ทดลองอ่าน รหัสลับหลันถิงซวี่ ตอนที่ 3

สามารถอ่านตอนก่อนหน้าได้ที่ >> ตอนที่ 2

(5)

ผู้คนหลายสิบหมื่นที่อาศัยอยู่ในเมืองฉางอันมีทั้งที่เป็นชาวฮั่นและพวกต่างถิ่น ในยุคนั้นเมืองแห่งนี้นับว่ามีระบบบริหารจัดการที่ก้าวหน้ารุ่งเรืองที่สุด

ระบบ ‘ระฆังเช้ากลองเย็น’ ห้ามชาวบ้านเข้าออกเมืองยามวิกาลที่กั้นขวางเผยเสวียนจิ้งไว้นอกเมืองก่อนหน้านี้ ถูกออกแบบไว้เพื่อป้องกันรักษาความสงบให้เมืองหลวงที่อยู่ใต้เบื้องพระบาทขององค์จักรพรรดิ ยามกลางคืนถือเป็นเวลาต้องห้าม ไม่เพียงประตูเมืองทั้งสิบสองบานจะปิดสนิท แม้แต่ประตูเขตพำนักอาศัยในเมืองทั้งร้อยเก้าตรอกบวกกับประตูตลาดตะวันออกตะวันตกทั้งสองแห่ง รวมถึงเขตพระราชฐานประตูวังก็ต่างล้วนปิดลงพร้อมกัน ในช่วงเวลานี้ผู้คนต่างได้รับอนุญาตให้อยู่กันได้ก็แต่ภายในเขตของตนเองเท่านั้น แม้นออกไปข้างนอกโดยมิได้รับอนุญาต หากถูกกองกำลังจินอู๋ที่ลาดตระเวนอยู่ในเวลากลางคืนพบเจอเข้าย่อมไม่แคล้วถูกลงโทษด้วยการเฆี่ยนโบย

กฎห้ามเข้าออกเมืองหลวงยามวิกาลนี้สร้างความยุ่งยากให้เหล่ามือสังหารมิใช่น้อย คิดจะลงมือสังหารผู้คนในเมืองฉางอัน จำต้องศึกษาวางแผนตระเตรียมเส้นทางหลบหนีหลังปฏิบัติภารกิจเสร็จสิ้นให้ดีเสียก่อนหาไม่แล้วย่อมไม่อาจหนีออกจากเมืองฉางอันไปได้ หรือต่อให้หลบออกนอกเมืองไปได้ ก็ใช่ว่าจะทำลายแหฟ้าตาข่ายดินหนีพ้นกองกำลังทหารที่ประจำอยู่ตามโรงพักม้าที่ตั้งเรียงรายกระจัดกระจายอยู่อย่างหนาแน่นที่นอกเมืองได้

หลังเหตุกบฏอันสื่อ เพื่อให้พักผ่อนนอนหลับได้เต็มตา องค์จักรพรรดิและเหล่าขุนนางจึงต่างพากันระดมสมองคิดหาวิธีป้องกันกันอย่างสุดกำลังความสามารถ

แน่นอน ภายในเมืองฉางอันย่อมมีระบบและการออกแบบที่อำนวยความสะดวกให้กับพวกชาวบ้านอยู่มากมาย เช่น สองข้างทางของถนนสายหลักทุกสายภายในเมืองล้วนถูกขุดให้กลายเป็นทางระบายน้ำ ทางด้านล่างของแต่ละเขตจะมีทางระบายน้ำใต้ดิน เชื่อมต่อกับรางระบายน้ำที่อยู่สองข้างทางของถนนสายหลัก กลายเป็นระบบระบายน้ำที่สมบูรณ์แบบ ช่วยให้มั่นใจได้ว่าจะไม่เกิดภาวะน้ำท่วมภายในเมือง อีกทั้งยังสะดวกต่อการขุดลอกระบายน้ำสกปรกอันเกิดจากกิจวัตรประจำวัน ช่วยรักษาสภาพแวดล้อมให้สะอาดถูกสุขลักษณะได้อีกด้วย

คูน้ำขนาบถนนสายหลักทั้งลึกและกว้าง ด้วยเหตุนี้จึงปลูกต้นไหว^* เป็นแนวกั้นไว้ที่ทั้งสองฟาก พวกเด็กๆ ในเมืองฉางอันนับแต่เริ่มเดินได้ก็ถูกพวกผู้ใหญ่สอนสั่งให้ระวังคูน้ำเลียบถนน บอกว่าหากตกลงไปจะไม่มีทางปีนกลับขึ้นมาได้อีก

แต่วันนี้ช่วงพลบค่ำ หัวหน้าสำนักตรวจการเผยตู้กลับทำผิดพลาดเฉกเดียวกับเด็กน้อยไม่รู้ประสีประสา หล่นลงไปในคูระบายน้ำด้านตะวันออกเฉียงใต้ของสี่แยกกลางตรอกซิงฮว่า

การเดินทางเข้าเมืองของเผยเสวียนจิ้งผู้เป็นหลานแม้จะเต็มไปด้วยอุปสรรคแต่ในที่สุดวันนี้หวังอี้ผู้เป็นบ่าวก็พานางกลับมายังคฤหาสน์ได้สำเร็จ แต่ใครจะไปรู้พอมาถึงหน้าประตูคฤหาสน์ที่อยู่ในตรอกซิงฮว่า เผยตู้ก็ไปหยุดม้าอยู่ใต้ร่มไม้ริมถนนเหมือนทุกครั้ง แต่ขณะที่ลงจากหลังม้า จู่ๆ เท้าของเขากลับเหยียบพบแต่ความว่างเปล่า ทั้งร่างหล่นร่วงลงไปยังทางระบายน้ำ

*ต้นไหว หรือ Locust Tree เป็นไม้ยืนต้นชนิดหนึ่ง มีดอกสีเหลือง เนื้อไม้นำมาใช้ในงานก่อสร้าง ดอกใช้ทำเป็นสีย้อม ผลและรากมีสรรพคุณทำยา