• Connect with us

    Enter Books

    ทดลองอ่าน

    ทดลองอ่าน รหัสลับหลันถิงซวี่ ตอนที่ 6

    หน้าที่แล้ว1 of 13

    สามารถอ่านตอนก่อนหน้าได้ที่ >> ตอนที่ 5

    (9)

     

    เช้าวันที่สองหลังอู่หยวนเหิงมาเยี่ยมเยียน คฤหาสน์ตระกูลเผยก็กลับมาสงบเงียบเหมือนเช่นเคย

    เผยเสวียนจิ้งไปทักทายท่านอากับอาสะใภ้แต่เช้า เห็นอาการบาดเจ็บที่เท้าของเผยตู้ดีขึ้นมาก นางก็รู้สึกยินดีเป็นอย่างยิ่ง พอกลับมาถึงห้องของตนเอง เผยเสวียนจิ้งก็หยิบเอาเชือกไหมสีแดงที่ให้อาหลิงจัดเตรียมไว้เมื่อวันก่อนออกมา หลังจากนั้นก็เริ่มลงมือถักพู่

    อาหลิงยืนมองอยู่ข้างๆ ครู่หนึ่ง ก่อนจะเอ่ยปากชมเปาะ “คุณหนูเก่งจริงๆ ถักได้งดงามยิ่งนัก”

    “ไหนเลยจะดีเท่าปากเจ้า” เผยเสวียนจิ้งยิ้มพูด “สองวันนี้ท่านอาไม่เข้าร่วมประชุมราชกิจ พวกคนรับใช้ต่างพากันว่างงานหมดกระนั้นหรือ”

    “ก็ไม่มีอะไรต่างจากปกติ”

    “หวังอี้เล่า เขาทำอะไรอยู่”

    “หวังอี้?” อาหลิงกลอกตา “คุณหนูไม่พูดข้าคงลืมเขาไปแล้ว สองวันมานี้ข้าไม่เห็นแม้แต่เงาของเขา และไม่รู้ด้วยว่าเขาไปอยู่เสียที่ใด”

    “คงกลับบ้านกระมัง”

    “บ้าน? เขามีบ้านเสียที่ไหนกัน เขาเดินทางจากเว่ยป๋อตามนายท่านมาฉางอันลำพังตัวคนเดียว หากจะพูดถึงบ้าน คฤหาสน์ตระกูลเผยของพวกเราก็คือบ้านของเขา”

    “ไม่มีทั้งภรรยาและบุตรสาว?”

    อาหลิงพูด “แน่นอนว่าไม่มี คุณหนู ท่านตัวร้อนอีกแล้วใช่หรือไม่”

    เผยเสวียนจิ้งพูดดุ “เหลวไหล ข้าสบายดี” นางชูพู่ที่ถักเสร็จไปครึ่งหนึ่งขึ้นมา “สวยหรือไม่”

    “สวยจริงๆ ให้ข้าใช่ไหม คุณหนูแสนดี…”

    “อันนี้ข้าต้องใช้” เผยเสวียนจิ้งหยิกแก้มอาหลิงเบาๆ “คราวหน้าข้าจะถักให้เจ้าอันหนึ่ง”

     

    หลังอาหารเย็น อาหลิงมารายงานต่อเผยเสวียนจิ้ง หวังอี้กลับคฤหาสน์มาแล้ว

    เผยเสวียนจิ้งหาข้ออ้างปลีกตัวออกจากอาหลิง มุ่งหน้าไปยังเรือนส่วนหน้าเพียงลำพัง

    อากาศคืนนี้เย็นสบายกว่าเมื่อสองวันก่อน หวังอี้นั่งอยู่บนเก้าอี้พับหน้าห้องเล็ก ครั้นมองเห็นเผยเสวียนจิ้งเดินมาแต่ไกล เขาก็ลุกขึ้นแสดงคารวะ สีหน้าดูสงบนิ่งมากกว่าเก่า แม้ตอนเห็นเผยเสวียนจิ้งเขาก็ไม่มีท่าทีประหลาดใจ คล้ายกับกำลังรอคอยนางอยู่

    เผยเสวียนจิ้งยื่นพู่สีแดงที่ถักเสร็จแล้วให้กับเขา “อันนี้ข้าตั้งใจถักให้บุตรสาวของท่าน โปรดรับไว้ด้วย”

    หวังอี้มองนางไม่เข้าใจ

    “บนปิ่นที่ผู้เป็นบิดาส่งให้บุตรียามอายุสิบห้า ต้องหาพู่แดงมัดไว้ถึงจะเป็นสิริมงคล” เผยเสวียนจิ้งอธิบาย

    หวังอี้รับพู่แดงไว้ มือทั้งสองข้างสั่นระริกเล็กน้อยยากสังเกตเห็น หลังจากผ่านไปครู่หนึ่ง เขาถึงเอ่ยปากพูดออกมา “ขอบคุณมากขอรับคุณหนู”

    เผยเสวียนจิ้งยิ้ม

    หน้าที่แล้ว1 of 13

    Comments

    comments

    Continue Reading

    More in ทดลองอ่าน

    นิยายยอดนิยม

    Facebook