• Connect with us

    Enter Books

    ทดลองอ่าน

    ทดลองอ่านนิยาย เพลงกลอนคลั่งยุทธ์ เล่ม 3 บทที่ 2

    หน้าที่แล้ว1 of 14

    บทที่สอง ช่องเขาอูสยาออกพ้นซื่อชวน

     

    ขว้าง!”

    สิ้นเสียงตะโกนสั่ง กะลาสีเรือผู้นั้นก็พยักหน้าแล้วขว้างก้อนดินแห้งขนาดเท่าชามข้าวในมือจากดาดฟ้าเรือลอยสูงไปยังกลางแม่น้ำ

    จิงเลี่ยก้าวเท้าเสริมแรงตามในทันที มันแกว่งแขนซ้ายอย่างแรง สิ่งหนึ่งในมือซึ่งโยงด้วยโซ่เหล็กยาวหนึ่งช่วงพุ่งดุจหัวลูกศรไปยังก้อนดินนั้น

    สิ่งนั้นโจมตีถูกก้อนดินที่ลอยอยู่กลางอากาศอย่างแม่นยำ เศษดินแตกกระจายตกลงสู่แม่น้ำ

    จิงเลี่ยไม่รอให้สิ่งนั้นตกน้ำไปด้วย มันกระตุกข้อมือซ้ายที่พันไว้ด้วยโซ่เหล็ก สิ่งนั้นลอยกลับมาอย่างรวดเร็ว จิงเลี่ยยื่นมือซ้ายออกไปรับไว้

    “มาอีก!” จิงเลี่ยตะโกนเสียงดัง

    ข้างเท้ากะลาสีผู้นั้นยังสุมก้อนดินขนาดพอๆ กันเอาไว้สิบกว่ากอง ล้วนเป็นดินที่เมื่อวานขุดจากบนฝั่งมาตากจนแห้งเพื่อเตรียมใช้เป็นเป้าบินฝึกซ้อม มันรีบหยิบขึ้นมาอีกก้อน ครั้งนี้ใช้ความแรงและมุมที่ต่างกันขว้างไปยังแม่น้ำข้างเรือ

    จิงเลี่ยซัดสิ่งนั้นออกไปอีกครั้ง และกระแทกก้อนดินแตกละเอียดอีกเช่นเคย

    ถงจิ้งที่พิงกราบเรือชมดูอยู่ด้านข้างดีใจจนต้องปรบมือ กะลาสีเรือของพรรคหมินเจียงเองก็ต่างโห่ร้องยินดีขึ้นมา

    “พี่จิง ร้ายกาจนัก!” เยียนเหิงเดินเข้าไปใกล้ขณะจิงเลี่ยเก็บอาวุธนั้นกลับมาพอดี เยียนเหิงหยิบมาดูอย่างละเอียด

    ปลายทวนดำปลาบสะท้อนแสงวูบวับเย็นสยอง ด้านบนสลักอักษรโบราณคำว่า ‘เอ๋อเหมย’ สองตัว มิใช่สิ่งอื่นใด มันคือ ‘ธงหนึ่งจั้ง’ สิ่งต่างหน้าของซุนอู๋เยวี่ยผู้อาวุโสแห่งสำนักเอ๋อเหมย…ปลายคมของทวนเหล็กด้ามใหญ่นั้นเอง

    “ท่านเป็นท่านี้ได้อย่างไร” เยียนเหิงนำหัวทวนเหล็กส่งคืนให้จิงเลี่ย

    “เมื่อก่อนตอนอยู่สำนักหู่จุนแห่งหนานไห่ ข้าเคยเรียนพื้นฐานวิชาเชือกโผมาบ้าง” จิงเลี่ยม้วนโซ่เหล็กไว้บนแขนซ้าย ถือหัวทวนต่างกระบี่สั้น “ต่อมาไปเกาะเหมียนหลันเต่า* ก็เรียนวิชามีดบินกับชาวหุยหุยที่นั่นอีก นำสองวิชามาผสานกันใช้ คิดไม่ถึงว่าจะถนัดมือยิ่งกว่า”

    มันลูบไล้อักษรสลักบนหัวทวนนั้น “ของสิ่งนี้ยังเปี่ยมไปด้วยจิตวิญญาณของผู้อาวุโสซุน ต่อไปทุกครั้งที่ข้าใช้มันสังหารคนของอู่ตัง ล้วนสังหารแทนผู้อาวุโสซุน”

    หลังศึกเลือดเฉิงตูในวันนั้น คนของพรรคหมินเจียงมิเพียงหาอาวุธที่หายไปของจิงเลี่ยกลับมา พวกมันยังนำอาวุธที่ตกอยู่ของคนสำนักอู่ตังและสำนักเอ๋อเหมยมาด้วย ตอนแรกจิงเลี่ยคิดเพียงจะนำอาวุธเป็นสิ่งรำลึก แต่ต่อมาคิดได้ฉับพลัน จึงอาศัยเวลาขณะเรือสินค้าเทียบฝั่งเมืองเพื่อซ่อมบำรุง หาช่างเหล็กตีโซ่ยาวหนึ่งเส้นแล้วเสียบหัวทวนนี้ไว้ตรงปลาย เปลี่ยนมันเป็นอาวุธอ่อนโจมตีระยะไกลชิ้นหนึ่ง วันนี้ทดลองใช้เป็นครั้งแรก กลับถนัดมือดั่งใจเช่นนี้ ลองซัดเจ็ดครั้ง ห้าครั้งล้วนเข้าเป้า

    จิงเลี่ยคลายโซ่เหล็กนั้นออก วางหัวทวนไว้บนดาดฟ้าเรือด้านหนึ่ง มือซ้ายชักอาวุธออกมาจากบั้นเอว ที่แท้เป็นมีดเสี้ยวจันทร์ยวนยางที่สือหงยอดฝีมือสายพลอีกาอู่ตังทิ้งไว้ จิงเลี่ยฉีกผ้าพันตรงด้ามจับมีดเสี้ยวจันทร์ยวนยางทิ้ง ให้ช่างเหล็กลับอาวุธทั้งเล่มให้บางและเหลาให้เบา ซ้ำยังตะไบคมหางปลาปลายหนึ่งให้ทื่อทำเป็นด้ามจับ มีดเสี้ยวจันทร์ยวนยางได้ถูกดัดแปลงเป็นใบมีดบินที่ใหญ่เป็นพิเศษเล่มหนึ่ง ในคืนนั้นจิงเลี่ยเห็นสือหงซัดมีดเสี้ยวจันทร์ยวนยางสังหารซุนเชียนจิน แม้จะเจ็บปวดเสียใจ แต่ก็รู้สึกนับถืออย่างแท้จริง ภาพทรงจำนั้นติดตรึงอย่างยิ่ง จึงคิดเพียงว่าอย่างไรก็ต้องเรียนวิชานี้มาให้ได้

    จิงเลี่ยนำมีดเสี้ยวจันทร์ยวนยางในมือมาโยนเล่น “ประเดี๋ยวพวกเราขึ้นฝั่งฝึกทักษะ ค่อยลองเจ้านี่”

    หน้าที่แล้ว1 of 14

    Comments

    comments

    Continue Reading

    More in ทดลองอ่าน

    นิยายยอดนิยม

    Uncategorized

    สุดมันกับนิยายเรื่องใหม่ เล่มต่อ และเล่มจบ ที่ทุกท่านรอคอย… บูธ ENTER BOOKS Q02

    บูธ ENTER BOOKS Q02 งานสัปดาห์หนังสือแห่งชาติ ครั้งที่ 51 และสัปดาห์หนังสือนานาชาติ ครั้งที่ 21 ณ ฮอลล์ 5-7 ชั้น LG ศูนย...

    ทดลองอ่าน

    ทดลองอ่าน เพลงยุทธ์ก้องหล้า เซียนสุราไร้เทียมทาน เล่ม 1 ครั้งที่ 3

    บทที่ 8 จั๋วโม่สะท้านเทพ   เหยียนเชียนซุ่ยย่างเท้าไปข้างหน้าหนึ่งก้าว ทว่าก้าวนี้ทำเอาซือคงฉางเฟิงกับไป๋ตงจวินถอยหลังไปส...

    Facebook