนชิงถงจึงโล่งอก

ละครสนุกฉากนี้ใช่ว่าขาดเยียนเหิงนั่งบัญชาการไปมิได้ แต่มีจอมยุทธ์น้อยสำนักชิงเฉิงผู้นี้เพิ่มมา ยามมันกระพือข่าวในยุทธภพจึงยิ่งน่าเชื่อถือมากขึ้น

เหยียนชิงถงคาดคำนวณแผนในใจ เห็นเป็นเวลาอันสมควรแล้วจึงยื่นนิ้วมือซ้ายถูบนคิ้วซ้ายของตนเองสามครั้งติดต่อกัน

มองเห็นรหัสลับนี้ ผู้คุ้มภัยคนหนึ่งที่สะกดรอยตามทัพตะวันออกอยู่ในตรอกเล็กข้างถนนใหญ่มาโดยตลอดจึงวิ่งออกมา แสร้งทำหน้าตาท่าทางเคร่งเครียดอย่างยิ่ง

“ท่านเจ้าบ้าน!” ผู้คุ้มภัยวิ่งตรงมายังเบื้องหน้าเหยียนชิงถง เหยียนชิงถงเองก็ทำสีหน้าเฝ้าคอย เหล่าผู้กล้าหยุดฝีเท้าลงจับจ้องผู้คุ้มภัยผู้นี้

ผู้คุ้มภัยกระซิบเบาๆ ข้างหูเหยียนชิงถง

เหยียนชิงถงถลึงดวงตา อาการตื่นเต้นอย่างยิ่ง

“รีบไปทางตะวันตกของเมือง แจ้งผู้อาวุโสอิ่น!” เหยียนชิงถงสั่งการไปยังผู้คุ้มภัย มันพยักหน้าแล้วจึงวิ่งเข้าไปในตรอกด้านตะวันตก

“ศิษย์พี่เหยียน มีอะไรหรือ” ไต้ขุยถามอย่างเคร่งเครียด

“หาพบแล้ว!” เหยียนชิงถงชูแขนร้องตะโกน เหล่าผู้กล้าได้ยินก็ฮือฮาขึ้นพร้อมกัน

เยียนเหิงกุมด้ามของกระบี่ขวาสงัดนิ่งแนบแน่น

เหยียนชิงถงชี้ไปทางตะวันออกเฉียงเหนือ “อยู่ที่ตลาดต้าชาด้านโน้นเอง! พวกเราจะไปบุกโจมตีเดี๋ยวนี้!”

ความจริงมันรู้ที่อยู่เหยาเหลียนโจวก่อนแล้ว และลอบกำชับผู้คุ้มภัยที่นำทางให้เดินไปใกล้ตลาดต้าชา การรายงานข่าวฉากนี้เป็นเพียงการตบตาเท่านั้น

“ไม่รอทัพตะวันตกของผู้อาวุโสอิ่นมาหรือ” หลี่เหวินฉยงถาม ฝ่ามือที่กุมเหล็กท่อนของมันกำลังอาบเหงื่อ

“ข้าได้ให้ลูกน้องไปแจ้งแล้ว พวกมันจะเร่งมาโดยเร็ว!” เหยียนชิงถงกล่าว “พวกเราไปเหนี่ยวรั้งเหยาเหลียนโจวเอาไว้ก่อน มิให้มันหนีไป”

“มันไม่หนีแน่” เยียนเหิงกล่าวแทรก “ข้าคิดมาตลอดว่าเจ้าสำนักอู่ตังเอาชนะสำนักฮว่าซานมาได้หลายวันแล้ว เพราะเหตุใดยังอยู่ซีอาน ข้าคิดได้แล้ว เดิมทีมันตั้งใจจะอยู่ที่นี่รอให้พวกเรารวบรวมกำลังไปหามัน”

“คำพูดนี้ของเจ้ามีหลักฐานอันใด” ต่งซานเฉียวถามเสียงเย็นชา

“ไม่มีหลักฐาน” เยียนเหิงตอบ “แต่ข้ารู้ว่าคนของสำนักอู่ตังเป็นเช่นนี้”

คนนับร้อยในที่นี้มีเพียงเยียนเหิงคนเดียวที่เคยต่อกรกับสำนักอู่ตังอย่างแท้จริง คำกล่าวนี้จึงมีน้ำหนักอย่างยิ่ง

“มีเหตุผล” หานเทียนเป้าพยักหน้าเห็นด้วย

“เช่นนั้นก็อย่าให้มันผิดหวัง” ไต้ขุยขบเขี้ยวเคี้ยวฟัน หนวดเคราบนใบหน้าคล้ายตั้งขึ้นทั้งหมด “พวกเราก็รีบไปจัดการเจ้าสำนักอู่ตังผู้นี้เถอะ” มันได้หลี่เหวินฉยงศิษย์น้องให้กำลังใจ ยามนี้ความปรารถนาต่อสู้เต็มเปี่ยม หมายกู้หน้าของสำนักซินอี้กลับมาโดยเร็ว