ทดลองอ่านนิยายสยบฟ้า พิชิตปฐพี เล่ม 14 ตอนที่ 3

ศิษย์พี่ใหญ่เกริ่นก่อนกล่าวต่อว่า

“หลังจากศิษย์น้องเล็กเข้าสู่โลกิยะ ราชสำนักกับในวังก็เกิดการเคลื่อนไหว ขุนนางชั้นผู้ใหญ่หลายคนเข้าวังไปทูลถามองค์จักรพรรดิว่าจะทรงพระราชทานงานมงคลให้ศิษย์น้องเล็กหรือไม่ วันก่อนในวังจึงส่งคนมาที่เชิงเขา บอกว่าฝ่าบาททรงต้องการทราบความคิดเห็นของพวกเรา”

เฉินผีผีถามอย่างแตกตื่น

“คนพวกนี้ต้องการให้มันแต่งงานเพื่อเชื่อมสัมพันธ์อย่างนั้นรึ เอ๊ะ…หรือจะให้มันแต่งลดฐานะออกไป”

ศิษย์พี่ใหญ่ตอบยิ้มๆ

“ศิษย์น้องเล็กเป็นบุรุษ ย่อมไม่นับเป็นการแต่งลดฐานะออกไป แต่ตามความเห็นของข้า อาจารย์หรือศิษย์น้องเล็กเองคงไม่ใส่ใจกับเรื่องยิบย่อยเหล่านี้หรอก สุดท้ายแล้วผู้ฝึกฌานก็ควรต้องอยู่ร่วมกับผู้ฝึกฌาน ที่สำคัญคือต้องเอาความคิดเห็นของศิษย์น้องเล็กเป็นหลัก

วันนี้พวกเจ้าได้พบกับผู้งมงายอักษรแล้ว มีความรู้สึกอย่างไรกันบ้าง ข้ามีความประทับใจในตัวนาง ยินดีที่จะเห็นนางกับศิษย์น้องเล็กรักใคร่ปรองดองกันดั่งฉินเซ่อสอดประสาน แน่นอน พวกเจ้าไม่ต้องสนใจความคิดเห็นของข้า รวมถึงความสัมพันธ์ระหว่างข้ากับนาง”

พอฟังจบทุกคนก็หันหน้าซุบซิบกันด้วยความแปลกใจที่ศิษย์พี่ใหญ่ดูเหมือนจะให้ความสำคัญไม่น้อยกับเรื่องที่ผู้ใดจะมาเป็นว่าที่ภรรยาของศิษย์น้องเล็กจนถึงกับต้องเรียกพวกมันมาถามความคิดเห็น มีเพียงศิษย์พี่เจ็ดเท่านั้นที่สังเกตเห็นว่าศิษย์พี่รองพอฟังจบก็แสดงสีหน้าไม่พอใจออกมา

ศิษย์พี่สิบซีเหมินปู้ฮั่วกับศิษย์พี่เก้าเป่ยกงเว่ยยางคล้ายต้องการเน้นย้ำคำว่าฉินเซ่อสอดประสานของศิษย์พี่ใหญ่ คนหนึ่งรีบดีดพิณขึ้นเบาๆ อีกคนก็ใช้นิ้วเคาะลำตัวขลุ่ยให้จังหวะตามไปทันที เสียงพิณดังระรื่นราวกับสายน้ำไหล จึงเคล้าคลอไปกับเสียงสนทนากันอย่างคึกคักของทุกคน

“หนิงเชวียสนิทกับแม่นางซือถูบุตรีแม่ทัพหวยฮว่าคนนั้นไม่เลว หากในวังต้องการพระราชทานงานมงคล ก็น่าจะเป็นนาง แต่จี้จิ่วชราออกจะชื่นชมภาพอักษรลายพู่กันของหนิงเชวียถึงเพียงนั้น จินอู๋ไฉ่จึงไม่ใช่จะไม่มีหวัง หากคำนึงถึงเรื่องราวแต่ก่อนเก่า องค์หญิงหลี่อวี๋เคยไปมาหาสู่กับศิษย์น้องเล็กตั้งแต่มันยังไร้ชื่อเสียงเรียงนาม ยิ่งตอนนี้ได้ข่าวว่าความสัมพันธ์ของทั้งสองแน่นแฟ้นขึ้นกว่าเดิมเสียอีก”

“เฮ้อ ไฉนข้าถึงรู้สึกว่าการพระราชทานงานมงคลเป็นเรื่องที่น่าชิงชังนักก็ไม่รู้ จะเรียกว่าการแต่งงานเพื่อเชื่อมความสัมพันธ์ก็ดี หรือการขายเนื้อสดก็ช่าง ต่างกับการเอาศิษย์น้องเล็กไปขายให้กับเรือนหงซิ่วเจาที่ตรงไหน อ้อ! ผิดกันตรงที่จวนขุนนางเหล่านั้นไม่มีหัวหน้าเจี่ยนนั่นเอง ฮ่าๆๆ”

“เพ้ย ผู้อื่นไหนเลยจะมีความคิดสกปรกโสมมอย่างเจ้า ข้าคิดว่าที่ศิษย์พี่ใหญ่เรียกพวกเรามาปรึกษาหารือก็เพราะต้องการชิงจัดการเรื่องการแต่งงานของศิษย์น้องเล็กก่อนที่ในวังจะมีราชโองการออกมา เพื่อหลีกเลี่ยงมิให้จักรพรรดิต้องเสียพระพักตร์ต่อหน้าธารกำนัลต่างหาก จะว่าไป บนเขาก็ไม่ได้จัดงานมงคลมานานแล้ว หากจะจัดก็เป็นเรื่องที่น่ายินดียิ่ง”

“แต่ผู้งมงายอักษรที่ศิษย์พี่ใหญ่พูดถึง ข้ายังไม่เคยพบหน้า จะเหมาะสมกับศิษย์น้องเล็กหรือไม่ก็ไม่รู้ ศิษย์น้องเล็กเป็นกำพร้าตั้งแต่เล็ก ศิษย์พี่อย่างพวกเราสมควรต้องคิดแทนมันให้มากจึงจะถูก ในเมื่อนางเป็นคนของแคว้นต้าเหอ ก็น่าจะต้องพักอยู่ที่กรมพิธีการ พรุ่งนี้พวกเราเข้าเมืองไปช่วยศิษย์น้องเล็กตรวจสอบดูดีหรือไม่”