ทดลองอ่านนิยายสยบฟ้า พิชิตปฐพี เล่ม 14 ตอนที่ 3

“ตรวจสอบดู? นั่นคือสตรีนางหนึ่งนะ มิใช่เครื่องใช้ไม้สอย ศิษย์พี่ห้า ข้าขอเตือนท่าน นางเป็นถึงผู้สืบทอดของปรมาจารย์อักษร ด่านฌานไม่น่าจะด้อยไปกว่าท่าน หลายปีมานี้ท่านเอาแต่ลูบคลำต้นสนเล่นหมากล้อมทั้งวัน ละเลยเรื่องการฝึกฌาน เกรงว่าคงจะมิใช่คู่ต่อสู้ของนาง หากนางเกิดโทสะ ระวังเข้าเมืองฉางอันแล้วจะไม่ได้กลับออกมา”

ได้ยินพวกมันถกเถียงกัน ศิษย์พี่ใหญ่ก็ได้แต่ส่ายหน้าถอนใจ ศิษย์พี่เจ็ดกวาดเปลือกเมล็ดแตงที่ทิ้งกันไว้เกลื่อนกลาดลงตะกร้า ก่อนเงยหน้ากล่าวอย่างยิ้มแย้ม

“ข้าว่าผู้งมงายอักษรก็ไม่เลว แก้มนางกลมอิ่มเหมือนหมั่นโถว หากแต่งเข้ามาแล้วข้าจะบีบแก้มเล่นวันละสองสามเวลา คงจะนุ่มมือไม่เลว”

เฉินผีผีได้ยิน ใจก็กระหวัดไปถึงความทรมานที่ได้รับจากนิ้วมือเรียวงามของศิษย์พี่เจ็ดเป็นเวลานานหลายปี ต้องเผลอยกมือขึ้นกุมแก้มกลมยุ้ยของตัวเองโดยไม่รู้ตัว ลืมไปว่ามือทั้งสองข้างของมันยังบวมแดง ผลก็คือเจ็บปวดจนต้องนิ่วหน้าออกมา

ศิษย์พี่หกหมุนถ้วยชาในมือเล่นพลางกล่าวอย่างง่ายๆ ตรงไปตรงมา

“ในเรือนตีเหล็กมีแต่ไอร้อน นางกลับทนอยู่ได้ตั้งนาน ข้าเลยรู้สึกว่านางก็ไม่เลว”

ศิษย์พี่สี่เออออตามมา

“ใช่ๆ ในที่สุดบนเขาก็จะมีคนที่เข้าใจมรรคาแห่งยันต์อย่างแท้จริงสักที ประเสริฐแท้ๆ”

เป่ยกงเว่ยยางกับซีเหมินปู้ฮั่วมองหน้ากันแล้วค่อยวางพิณโบราณกับขลุ่ยในมือลง กล่าวอย่างยิ้มแย้มว่า

“ในเมื่อทุกคนบอกว่าผู้งมงายอักษรดี พวกเราก็เห็นดีเห็นงามด้วย”

นับตั้งแต่หนิงเชวียกลับมาถึงฉางอัน ข่าวลือเรื่องมันกับโม่ซันซันก็กระจายไปทั่ว คนบนเขาหลังสถานศึกษาจึงพอทราบอยู่บ้าง คิดว่าในเมื่อทั้งสองมีใจต่อกัน อีกทั้งยังมีศิษย์พี่ใหญ่ให้การสนับสนุน เช่นนั้นก็ย่อมต้องดีงามอยู่แล้ว

ในที่สุดเรื่องการแต่งงานของศิษย์น้องเล็กก็คล้ายจะหาข้อสรุปได้แล้ว ทว่าทันใดนั้นเสียงหนึ่งก็ดังขึ้น

“แต่ข้าว่าไม่ดี”

ศิษย์พี่เจ็ดขมวดคิ้ว ทุกคนหันไปมองศิษย์พี่รองอย่างแตกตื่น คิดไม่ถึงว่ามันจะเอ่ยปากคัดค้าน เพราะปกติมันเคารพนับถือศิษย์พี่ใหญ่อย่างกับอะไรดี ที่ผ่านมาขอเพียงศิษย์พี่ใหญ่เอ่ยปาก มันจะปฏิบัติตามทันทีโดยไม่มีคำถาม

ศิษย์พี่เจ็ดกล่าวเหน็บแนมมาว่า

“เรื่องความรักของชายหญิง ท่านเข้าใจกับเขาด้วยหรือ”

ศิษย์พี่รองเพียงก้มหน้ามองเงาหมวกที่ทอดยาวอยู่บนพื้นตรงหน้า ไม่ตอบโต้

ศิษย์พี่ใหญ่ถามขึ้นเสียงเรียบ

“ผู้งมงายอักษรมีจุดไม่ดีอะไรรึ”

“ข้าไม่ได้บอกว่านางไม่ดี”

ศิษย์พี่รองเงียบไปอึดใจหนึ่งก่อนกล่าวต่อว่า

“เพียงแต่หากศิษย์น้องเล็กต้องแต่งภรรยาจริงๆ ยังมีตัวเลือกที่ดีกว่าอยู่อีก”

ศิษย์พี่ใหญ่มองมันเงียบๆ แล้วค่อยถามขึ้น

“เป็นผู้ใด”

ศิษย์พี่รองเงยหน้าขึ้นสบตา เน้นเสียงตอบช้าๆ