• Connect with us

    Enter Books

    ทดลองอ่าน

    ทดลองอ่านนิยายสยบฟ้า พิชิตปฐพี เล่ม 13 ตอนที่ 3

    หน้าที่แล้ว1 of 9

    สามารถอ่านตอนก่อนหน้าได้ที่ >> สยบฟ้า พิชิตปฐพี เล่ม 13 ตอนที่ 2

     

    บทที่ 3 ท้อใจแต่ไม่สูญสิ้นปณิธาน

     

    พอคำว่าเอาตามที่ท่านว่าหลุดออกจากปาก ซย่าโหวก็รู้สึกเนื้อตัวเบาโหวง ห้วงแห่งความนึกคิดกับสายตาพลันเปลี่ยนเป็นสดใสชัดเจนขึ้นในทันที

    ก่อนหน้านี้ เรื่องราวทั้งหลายที่แบกไว้ให้ความรู้สึกหนักอึ้ง แต่ทันทีที่ตัดสินใจละทิ้งทุกสิ่งทุกอย่าง น้ำหนักบนบ่าก็คล้ายจะถูกสายลมในสวนพัดให้ลอยล่องหายเข้ากลีบเมฆไปในพริบตา ที่แท้นี่ต่างหากจึงจะเป็นทางเลือกที่ถูกต้องที่สุด

    การที่ต้องดิ้นรนตีสีหน้ากลับไปกลับมาระหว่างเต๋า มารและต้าถัง แม้จะเป็นคนที่ยิ่งใหญ่ทรงพลังอย่างมันก็ยังรู้สึกเหน็ดเหนื่อยท้อแท้ ตกดึกยามนอนก็ยังลืมตาโพลง เอาแต่เค้นสมองขบคิดว่าทำอย่างไรจึงจะฝ่าทางตันนี้ออกไปได้ จวบจนบัดนี้จึงค่อยเข้าใจ หากมันสละทิ้งซึ่งลาภยศสรรเสริญทั้งหลาย ทำอย่างที่จอมปราชญ์เคยชี้ทางให้ คือไม่กระทำการใดๆ ปล่อยให้สรรพสิ่งเป็นไปตามวิถี กลับไปใช้ชีวิตในบั้นปลายอย่างสงบ เช่นนี้จึงจะเป็นบทสรุปที่ทุกคนสามารถยอมรับได้

    มันคิดในใจ ไม่ว่าจะเป็นอาศรมเทพแห่งซีหลิง หรือองค์จักรพรรดิที่ประทับอยู่ในฉางอัน ก็คงจะยอมให้มันพาตัวเองออกจากวังวนนี้ อีกทั้งการที่เซียนเซิงใหญ่มาถึงเมืองถู่หยางด้วยตัวเองก็ยิ่งเท่ากับบอกเป็นนัยๆ ถึงความประสงค์ของสถานศึกษาอีกด้วย

    “เซียนเซิงใหญ่ช่างใจกว้างมีน้ำใจนัก”

    น้ำเสียงมันยังคงจริงจังจริงใจขณะกล่าวต่อว่า

    “ปลายฤดูสารทพอกลับถึงเมืองหลวง ข้าจะลาออกจากตำแหน่งทันที”

    ศิษย์พี่ใหญ่ส่ายหน้า

    “นานเกินไป”

    ซย่าโหวหรี่ตาจ้องหน้าอีกฝ่ายนิ่ง ก่อนกล่าวว่า

    “เซียนเซิงใหญ่ ถึงอย่างไรข้าก็เป็นแม่ทัพใหญ่ของแคว้น มีผู้ใต้บังคับบัญชาที่จงรักภักดีมากมาย ข้าจึงต้องจัดเตรียมเรื่องในอนาคตไว้ให้พวกมัน นอกจากนี้ พอย่างเข้าฤดูวสันต์ สงครามระหว่างจงหยวนกับชาวฮวงก็จะเปิดฉากขึ้น ข้าต้องอยู่ที่เมืองถู่หยางคอยจับตามองการสู้รบ”

    ศิษย์พี่ใหญ่ยังคงมองมันเฉย ไม่เอื้อนเอ่ยอะไร คล้ายต้องการคำอธิบายว่าเพราะเหตุใดมันจึงต้องจับตามองการสู้รบในครั้งนี้

    ซย่าโหวหลุบตาลง ลูบปากถ้วยชาไปมาขณะกล่าวเสียงเบา

    “ถึงอย่างไรข้าก็เคยเป็นชาวฮวง”

    ศิษย์พี่ใหญ่ลุกเดินจะออกไปนอกสวน แต่แล้วก็ชะงักเท้าที่หน้าประตู กล่าวสั้นๆ ว่า

    “ห้ามไปซีหลิง”

    หน้าที่แล้ว1 of 9

    Comments

    comments

    Continue Reading

    More in ทดลองอ่าน

    นิยายยอดนิยม

    Facebook