• Connect with us

    Enter Books

    ทดลองอ่าน

    ทดลองอ่านนิยาย เพลงกลอนคลั่งยุทธ์ บทที่ 3 และบทที่ 4

    หน้าที่แล้ว1 of 23

    สามารถอ่านตอนก่อนหน้าได้ที่ >> บทที่ 2

    บทที่สาม ศิษย์สาวกสืบมรรคา

     

    รุ่งเช้าวันถัดมา ขณะที่เยียนเสี่ยวลิ่วกำลังเตรียมตัวเข้าเรียนคาบเช้าหลังตื่นนอน ศิษย์พี่จางเผิงก็มาร้องเรียกมัน

    เห็นจางเผิงสวมชุดมือกระบี่ชิงเฉิงแบบเดียวกับเมื่อวาน อีกทั้งยังสะพายกระบี่ เยียนเสี่ยวลิ่วย่อมรู้ดีว่าทำเพื่ออะไร

    จางเผิงนำพามันไปอาบน้ำที่บ่อน้ำแร่กลางเขาด้านหลัง ให้น้ำแร่เย็นฉ่ำชำระร่างกายและปลุกกระตุ้นจิตใจ เยียนเสี่ยวลิ่วผลัดเปลี่ยนชุดมือกระบี่ที่ศิษย์พี่จัดเตรียมไว้ให้ กลับไปยังเรือนเสวียนเหมิน ไปที่ศาลบรรพชนเพื่อจุดธูปสักการะบูรพาจารย์สำนักชิงเฉิงในอดีตก่อนเป็นอันดับแรก จากนั้นเริ่มเข้าสู่โถงกุยหยวน

    ใต้อักษร ‘ปาสู่ไร้สอง’ ขนาดใหญ่และหนาสี่ตัวนั้น บัดนี้เหอจื้อเซิ่งเจ้าสำนัก ซ่งเจิน เฉินหงลี่ หลี่ว์อีเว่ย สามอาจารย์อาผู้อาวุโส จางเผิง ศิษย์สาวกสืบมรรคา และศิษย์พี่รวมแล้วสี่สิบคน ได้นั่งกันตามลำดับและรอคอยอย่างเงียบๆ อยู่ในโถง แต่ละคนต่างสวมชุดคลุมมือกระบี่อย่างเป็นทางการเหมือนกันหมด และห้อยกระบี่ล้ำค่าสำนักชิงเฉิงไว้ที่ข้างเอว ในโถงกุยหยวนมีบรรยากาศเคร่งขรึมชนิดหนึ่งที่บีบให้ผู้คนต้องหายใจอย่างหนักหน่วง

    เหอจื้อเซิ่งแต่งกายตามธรรมเนียมนักพรตของสำนัก บนร่างสวมชุดคลุมเต๋าเจ้าสำนักที่ทำมาจากฝ้ายขาวบริสุทธิ์ปักดิ้นทอง บนศีรษะมีปิ่นรูปนกกระเรียนปักอยู่ แผ่นหลังมีกระบี่ห้อยเฉียง มือถือแส้ปัด กอปรกับนัยน์ตาสีเทาคู่หนึ่ง ทั้งกายจึงแผ่กลิ่นอายที่ราวกับไม่ยุ่งเกี่ยวทางโลก

    แต่เพราะว่าเซียนผู้นี้ในวัยยี่สิบสามปีกำจัดหมู่ผีชวนซีทั้งสามสิบเอ็ดอมนุษย์ด้วยกระบี่เล่มเดียว สังหารจนกระบี่และกระดูกหัก แม้แต่นิ้วกลางมือขวาสูญหายไปก็เพราะการต่อสู้ในครั้งนั้น โลหิตที่ไหลและซากศพกองรวมกันได้ไกลเกินสิบจั้ง*

    พรสวรรค์วิชากระบี่อันดับหนึ่งซึ่งดำรงอยู่เกือบร้อยปีของสำนักชิงเฉิงเป็นที่ยอมรับโดยทั่วกันในบริเวณโดยรอบเขาชิงเฉิงร้อยหลี่ ไม่ว่าจะเป็นในสายตาของขุนนางและปุถุชน คนเลวและคนดี ไปจนผู้ซึ่งยากแยกแยะเหมือนเช่นมีมารร้ายและเทพเจ้ารวมกันอยู่ในร่างเดียว ศิษย์ในสำนักสองร้อยกว่าคนให้สัตยาบันยึดปรมาจารย์ที่อยู่ไกลจนมิอาจเอื้อมผู้นี้เป็นต้นแบบ

    เยียนเสี่ยวลิ่วดึงชายชุดคลุมออกมา คุกเข่าลงกึ่งกลางโถงกุยหยวน

    ศิษย์พี่สี่สิบคนที่แบ่งกันนั่งเป็นสองฝั่งลุกขึ้นยืนพร้อมกัน จางเผิงเองก็รวมอยู่ในนั้น

    ซ่งเจินอาจารย์ฝึกสอนและผู้ดูแลหยิบกล่องไม้ใบหนึ่งมา ยื่นไปยังเบื้องหน้าเหอจื้อเซิ่ง

    เหอจื้อเซิ่งนำแส้ปัดมอบให้ศิษย์น้องหลี่ว์อีเว่ยที่นั่งอยู่ด้านข้าง จากนั้นหยิบป้ายไม้เล็กๆ และพู่กันด้ามหนึ่งมาจากในกล่องไม้ ยกพู่กันจุ่มลงกับจานฝนหมึกในกล่องไม้ ลุกขึ้นเดินไปยังเบื้องหน้าเยียนเสี่ยวลิ่ว

    เยียนเสี่ยวลิ่วเห็นป้ายไม้ว่างเปล่าแผ่นนั้น หัวใจว้าวุ่นผิดปกติ

    “เจ้าเข้าสำนักชิงเฉิงมานานเท่าไหร่แล้ว” เหอจื้อเซิ่งถาม

    “พ้นวันตรุษก็ครบเจ็ดปีเต็มแล้วขอรับ” เยียนเสี่ยวลิ่วตอบอย่างตื่นเต้น

    “อืม…ดีมาก ข้ายังจำได้ สามปีก่อนเจ้าเข้าร่วมงานประลองฤดูหนาว* ครั้งแรก ชนะสองแพ้หนึ่ง ส่วนงานประลองฤดูร้อนปีนี้ชนะสามรอบรวดเลยใช่ไหม”

    * จั้ง เป็นหน่วยมาตราวัดของจีน เทียบได้ระยะประมาณ 3.33 เมตร

    * ทุกปีสำนักชิงเฉิงจะจัดงานประลองขึ้นสองครั้ง โดยคัดเลือกศิษย์มาประลองกระบี่เพื่อทดสอบฝีมือกัน เป็นการสังเกตความก้าวหน้าของทักษะในแต่ละคน แบ่งเป็นงานประลองฤดูร้อนและฤดูหนาว

    หน้าที่แล้ว1 of 23

    Comments

    comments

    Continue Reading

    More in ทดลองอ่าน

    นิยายยอดนิยม

    Uncategorized

    สุดมันกับนิยายเรื่องใหม่ เล่มต่อ และเล่มจบ ที่ทุกท่านรอคอย… บูธ ENTER BOOKS Q02

    บูธ ENTER BOOKS Q02 งานสัปดาห์หนังสือแห่งชาติ ครั้งที่ 51 และสัปดาห์หนังสือนานาชาติ ครั้งที่ 21 ณ ฮอลล์ 5-7 ชั้น LG ศูนย...

    ทดลองอ่าน

    ทดลองอ่าน เพลงยุทธ์ก้องหล้า เซียนสุราไร้เทียมทาน เล่ม 1 ครั้งที่ 3

    บทที่ 8 จั๋วโม่สะท้านเทพ   เหยียนเชียนซุ่ยย่างเท้าไปข้างหน้าหนึ่งก้าว ทว่าก้าวนี้ทำเอาซือคงฉางเฟิงกับไป๋ตงจวินถอยหลังไปส...

    Facebook