ทดลองอ่านนิยายสยบฟ้า พิชิตปฐพี เล่ม 15 ตอนที่ 1

ศิษย์พี่รองเอ่ยขึ้นว่า

“อาจารย์อาเคยกล่าวไว้ โชคชะตาคือสิ่งที่โหดเหี้ยมที่สุด ก่อนให้เจ้ารับผิดชอบภารกิจที่หนักอึ้ง มันจะพยายามคิดหาวิธีแล่เนื้อเถือหนังหักกระดูกเจ้า ให้เจ้าได้รับความเจ็บปวดทรมานที่สุดในโลก มีแต่ทำเช่นนี้จิตใจของเจ้าจึงจะกล้าแกร่งและเด็ดเดี่ยวจนมีคุณสมบัติพอที่จะถูกเลือก

มีเพียงต้องตกอยู่ในสภาวะจนมุมสิ้นหวังจริงๆ ความกล้าจึงก่อเกิด ดังนั้นสำหรับเจ้า ถ้ำนี้ก็คือสถานที่ที่มิอาจถอยได้อีก จำต้องดิ้นรนไปข้างหน้า ดิ้นรนจนเข้าใจอย่างทะลุปรุโปร่ง จนถึงขั้นสามารถหลอกฟ้าเบื้องบนได้ ตอนทดสอบเดินขึ้นเขาแข่งกับหลงชิ่ง ข้าเคยเห็นจิตปณิธานและความมุ่งมั่นที่เหนือกว่าผู้อื่นของเจ้า รู้ว่าเจ้ามีศักยภาพพอ ดังนั้นต่อให้เรื่องนี้จะไม่มีความหมายกับใคร แต่ย่อมต้องมีความหมายต่อเจ้าอย่างแน่นอน”

พอได้ยินคำว่าหลอกฟ้าเบื้องบน หนิงเชวียก็เงยหน้าขึ้นทันที นึกเชื่อมโยงคำนี้เข้ากับเรื่องที่อาจารย์อาถูกกักขังอยู่นานถึงสามปี ในที่สุดก็มั่นใจในสิ่งที่มันเคยคาดเดา สาเหตุที่จอมปราชญ์ขังมันไว้ในถ้ำเกี่ยวข้องกับการเข้าสู่วิถีแห่งมารของมันจริงๆ

ศิษย์พี่ใหญ่เหลือบมองซังซังที่นั่งกอดเข่าหลับอยู่พลางกล่าวเสียงอ่อนโยนว่า

“ข้าพูดช้า ให้จวินโม่บอกเล่าให้เจ้าฟังดีกว่า”

ศิษย์พี่รองพยักหน้ารับคำ

“พวกเราต่างก็เคยมาที่นี่ แต่ไม่เคยย่างกรายเข้าไปในถ้ำ นับตั้งแต่สถานศึกษาถือกำเนิดขึ้นมา มีเพียงอาจารย์อาเท่านั้นที่เคยถูกอาจารย์กักขังไว้ในถ้ำแห่งนี้

ศิษย์น้องเล็ก ช่วงแรกที่ขึ้นหอจิ้วซู เจ้าเคยอ่านตำราเพลงกระบี่สุดไพศาล ต่อมาที่ข้างทะเลสาบผิวกระจก ข้าก็ยังเคยถ่ายทอดเพลงกระบี่สุดไพศาลให้ บัดนี้เจ้ารับช่วงบาตรและจีวรของอาจารย์อา สามารถฝึกลมปราณสุดไพศาลได้สำเร็จ ย่อมต้องเข้าใจดีว่าเพลงกระบี่สุดไพศาลกับลมปราณสุดไพศาลนั้นเป็นคนละเรื่องกัน”

หนิงเชวียรู้ดีว่าไม่มีประโยชน์อะไรที่จะต้องปิดบังเรื่องที่ตัวเองเข้าสู่วิถีแห่งมารอีก โดยเฉพาะเมื่ออยู่ต่อหน้าศิษย์พี่ทั้งสอง จึงเอ่ยขึ้นว่า

“ลมปราณสุดไพศาลดึงเอาลมหายใจแห่งฟ้าดินเข้าสู่ร่างกาย ตามคำสอนของนิกายเฮ่าเทียน ทันทีที่ฝึกลมปราณสุดไพศาลได้สำเร็จก็เท่ากับเป็นการเข้าสู่วิถีแห่งมาร”

เห็นได้ชัดว่าศิษย์พี่ทั้งสองรู้เรื่องของมันตั้งแต่แรกแล้ว จึงไม่มีท่าทีแตกตื่นตกใจแต่อย่างใด มิหนำซ้ำศิษย์พี่รองยังกล่าวด้วยน้ำเสียงชื่นชมว่า

“เพลงกระบี่สุดไพศาลคือเพลงกระบี่ที่อัจฉริยะรุ่นก่อนของสถานศึกษาคิดค้นขึ้น เมื่อฝึกถึงระดับสุดยอด กระบี่บินจะสามารถทะลุทะลวงเมฆาทั้งเก้าชั้น อานุภาพไม่ด้อยไปกว่าเพลงกระบี่มหานทีของหลิ่วไป๋ อาจารย์อาคือสุดยอดอัจฉริยะของแผ่นดินในเวลานั้น จึงสามารถฝึกเพลงกระบี่สุดไพศาลถึงขั้นสุดยอดได้อย่างง่ายดาย ทว่าอาจารย์อาไม่พอใจอยู่เพียงแค่นี้ ยังอาศัยเจตนารมณ์ของเพลงกระบี่คิดค้นลมปราณสุดไพศาลออกมา ตอนนั้นอาจารย์อาเพิ่งจะอายุสิบหก”

หนิงเชวียได้ยินเรื่องความเป็นอัจฉริยะของคนบนเขามาจนชาชินแล้ว สำมะหาอะไรกับอาจารย์อาซึ่งเป็นบุคคลที่ศิษย์พี่รองยึดถือเอาเป็นแบบอย่าง ตัวมันเองตอนอยู่ในทุ่งร้างก็เคยสัมผัสถึงเจตนารมณ์กระบี่อันยิ่งใหญ่ไร้เทียมทานของอาจารย์อา ดังนั้นเมื่อได้ยินว่าอาจารย์อาตอนอายุสิบหกก็มีความสามารถเทียบเท่ากับหลิ่วไป๋ยอดคนอันดับหนึ่งของแผ่นดินในยุคนี้แล้ว จึงมิได้รู้สึกแตกตื่นแต่อย่างใด เพียงแต่พอทราบว่าลมปราณสุดไพศาลถึงกับเป็นเคล็ดวิชาที่อาจารย์อาคิดค้นขึ้นเอง ก็ยิ่งรู้สึกเลื่อมใสศรัทธามากขึ้นไปอีก